Околу 10-15% од човечките дво?ки се неплодни, односно не можат да зачнат . Во приближно половина од овие случаи, основната причина е поврзана со машкиот пол . Основните предизвикувачки фактори во машката неплодност може да бидат припишни на отровите од околината, системски нарушува?а како што се, хипоталамо-хипофизата болест, рак на тестисите и аплази?а на зародишните клетки. Генетските фактори, вклучува??и анеуплоиди и мутации од еден ген , исто така, придонесуваат за машката неплодност. Пациентите со неопструктивна азоосперми?а или олигозоосперми?а покажуваат микробрише?а во долгата рака на Y хромозомот и/или хромозомски абнормалности, секо?а со соодветна честота од 9,7% и 13%. Проценето е дека голем процент од човечката машка неплодност е предизвикана од мутации во гените вклучени во примарната или секундарната сперматогенеза и квалитетот и функци?ата на спермата. Дефектите од еден ген се во фокусот на пове?ето истражува?а спроведени на ова поле. ^{[1] [2]}

Мутациите на NR5A1 се поврзани со машката неплодност, што укажува на можноста овие мутации да предизвикаат неплодност. Сепак, можно е овие мутации поединечно да немаат поголем ефект и само да придонесуваат за машката неплодност преку соработка со други придонесувачи, како што се факторите на животната средина и други вари?анти на геномиката . ^[3] Спротивно на тоа, постое?ето на други алели може да ги намали фенотипските ефекти на нарушените белковини NR5A1 и да го ублажи изразот на абнормални фенотипови и да манифестира исклучиво машка неплодност.

Улогите на NR5A1 во половиот разво? и поврзаните нарушува?а [ уреди | уреди извор ]

Потсеме?ството на ?адрени рецептори 5 од групата А член 1 (NR5A1), исто така познат како ген SF1 или Ad4BP (Менделово наследство ка? човекот 184757), се нао?а на долгиот крак на хромозомот 9 (9q33.3). NR5A1 е сираче ?адрен рецептор ко? првпат бил идентификуван по потрагата по заеднички регулатор на стероидното хидроксилазно ензимско семе?ство на цитохромот P450. Ово? рецептор е клучен транскрипциски регулатор на низа гени вклучени во размножува?ето , стероидогенезата и машката полова диференци?аци?а и исто така игра клучна улога во создава?ето на надбубрежните жлезди ка? двата пола . NR5A1 ?а регулира Милеровата инхибиторна супстанци?а со врзува?е за зачуван регулаторен елемент и директно учествува во постапката на определува?е на полот ка? цицачите преку Милеровата канална регреси?а. Целното нарушува?е на NR5A1 (Ftzf1) ка? глувците резултира со агенеза на гонадите и надбубрежната жлезда , упорност на Милеровите структури и абнормалности на хипоталамусот и хипофизните гонадотропи. Хетерозиготните животни демонстрираат поблаг фенотип , вклучува??и нарушен одговор на надбубрежниот стрес и намалена големина на тестисите . Ка? лу?ето, мутациите на NR5A1 првпат беа опишани ка? пациенти со 46, XY кариотип и нарушува?а на половиот разво?, Милерови структури и примарен надбубрежен недостаток (MIM 612965). После тоа, хетерозиготни NR5A1 мутации биле опишани ка? седум пациенти кои покажале 46, XY кариотип и двосмислени гениталии, гонадска дисгенеза, но без надбубрежен недостаток. Оттогаш, студиите потврдиле дека мутациите на NR5A1 ка? пациенти со кариотип 46, XY предизвикуваат тешка недоволно андрогенизаци?а, но не и надбубрежен недостаток, воспоставува??и динамични и дозирани де?ства за NR5A1. Последователните студии откриле дека NR5A1 хетерозиготните мутации предизвикуваат примарна овари?ален недостаток (MIM 612964). ^{[4] [5] [6] [7]}

Нови улоги на NR5A1 во плодноста и неплодноста [ уреди | уреди извор ]

Неодамна, мутациите на NR5A1 се поврзани со човековата машка неплодност (MIM 613957). Овие наоди значително го зголемуваат бро?от на мутации на NR5A1 при?авени ка? лу?ето и покажуваат дека мутациите на NR5A1 може да бидат на?дени ка? пациенти со широк опсег на фенотипски особини, кои се движат од 46, XY промена на полот со примарен надбубрежен недостаток до машка неплодност. За прв пат, Башамбу и колегите (2010) спровеле студи?а за неопструктивни неплодни мажи (лица кои не се со белорасно мешано потекло n = 315), што резултирало со извешта? за сите погрешни мутации во генот NR5A1 со честота од 4%. Функционалните студии на погрешните мутации откри?а нарушена транскрипциска активаци?а на целните гени кои реагираат на NR5A1. Последователно, три погрешни мутации биле идентификувани како поврзани и на?веро?атно причината за машката неплодност, според сметачките анализи. ^[8] Студи?ата покажа дека честотата на мутаци?а е под 1% (бело германско потекло, n = 488). ^[8] Во друга студи?а, секвенцата на кодира?е на NR5A1 е анализирана во група од 90 добро карактеризирани идиопатски ирански азооспермични неплодни мажи наспроти 112 плодни мажи. ^[9] Хетерозиготни NR5A1 мутации биле прона?дени во 2 од 90 (2,2%) од случаите. ^[9] Овие два?ца пациенти имале погрешни мутации во регионот на флексибилната аминокиселина (p.P97T) и доменот за врзува?е на лигандот (p.E237K) на белковината NR5A1. ^[9]

Мали прекубро?ни маркерски хромозоми и неплодноста [ уреди | уреди извор ]

Малите прекубро?ни маркерски хромозоми се дополнителни хромозоми кои се состо?ат од делови од речиси секо? друг(и) хромозом(и). По дефиници?а, тие се помали од еден од помалите хромозоми, хромозомот 20. Малите прекубро?ни маркерски хромозоми обично се развиваат ка? поединци како резултат на абнормални хромозомски настани што се случуваат во една од ?а?це-клетките , сперматозоидите или зиготите на нивните родители , но во поретки случаи се директно наследени од родителскиот носител на малите прекубро?ни маркерски хромозоми. ^[10] Малите прекубро?ни маркерски хромозоми се ?авуваат во 0,125% од сите случаи на неплодност, ^[11] се 7,5 пати почести ка? мажите, ^[11] и ка? жените често се поврзани со овари?ален недостаток. ^[12] Малите прекубро?ни маркерски хромозоми поврзани со неплодност може да се состо?ат од делови од речиси секо? друг хромозом. Додека само мал процент од овие мали прекубро?ни маркерски хромозоми го имаат дефинирано нивниот генетски матери?ал, оние кои вклучуваат мали прекубро?ни маркерски хромозоми кои содржат: а) кариотип 11.1 од краткиот крак на хромозомот 15 (означен како (15)q11.1) (ово? мал прекуброен маркерски хромозом е поврзан со предвремено овари?ален недостаток); б) кариотип ll.2 од краткиот крак на хромозомот 13 (означен како (13)q11.2) (ово? мал прекуброен маркерски хромозом е поврзана со олигоастенотератозоосперми?а, т.е. олигозоосперми?а [низок бро? на сперматозоиди], тератозоосперми?а [присуство на абнормални сперматозоиди], астенозоосперми?а [сперма со намалена подвижност]); ^[12] в) кариотип 11 од краткиот крак на хромозомот 14 (означен како (14)q11.1) (ово? мал прекуброен маркерски хромозом е поврзан со инаку некарактеризирана неплодност; и г) кариотип 11 на краткиот крак на хромозомот 22 означен како (22 )q11) (ово? мал прекуброен маркерски хромозом е поврзан со повторувачки абортуси ). ^[13]

Поврзано [ уреди | уреди извор ]

• Женска неплодност

Наводи [ уреди | уреди извор ]