Виолина

стандардна современа виолина прикажана од напред и од страна
Класификаци?а
гудачки инструменти
Скала
Сродни инструменти
виола , чело , контрабас

Виолина ^{[1] [2]} , цигулка ^{[3] [4]} , ?емане ^{[5] [6]} или кемане ^{[7] [8]} ? гудачки инструмент ко? има четири жици, кои се штимаат во интервал на чиста квинта . Жиците, почнува??и од на?длабоката, се штимаат во висина на следните тонови: ге (g), де1 (d1), а1 (а1), е2 (е2). Виолината е на?малиот инструмент во семе?ството на гудачки ( жичени ) инструменти, каде уште спа?аат и виолата, виолончелото и контрабасот.
Звук на виолина ^ⓘ

Делови на виолината [ уреди | уреди извор ]

Виолината се состои од два главни дела: гудало (лак) и виолина. ^[9]

Гудало (лак) - должината на гудалото изнесува 74 сантиметри, а тежината варира поме?у 55 и 65 грама (обично е околу 60 грама). Главните негови делови се:

• Стап - претежно изграден од дрво наречено пернабуко, биде??и доа?а од истоимената област во Бразил . Ова дрво е силно и флексибилно во исто време, што е главна одлика за праве?е добро гудало. Прв ко? почнал да го користи тоа дрво за оваа намена, бил творецот Тоурте, на кра?от од 18. век.
• Струни - направени од обработени ко?ски влакна, прицврстени на двата кра?а на гудалото (лакот), горниот - врв и долниот - т.н.. жабица. Едно гудало содржи околу 150 ко?ски влакна. Жабицата се затега со завртка изработена од метал , со чи?а помош се затегаат и отпуштаат струните. Неопходно е да се спомене и калафониумот , средството за премачкува?е на струните, за да се оствари подобар контакт поме?у гудалото и жиците. Калафониумот се прави од смола .

Виолина - виолината се состои од кути?а (резонатор), ко?а го засилува звукот на жиците. Не?зиниот горен дел е од смреково дрво, со исечени отвори во форма на латиничната буква ф , и затоа се викаат f-отвори. Долната страна - дното е направена од ?аворово дрво. Страниците на кути?ата се составени од шест штички, на чии состави со горната и долната страница, од внатрешната страна, се поставени клинови. Кути?ата продолжува со заоблен врат. Поме?у вратот и главата се нао?а праг, штичка од тврдо дрво( абонос ). Во главата се всадени четири чивии, а главата завршува со полжав. На кути?ата се нао?а мовче (кобилица) - тенка дрвена штичка, чи?а функци?а е да го пренесува трепере?ето на жиците врз кути?ата, а не?зината заобленост на горната страна овозможува свире?е на секо?а жица посебно. На долниот кра? на кути?ата жиците се прицврстени со т.н. кордар. Кордарот со еден ?азол што поминува преку долниот праг е прицврстен за едно копче.

Виолината како тема во уметноста и во популарната култура [ уреди | уреди извор ]

Виолината се ?авува како тема во делата од уметноста и популарната култура, како:

• ?Виолина и малку нервоза“ (руски: Скрипка и немного нервно ) ? песна на рускиот поет Владимир Ма?аковски од 1914 година. ^[10]
• ?Виолина“ ? песна на српскиот поет Владислав Петкови? - Дис . ^[11]
• ?Виолина“ ? песна на српскиот поет Васко Попа . ^[12]
• ?Виолина“ ? песна на македонскиот поет Наум Целакоски од 1991 година. ^[13]
• ? Виолината на Ротшилд “ ( руски : Скрипка Ротшильда ) ? расказ на рускиот писател Антон Чехов од 1894 година.

Надворешни врски [ уреди | уреди извор ]

• Виолина продадена за 3,5 милиони долари
• Виолина

Извори [ уреди | уреди извор ]