Валенс

Од Википеди?а ? слободната енциклопеди?а
Валенс
Цар на Римското Царство
На престол 28 март 364 ? 17 ноември 375 (цар на Источното Римско Царство , со неговиот брат Валентини?ан I во Западното Римско Царство ;
17 ноември 375 ? 9 август 378 (источен цар со Граци?ан и Валентини?ан II )
Претходник Валентини?ан I
Наследник Теодоси? I
Роден(а) 328
Винковци , денешна Хрватска
Починал(а) 9 август 378 ( 378-08-09 ) (aged 50)
Одрин
Сопружник Алби?а Доминика [1]
Деца Валентини?ан Галат ,
Carosa,
Анастаси?а [1]
Полно име
Флави? ?ули? Валенс
Династи?а Валентини?анска династи?а
Татко Граци?ан Стариот

Флави? ?ули? Валенс ( латински FLAVIUS IVLIVS VALENS AVGVSTVS ; 328 ? 9 август 378 ) бил цар на Источното Римско Царство во периодот од 364 до 378 година, додека Западното Римско Царство била управувана од неговиот брат Валентини?ан I . Валенс бил убиен во катастрофалната Битка ка? Одрин во 378 година од страна на Готите .

Управува?е [ уреди | уреди извор ]

Валенс на престолот застанал на 28 март 364 година во Цариград . Неговиот брат Валентини?ан ги задржил за себе западните делови од импери?ата додека Валенс застанал на чело на источниот дел. Валенс бил неталентиран, нетактичен и неискуствен за разлика од сво?от брат, и поради поддршката на ари?анството бил доста непопуларен. Во првите години на владее?ето на Валенс се случил државен удар од страна на роднина на ?ули?ан Отпадник , Прокопи?, ко? ?а зазел престолнината. Во тоа време Валенс бил на поход против Перси?а и кога разбрал веднаш се вратил во градот и го погубил на узурпаторот. Конфликтите продолжиле кога друг роднина на ?ули?ан го зазел Халкедон , но и то? бил заробен и погубен. Како одмазда, Валенс наредил погубува?е на сите кои биле поврзани со конфликтот, како и руше?е на ?идините на Халкедон. Каме?ата од овие ?идини биле искористени во изградба на аквадукт во Цариград . Голем дел од ово? аквадукт постои денес во Истанбул , ме?у третиот и четвртиот рид. Во денешната населба Бакир?о? (тогаш Хебдомон) била изградена резиденци?а на царот и во ово? дел од градот од наследниците на Валенс започнале да се градат форуми, портици, палати, цркви и манастири.

Во 375 година избувнал бунт во Исаври?а, биле обновени во?ните со Перси?а (375-378) и Сарацените (375). Во овие во?ни, импери?ата не постигнала поголем успех.

Готска во?на [ уреди | уреди извор ]

Во периодот на 4-5 век се забрзал процесот на т.н. Голема преселба на народите . Бега??и од неповолните услови за живот номадски племи?а од Средна Ази?а тргнале на запад. Притиснати од инвази?ата на Хуните од исток, Готите побарале спас во римските територии на Балканот .

Во 367 - 369 година Рим?аните воделе напната одбрана против готските племи?а кои влегле во Мизи?а ( Прва Готска во?на ). Царот Валентс лично ?а водел кампа?ата и според договорот ко? бил постигнат, Готите се населиле на римска територи?а во зем?ите околу Дунав и добиле статус на федерати со ограничена автономи?а. Во замена тие требало да учествуваат во импери?алната во?ска во случа? на во?на. Но, државните службеници со Готите се однесувале многу лошо, понижува??и ги и ограбува??и ги. Ова довело до незадоволство кое се проширило во бунт.

Настаните од 376 - 378 година имале многу фатални последици за судбината на импери?ата. Обединетите племи?а-федерати започнале да ?а пустошат Траки?а . Наскоро тие биле поддржани од незадоволни римски поданици: посиромашни селани или робови, со кое бунтот стекнал и соци?ален карактер. Импери?ата морала да ?а прекине во?ната со Перси?а. Валенс не го чекал сво?от колега од западот, Граци?ан, туку одлучил сам да се справи со востанието. Така со своите сили, Валенс тргнал кон север.

Битка ка? Одрин [ уреди | уреди извор ]

Во топлото летно попладне на 8 август 378 година се одвила Битката ка? Одрин (Адри?анопол). Валенс избрзано им наредил на своите изморени во?ници да започнат со битка. Римската арми?а доживеала голем пораз во битката, а самиот цар бил ранет од стрела и заробен. По заробува?ето бил внесен во една ку?а, по кое ку?ата била опожарена, а самиот Валенс жив изгорен.

Наводи [ уреди | уреди извор ]

Надворешни врски [ уреди | уреди извор ]