Болшевиците ( руски : большеви?к) биле фракци?а од Марксистичката Руска Соци?алдемократска Работничка Парти?а , ко?ашто се разделила од меншевичката фракци?а на Вториот партиски конгрес во 1903 и на кра? станала Комунистичка Парти?а на Советскиот Со?уз . Болшевиците дошле на власт по Октомвриската револуци?а во 1917 година и го основале Советскиот Со?уз .

Болшевиците (името доа?а од ?болшинство“, на македонски ?мнозинство“) биле организаци?а на професионални револуционери со строга внатрешна хиерархи?а водени од принципите на демократскиот централизам и квазивоена дисциплина, кои се сметале себеси за главни водачи на револуционерниот пролетери?ат . Нивните верува?а и практики често се нарекуваат Болшевизам. Парти?ата била основана од Владимир Ленин , ко? исто така ?а водел и во Октомвриската револуци?а . На?големата Ленинова желба по победува?ето во револуци?ата било склучува?е на мир со Централните сили. Болшевиците нивните принципи ги формирале уште во декретот за мирот од 8 октомври, во ко? се залагале за самоопределува?е на народите, за мир без анекси и контрибуци?а, за ?авност во ме?ународните договори и дипломати?ата воопшто. Мировните договори започнале во декември 1918 г., но поради инзворедно големите територи?ални обврски,тие биле прекинати. Во ме?увреме поединечните народи на бившата царистичка Руси?а (Финска, Украина, Закавказ?ето ) прогласиле самосто?ност. Советската влада ?а признала потполната самосто?ност и независност на Финска на 31 декември 1918 г., а била спремна да ?а признае и Полска ко?а ме?утоа сe уште била под окупаци?а на централните сили. Соочени со националистичките и против советските движе?а на сите народи, кои биле дотогаш под царска Руси?а, Болшевиците во ?ануари 1918год., во декретот за правата на народите на Руси?а, внеле дополнува?е според кое се признава правото на самоопределува?е на тие народи. Украинските болшевици во ноември и ?ануари 1918год. се обиделе да ?а преземат власта, но и во двата наврати домашните националистичкки сили, со германска помош победиле. По неуспехот на мировите преговори во Брест-Литовск во 1918год. Австроунгари?а и Германи?а започнале повторно да продираат кон Москва. Интервенци?ата се заканувала со уништува?е на револуционерната власт во Руси?а. Во таа ситуаци?а советската влада на особеното лениново инсистира?е, одлучува да ги прифати кра?но тешките услови. Со мировниот договор од 3 март владата на советска Руси?а морала да се откаже од Украина, ко?а добила самосто?ност, Белоруси?а, балтичките зем?и и Полска, кои сe уште биле под окупаци?а на во?ските на централните сили. Руси?а морала исто така да плати висока воена оштета.