Хари Лилис ? Бинг “ Крозби ?униор (англ. Harry Lillis "Bing" Crosby; 3 ма? 1903 г ? 14 октомври 1977) ― американски пе?ач и глумец. То? бил прва мултимеди?ална ?везда, и еден од на?популарните и на?вли?ателните музичари во 20 век во светот. ^[1] Од 1926 до 1977 година бил на чело во продажба на плочи и заработка од филмски улоги. Бил една од првите светски културни икони. ^[2] Снимил преку 70 играни филмови и над 1.600 песни. ^{[3] [4] [5]}

Крозби добил Оскар за на?добар глумец за неговата улога во Оде??и по сво?от пат ( 1944) и бил номиниран за Оскар за продолжението на филмот, ?воната на Сент Мери. каде го играл истиот лик. То? бил на?голема атракци?а на кино-блага?ните пет години по ред, од 1944 до 1948 година. ^[6] На врвот на неговата филмска кариера во 1946 година, Крозби глумел во три од петте филмови со на?голема заработка во годината: ?воната на Света Мари?а , Сино небо и Пат кон утопи?а . ^[6] Во 1963 година, Крозби ?а добил првата воопшто награда Греми за глобално достигнува?е . ^[7] То? е ме?у 33-те лица кои имаат три ?везди на Булеварот на славата во Холивуд, ^[8] во категори?ата за филм, за радио и за аудио записи. ^[9] Познат бил и по неговата соработка со Боб Хоуп, со кого заедно глумеле во сери?алот филмови ?Патот кон...“ од 1940 до 1962 година.

Дестство и младост [ уреди | уреди извор ]

Хари Крозби е роден на 3 ма? 1903 година, ^{[10] [11]} во Такома , Вашингтон. Во 1906 година, неговото семе?ство се преселило во Споке?н , каде што и го поминал детството. ^[12] Во 1913 година, неговиот татко изградил ку?а ко?а денес се нао?а во кампусот на Универзитетот Гонзага, и денес е музе? во ко? се сместени над 200 артефакти од неговиот живот и кариера, вклучува??и го и неговиот Оскар. ^{[13] [14]}

Во 1917 година, Крозби нашол привремена работа во Аудиториумот на Споке?н, каде ги гледал на?добрите изведувачи од тоа време, вклучува??и го и Ал ?олсон . ^[15] Во 1920 година, Крозби завршил средно училиште и се запишал на Универзитетот Гонзага, но не ги завршил студиите ^[16] затоа што решил да се посвети на пе?ачка кариера, што му донело пове?е приходи. Во 1937 година, универзитетот на Крозби му доделил почесен докторат. ^[17]

Кариера [ уреди | уреди извор ]

Почетоци [ уреди | уреди извор ]

Во 1923 година, Крозби бил поканет да се приклучи на групата Musicaladers во ко?а членувале средношколци неколку години помлади од него. ^[5] Групата се распаднала по две години. ^{[3] : 92?97 [18]} Крозби и уште еден член од групата Ал Ринкер добиле работа во театарот Клемер во Споке?н (денес познат како театар Бинг Крозби).

Крозби потоа, заедно со Ал Клемер, бил член на вокално трио The Three Harmony Aces и неколку месеци настапувале во театарот ?Клемер“. ^[19]

Во октомври 1925 година, Крозби и Клемер заминале по слава во Калифорни?а . Пристигнале во Лос Ан?елес , каде како дел од The Syncopation Idea, Крозби и Ринкер почнале да влегуваат во шоу бизнисот. По затвора?ето на The Syncopation Idea , тие работеле во Will Morrissey Music Hall Revue. Набрзо биле забележани од член на организаци?ата, Пол Ва?тмен .

На Ва?тмен му требало во музиката да понуди нешто поинакво, а Крозби и Ринкер му излегле во пресрет. По неполна година во шоу-бизнисот, ве?е се поврзувале со едно од на?големите ими?а во тоа време. ^[19] Првиот концерт со Ва?тмен го имале на 6 декември во Тиволи во Чикаго. Нивната прва плоча, од октомври 1926 година, била ?I've Got the Girl“ со оркестарот на Дон Кларк, Плочата била издадена од Колумби?а.

? [ уреди | уреди извор ]

Oткако се вратиле во ?у?орк, Ва?тмен размислувал да ги ослободи од обврските, но по приклучува?ето на пи?анистот и амбициозниот текстописец Хари Барис се создала нова група The Rhythm Boys. Така тие можеле полесно да се чу?ат во големите ?у?оршки театри. Крозби стекнал драгоцено искуство на едногодишната турне?а со Ва?тмен и во заедничките настапи со Бикс Бе?дербек , ?ек Тигарден , Томи Дорси , ?ими Дорси , Еди Ланг и Хоаги Карма?кл . Созревал како изведувач и бил баран како соло пе?ач. ^[20]

Во 1928 година ?а имал неговата прва песна ко?а се искачила на прво место, ?ез песната ?Ol' Man River“. Во 1929 година, членовите од Rhythm Boys заедно со Ва?тмен се по?авиле во филмот Крал на ?езот , но Крозби станувал с? понезадоволен од Ва?тмен и Rhythm Boys го напуштиле. Тие му се придружиле на оркестарот од Гас Арнха?м . Додека работеле со Арнха?м, Крозби с? пове?е почнувал да се истакнува со своите соло песни, а групата Rhythm Boys постепено станувала непотребна. Хари Барис напишал неколку хитови за Крозби, како: ?At Your Command“, ?I Surrender Dear“ и ?Wrap Your Troubles in Dreams“. Кога Мек Сенет го повикал Крозби сам да глуми во филм, распа?а?ето на Rhythm Boys станало речиси неизбежно. Крозби се оженил со Дикси Ли во септември 1930 година.

Успешен соло пе?ач [ уреди | уреди извор ]

15 минути со Бинг Крозби , неговата прва самосто?на радио емиси?а емитувана на национално ниво, почнала да се емитува на 2 септември 1931 година. ^[21] Набрзо станал многу популарен. Пред кра?от на годината потпишал договор со Brunswick Records и CBS Radio. ?Out of Nowhere“, ?Just One More Chance“, ?At Your Command“ и ?"I Found a Million Dollar Baby (in a Five and Ten Cent Store)“ биле ме?у на?продаваните песни во 1931 година. ^[22]

Неговиот музички ривалитет со пе?ачот Рас Колумбо од американскиот печат била нарекувана ?Битка на баритоните“, но бил краткотраен, и бил заменет со слоганот ?Бинг беше крал“ (анг: "Bing Was King"). Крозби имал главна улога во низа кратки музички филмови во режи?а од Мек Сенет, потпишал договор со Paramount и глумел во неговиот прв долгометражен филм, The Big Broadcast (1932), прв од 55-те филмови во кои добил на?висок надомест. Кон кра?от на 1934 година потпишал договор со новата издавачка ку?а од ?ек Кап, Decca Records .

Негов прв комерци?ален спонзор на радио била компани?ата Cremo Cigars и станал популарен низ целата зем?а. Неговите настапи, песни и радио емисии значително го зголемиле неговото вли?ание. По успехот со неговиот прв филм склучил договор со Парамаунт и почнал да снима три филма годишно.

Во 1933 година му се родил првиот син Гери, а во 1934 станал тако на близнаци. Во 1936 година станал водител на неделна радио програма Kraft Music Hall , што ?а водел во следните десет години.

За време на Втората светска во?на , Крозби пеел во живо пред американските во?ници кои се бореле на европското боиште. То? од пишани скрипти го научил германскиот изговор и читал пропагандни пораки наменети за германските во?ници. Германските слушатели често го нарекувале ?Дер Бингл“ (?Der Bingle“), а то? прекар почнале да го користат и неговите обожаватели од англиско говорно подрач?е. Американските во?ници на кра?от од Втората светска во?на, во анкета навеле дека Крозби е личност ко?а на?многу помогнала за подига?е на моралот на во?ниците, каде што Крозби предничел пред претседателот Френклин Д. Рузвелт , генералот Два?т А?зенхауер и Боб Хоуп .

White Christmas [ уреди | уреди извор ]

На?популарна песна во кариерата на Крозби била ?White Christmas песна ко?а ?а напишал Ирвинг Берлин , а Крозби за прв пат ?а испеал на Божи?ната радио емиси?а во 1941 година. Песната се по?авила во неговите филмови Холиде? Ин (1942) и - една децени?а подоцна - во Белиот Божи? (1954). Неговата песна се по?авила на топ-листите на 3 октомври 1942 година, а на 31 октомври се искачила на прво место, каде останала 11 недели. Decca пове?е пати ?а об?авувала песната за божи?нице празници, и уште шеснаесет пати се пласирала на топ-листите. Повторно била на врвот на топ листите во 1945 година и трет пат во ?ануари 1947 година. Песната с? уште е на?продаван сингл на сите времи?а. Во 1977 година, по смртта на Крозби, песната била повторно об?авена и стигнала до 5-то место на UK Singles Chart . ^[23] Крозби не сакал да си ги припише за себе сите заслуги за успехот на песната, и рекол дека ?чавка со расцепен клун би можела исто толку успешно да ?а отпее“. ^[24]

Филмска кариера [ уреди | уреди извор ]

По успешна децени?а како глумец во главна улога во музички комедии во 1930-тите, Крозби заедно со Боб Хоуп и Дороти Ламур глумел во шест од седумте музичките комедии Патот до. Комедиите биле снимени во периодот од 1940 до 1962 година (Ламур била заменета со ?оан Колинс во Патот до Хонг Конг и имала само долготра?но камео). Сери?ата се состои од Патот до Сингапур (1940), Патот до Занзибар (1941), Патот до Мароко (1942), Патот до Утопи?а (1946), Патот до Рио (1947), Патот до Бали (1952) и Патот до Хонг Конг (1962).

Во Дизниевиот анимиран филм од 1949 година , ?Авантурите на Икабод и г. Тод“ , Крозби бил раскажувачот и ?а пеел песната во делот ?Легендата за заспаната долина“ . Во 1960 година, глумел во High Time . Следната година, Крозби и Хоуп глумеле во Патот до Хонг Конг , заедно со многу помладите глумци ?оан Колинс и Питер Селерс . Непосредно пред неговата смрт во 1977 година, планирал да сними уште еден филм од сери?алот ?Патот до“ во ко? то?, Хоуп и Ламур ?а бараат Фонтаната на младоста.

Добил Оскар за на?добар актер за ?Оде??и по сво?от пат“ во 1944 година, а исто така бил номиниран за Оскар и за продолжението на филмот, ?Камбаните на Сент Мери“ (1945) . Бил пофален од критиката за неговата глума во Провинци?алка, за што по трет пат бил номиниран за Оскар. ^[25]

Телевизи?а [ уреди | уреди извор ]

Прво телевизиска улога за Бинг Крозби била ТВ сери?ата The Fireside Theatre (1950). Сери?ата се состоела од 26-минутни емисии снимани во студио. ?Телефилмовите“ биле доставувани до поединечни телевизиски станици. То? често гостувал во музичките естрадни емисии во 1950-тите и 1960-тите. Негово последно телевизиско по?авува?е била божи?ната емиси?а, Merrie Olde Christmas , снимена во Лондон во септември 1977 година, а емитувана неколку недели по неговата смрт. ^[26] Токму за потребите на оваа емиси?а ги снимил песните ?The Little Drummer Boy“ и ?Peace on Earth“ во дует со рок музичарот Де?вид Боуви . Нивниот дует бил об?авен во 1982 година како сингл плоча и стигнал до трето место на UK singles charts. ^[23]

Bing Crosby Productions, поврзана со Desilu Studios и подоцна со CBS Television Studios, продуцирала многу телевизиски серии, како и неуспешниот ситком на Крозби на ABC The Bing Crosby Show (1964-1965).

Личен живот [ уреди | уреди извор ]

Крозби двапати се женел. Прва сопруга му била Дикси Ли, со ко?а бил во брак од 1930 година до не?зината смрт од рак на ?а?ници во 1952 година. Имале четири сина: Гери, близнаците Денис и Филип и Линдзи. Smash-Up: The Story of a Woman (1947) е филм заснован на животот на неговата сопруга. По смртта на неговата сопруга, Крозби бил во врска со манекенката Пет Шихан (ко?а се омажила со неговиот син Денис во 1958 година) и глумиците Ингер Стивенс и Гре?с Кели . Во 1957 година се оженил со актерката Кетрин Грант. ^[27] Имале три деца: Хари Лилис III (ко? го глумел Бил во Петок 13-ти ), Мери Френсис и Натаниел (американскиот аматерски шампион во голф од 1981 година). ^[28]

Здрав?е и смрт [ уреди | уреди извор ]

По закрепнува?ето од опасна по живот габична инфекци?а во неговото десно белодробно крило во ?ануари 1974 година, Крозби почнал да снима нови албуми и имал концерти. На 20 март 1977 година, при снима?ето на гала концертот со ко? ?а одбележувал 50-годишнината од неговата музичка кариера, Крозби паднал од сцената и се здобил со повреди во грбот по што еден месец останал во болница. ^[29] Негов прв настап по несре?ата бил неговиот последен концерт во САД, на 16 август 1977 година, денот кога починал Елвис Присли , во Конкорд, Калифорни?а. ^[30]

Во септември, Крозби, неговото семе?ство и пе?ачката Розмари Клуни започнале концертна турне?а низ Британи?а. Додека бил во Британи?а, Крозби го снимил сво?от последен албум, Seasons , и последната ТВ емиси?а, Божи?на емиси?а со Де?вид Боуви како гостин. Негов последен концерт бил на 10 октомври во Бра?тон, четири дена пред неговата смрт.

На 13 октомври 1977 година, Крозби сам со авион заминал за Шпани?а за да игра голф и да лови еребици. ^[31] На 14 октомври, играл голф и околу 18:30 часот, додека Крозби со неговите голф партнери се вра?але кон клубот колабирал и веднаш починал од силен срцев удар. ^[32] Имал 74 години.

На 18 октомври 1977 година, по приватна погребна миса во католичката црква Свети Павле во Вествуд, ^[33] Крозби бил погребан на гробиштата во Калвер Сити, Калифорни?а. ^[34]

Наводи [ уреди | уреди извор ]

Надворешни врски [ уреди | уреди извор ]

• Матична страница
• Бинг Крозби на Семрежната филмска база на податоци (англиски)

• Bing Crosby at the TCM Movie Database

1. ↑ Communications, Museum of Broadcast (2004). The Museum of Broadcast Communications Encyclopedia of Radio (англиски). Fitzroy Dearborn. ISBN   978-1-57958-431-3 .
2. ↑ Prigozy, Ruth; Raubicheck, Walter (2007). Going My Way: Bing Crosby and American Culture (англиски). University Rochester Press. ISBN   978-1-58046-261-7 .
3. ↑ ^{3,0 3,1} Giddins, Gary (2001). Bing Crosby: A Pocketful of Dreams (1. изд.). Little, Brown. стр.  30?31 . ISBN   0-316-88188-0 .
4. ↑ ?Bing Crosby ? Hollywood Star Walk“ .
5. ↑ ^{5,0 5,1} Young, Larry (October 15, 1977). ?Bing Crosby dies of heart attack“ . Spokesman-Review . стр. 1.
6. ↑ ^{6,0 6,1} Stanley, Bob, Let's Do It: The Birth of Pop Music , Pegasus Books, 2022, pg. 220
7. ↑ Tapley, Krostopher (December 10, 2015). ?Sylvester Stallone Could Join Exclusive Oscar Company with 'Creed' Nomination“ . Variety . Посетено на February 29, 2016 .
8. ↑ ?Hollywood Star Walk“ . Projects.latimes.com .
9. ↑ ?Bing Crosby“ . Hollywood Walk of Fame . October 25, 2019.
10. ↑ Grudens, 2002, p. 236. "Bing was born on May 3, 1903. He always believed he was born on May 2, 1904."
11. ↑ Giddins, Gary. ?Bing Bio ? Bing Crosby“ . Bingcrosby.com . Архивирано од изворникот на 2020-02-05 . Посетено на July 5, 2018 .
12. ↑ Blecha, Peter (August 29, 2005). ?Crosby, Bing (1903?1977) and Mildred Bailey (1907?1951), Spokane“ . Historylink.org . Посетено на July 5, 2018 .
13. ↑ ?Bing Crosby House Museum“ . Gonzaga.edu . Посетено на July 5, 2018 .
14. ↑ Bing Crosby and Gonzaga University: 1903?1925. ?Bing Crosby and Gonzaga University: 1903?1925 ? Gonzaga University“ . Gonzaga.edu. Архивирано од изворникот на August 9, 2012 . Посетено на October 15, 2012 .
15. ↑ Gilliland 1994 . sfn error: no target: CITEREFGilliland1994 ( help )
16. ↑ Kershner, Jim (February 21, 2007). ?Gonzaga University“ . HistoryLink.org. Essay 8097 . Посетено на May 10, 2014 .
17. ↑ ?Bing Crosby comes home to his Gonzaga“ . Spokane Daily Chronicle . October 21, 1937. стр. 1.
18. ↑ Early KHQ broadcast from the Davenport Hotel Spokane
19. ↑ ^{19,0 19,1} Macfarlane, Malcolm (2001). Bing Crosby: Day by Day . Bingmagazine.co.uk .
20. ↑ Macfarlane, Malcolm. ?Bing Crosby ? Day by Day“ . BING magazine . Посетено на February 18, 2016 .
21. ↑ ?Bing Crosby“ . Radio Hall of Fame. Архивирано од изворникот на September 23, 2008 . Посетено на September 2, 2010 .
22. ↑ Грешка во наводот: Погрешна ознака <ref> ; нема зададено текст за наводите по име kl .
23. ↑ ^{23,0 23,1} British Hit Singles & Albums (2005. изд.). Guinness. May 2005. стр. 126. ISBN   1-904994-00-8 .
24. ↑ Radio & TV York Daily Record. December 19, 1958. p. 56.
25. ↑ Fisher, James (Spring 2012). ?Bing Crosby: Through the Years, Volumes One?Nine (1954?56)“. ARSC Journal . 43 (1).
26. ↑ Pairpoint, Lionel. ?The Chronological Bing Crosby on Television“ . BING magazine . Посетено на February 21, 2016 .
27. ↑ Clemens, Samuel (2020). Pat: A Biography of Hollywood's Blonde Starlet . Sequoia Press. стр. 24. ISBN   978-0578682822 .
28. ↑ ?Nathaniel Crosby wins 1981 U.S. Amateur Championship“ . USGA.com .
29. ↑ ?Bing Crosby, 73, Dies in Madrid At Golf Course“ . The New York Times . Associated Press . October 15, 1977 . Посетено на October 25, 2020 .
30. ↑ ?Chapter 10: The Final Years, 1975?1977“ . BING Magazine . International Club Crosby . Посетено на October 25, 2020 .
31. ↑ Van Beek, Greg (2001). ?Bing Crosby: The Final Round“ . Bingang . Club Crosby (Summer 2001): 6?10. Архивирано од изворникот на May 12, 2014 . Посетено на May 9, 2014 .
32. ↑ West, Richard; Thackrey, Ted Jr. (October 15, 1977). ?From the Archives: Bing Crosby Dies at 73 on Golf Course“ . Los Angeles Times .
33. ↑ Smith, Jim (October 19, 1977). ?Memorial Rites Held for city favorite, Bing Crosby“ . The Spokesman Review . Посетено на May 9, 2014 .
34. ↑ Clooney, Rosemary (1977). This for Remembrance: The Autobiography of Rosemary Clooney . Playboy Press. стр.  244?248 . ISBN   978-0-671-16976-3 .