한국   대만   중국   일본 
Бади ДеФранко ? Википеди?а Пре?ди на содржината

Бади ДеФранко

Од Википеди?а ? слободната енциклопеди?а
Бади ДеФранко
ДеФранко во ?у?орк, 1947
Животописни податоци
Родено име Бонифас Фердинанд Леонард ДеФранко
Роден(а) февруари 17, 1923 ( 1923-02-17 )
Камден, ?у ?ерси, САД
Починал(а) декември 24, 2014 (2014-12-24) (возр. 91)
Панама Сити, Флорида, САД
Жанрови
Занима?а Музичар
Инструменти
Период на активност 1940s–2014
Издавачи Norgran Records, Verve Records, Mercury Records, Concord Jazz, Arbors Records, Pablo Records
Соработници Глен Милеров оркестар
Мреж. место buddydefranco.com

Бонифас Фердинанд Леонард ? Бади “ ДеФранко (17 февруари 1923 ? 24 декември 2014 година) [1] бил итали?анско-американски ?ез кларинетист. Покра? неговата работа како лидер на бендот, ДеФранко го водел оркестарот Глен Милер речиси една децени?а во 1960-ти и 1970-ти години.

Биографи?а [ уреди | уреди извор ]

Роден во Камден, ?у ?ерси, Соединетите Американски Држави, [2] ДеФранко бил израснат во ?ужна Филаделфи?а. То? свирел на кларинет кога имал девет години, и по пет години победил на националниот натпревар за свинг на Томи Дорси. [3] [1]

Сво?ата професионална кариера ?а започнал токму кога свинг музиката и големите бендови биле во опа?а?е — од кои многумина биле предводени од кларинетисти како Арти Шо и Бени Гудман . Додека пове?ето ?ез кларинетисти не се адаптирале на оваа промена, ДеФранко успешно продолжил да свири исклучиво кларинет и бил еден од ретките бибап кларинетисти. [4]

Во 1950 година, ДеФранко поминал една година со септетот на Каунт Бе?зи . [2] Потоа водел мала група во раните 1950-ти години, во ко?а биле вклучени пи?анистот Сони Кларк и гитаристот Тал Фарлоу . Во ово? период, ДеФранко снимал за МГМ рекордс, Норгран и Верве; последните две биле во сопственост на Норман Гранц .

Во периодото од 1960 до 1964 година, ДеФранко об?авил четири иновативни квартетски албуми, како ко-водач со хармоникашот Томи Гумина. [5]

То? бил лидер на бендот на оркестарот Глен Милер од 1966 до 1974 година, [2] под името ?Светски познатиот оркестар Глен Милер, во режи?а на Бади ДеФранко“. Настапувал и со ?ин Крупа , Арт Бле?ки , Томи Дорси , Каунт Бе?зи , Чарли Барнет , Арт Те?тум , Оскар Петерсон , Лени Тристано , Додо Мармароса , Тери Гибс , Чарли Паркер , Дизи Гилеспи , Ма?лс Де?вис , Били Холиде? и многу други, а како лидер об?авил десетици албуми.

ДеФранко починал во Панама Сити, Флорида, на 91-годишна возраст. [6]

Награди и почести [ уреди | уреди извор ]

ДеФранко освоил дваесет награди од магазинот DownBeat , девет награди од Metronome и шеснаесет награди на Пле?бо? All-Stars. [3]

Дискографи?а [ уреди | уреди извор ]

Како лидер [ уреди | уреди извор ]

  • Cool & Quiet со Лени Тристано (Capitol, 1953)
  • The Progressive Mr. DeFranco (Norgran, 1954)
  • Pretty Moods (Norgran, 1954)
  • The Artistry of Buddy DeFranco (Norgran, 1954)
  • Buddy DeFranco and Oscar Peterson Play George Gershwin (Norgran, 1954)
  • The Buddy DeFranco Wailers (Norgran, 1956)
  • Sweet and Lovely (Verve, 1956)
  • In a Mellow Mood (Norgran, 1956)
  • Mr. Clarinet (Norgran, 1956)
  • Jazz Tones (Norgran, 1956)
  • Buddy DeFranco Plays Benny Goodman (Verve, 1957)
  • The Art Tatum Buddy DeFranco Quartet (Verve, 1958)
  • Cross Country Suite (Dot, 1958)
  • Generalissimo (Verve, 1958)
  • Buddy DeFranco and the Oscar Peterson Quartet (Verve, 1958)
  • Live Date! (Verve, 1958)
  • Buddy DeFranco Plays Artie Shaw (Verve, 1958)
  • Cooking the Blues (Verve, 1958)
  • Bravura (Verve, 1959)
  • Pacific Standard Swingin'! Time with Tommy Gumina (Decca, 1960)
  • Presenting with Tommy Gumina (Mercury, 1961)
  • Kaleidoscope with Tommy Gumina (Mercury, 1962)
  • Pol.Y.Tones with Tommy Gumina (Mercury, 1963)
  • The Girl from Ipanema with Tommy Gumina (Mercury, 1964)
  • Blues Bag (Vee Jay, 1965)
  • Crosscurrents with Lennie Tristano (Capitol, 1972)
  • Free Sail (Choice, 1974)
  • Black Magic with Helen Forrest (Shamrock, 1975)
  • Love Affair with a Clarinet Vol. 2 (Famous Solos, 1976)
  • Sessions, Live (Callipe, 1976)
  • Borinquin (Sonet, 1976)
  • Waterbed (Choice, 1978)
  • Buddy DeFranco with Jim Gillis (Classic Jazz, 1978)
  • Closed Session (Verve, 1979)
  • Buddy DeFranco (Famous Solos, 1980)
  • Like Someone in Love (Progressive, 1980)
  • Jazz Party: First Time Together with Terry Gibbs (Palo Alto, 1981)
  • Eastern Exposure (Silver Crest, 1982)
  • Buddy DeFranco Presents John Denman (Lud, 1983)
  • Now's the Time with Terry Gibbs (Tall Tree, 1984)
  • Mr. Lucky (Pablo, 1984)
  • Hark with Oscar Peterson (Pablo, 1985)
  • Groovin (Hep, 1985)
  • Chicago Fire with Terry Gibbs (Contemporary, 1987)
  • Holiday for Swing with Terry Gibbs (Contemporary, 1988)
  • Garden of Dreams with Martin Taylor (ProJazz, 1988)
  • Memories of You: A Tribute to Benny Goodman with Terry Gibbs, Herb Ellis (Contemporary, 1991)
  • Kings of Swing with Terry Gibbs, Herb Ellis (Contemporary, 1992)
  • Five Notes of Blues (Musidisc, 1992)
  • Modern Clarinets: Museum of Modern Jazz (Verve, 1993)
  • The Buenos Aires Concerts (Hep, 1995)
  • Free Fall (Candid, 1996)
  • You Must Believe in Swing with Dave McKenna (Concord Jazz, 1997)
  • Do Nothing Till You Hear from Us! with Dave McKenna (Concord Jazz, 1999)
  • The Champs with Putte Wickman (Gazell, 1999)
  • Terry Gibbs and Buddy DeFranco Play Steve Allen (Contemporary, 1999)
  • Gone with the Wind (Storyville, 1999)
  • The Three Sopranos (hr-musik.de, 2001)
  • Cookin' the Books (Arbors Records, 2003)
  • Charlie Cat 2 (Arbors, 2007)
  • Cookin' with Eiji Kitamura, Kiyoshi Takeshita (Jazz Cook, 2008)
  • Down for Double with John Burnett Swing Orchestra (Delmark Records, 2010)

Како придружник [ уреди | уреди извор ]

Со Томи Дорси

  • Да навистина! (RCA Виктор 1956)
  • Почит на Дорси, том. 2 (RCA Виктор, 1957)
  • На?големиот бенд на Томи Дорси (20-ти Фокс, 1959)

Со Ла?онел Хемптон

  • Квинтетот Ла?онел Хемптон (Клеф, 1954)
  • Албум #2 (Clef, 1955)
  • Ла?онел Хемптон и неговите сите ?везди (Колумби?а, 1957)

Со други

Наводи [ уреди | уреди извор ]

  1. ↑ 1,0 1,1 Heckman, Don (26 December 2014). ?Buddy DeFranco dies at 91; first clarinetist to master bebop“ . Los Angeles Times .
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Colin Larkin , уред. (1992). The Guinness Encyclopedia of Popular Music (First. изд.). Guinness Publishing . стр. 651/2. ISBN   0-85112-939-0 .
  3. ↑ 3,0 3,1 ?Buddy DeFranco To Play At LVC“ . Lebanon Daily News . Lebanon Daily News. July 14, 1977. стр. 22 . Посетено на April 25, 2015 – преку Newspapers.com . отворен пристап — бесплатно за читање
  4. ↑ Pankin, Ted (1999). ?On Buddy DeFranco's 89th Birthday, a 1999 Downbeat article, plus Interview“ . Down Beat . ISSN   0012-5768 .
  5. ↑ Myers, Marc (24 May 2011). ?Buddy DeFranco and Tommy Gumina“ . Jazzwax.com .
  6. ↑ Strum, Charles (26 December 2014). ?Buddy DeFranco, 91, Versatile Jazz Clarinetist, Dies“ . The New York Times . стр. B7.

Надворешни врски [ уреди | уреди извор ]

Преземено од ? https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Бади_ДеФранко&oldid=5200577 “