Васил Ди?амандиев
(
30 ?ануари
1839
-
1 ма?
1912
) ? македонски просветен работник, публицист и револуционер.
[1]
[2]
Роден е во
Охрид
. Основно образование завршил во родниот град. Учителствува во Охридско (1855-1857). Потоа го продолжува студира?ето во
Руси?а
(1858 година). На
Московскиот
и
Киевскиот универзитет
посетува студии по физика и математика.
[1]
[2]
Се вратил во
Македони?а
и учителствувал во
Кукуш
(1861-1866 година),
Велес
и
Охрид
(1867-1868). Паднал во немилост на патри?аршискиот грчки владика во Охрид, ко? успеал преку интриги, со помош на турските власти, да го затворат. Откако излегол од затвор, по трет пат оди во Руси?а. Работел како учител во
Бесараби?а
, каде што истовремено ги редактирал и весниците ?
Ехо на Болград
“
и ?
?алпуг
“
(1872-1873).
[1]
[2]
Бил мошне активен по избувнува?ето на
Српско-турската во?на
(1876 година). То? бил иници?атор за основа?е на комитет за помага?е на борбата на другите балкански народи за ослободива?е од турското владее?е. Со оваа цел, се сретнал во
Букурешт
, со бугарските првенци
Георги Раковски
,
Ха?и Димитар
,
Стефан Кара?а
и други.
[1]
За време на
руско-турската во?на
(1877-1878) го активирал споменатиот комитет. После
Берлинскиот конгрес
(1878) испра?ал петиции до големите сили за решава?е на македонското праша?е.
[1]
[2]
За време на
Македонското востание
станал член на софискиот комитет ?Единство“.
[3]
Кога во 1880 г. во Грамен Теке,
Островско
,
Еге?ска Македони?а
, се одржало
Македонско национално собрание
и се формирала
Привремена влада на Македони?а - Единство
, во
Русе
,
Бугари?а
, ?а формирал
Македонската лига
,
[4]
составена главно од Македонци кои учествувале во
Руско-турската во?на
(1877-1878).
[2]
Лигата е едно од првите здружени?а на Македонци во Бугари?а.
[2]
[4]
Васил Ди?амандиев бил не?зин претседател,
[4]
во времето кога Лигата испратила Меморандум до големите сили и Манифест до македонскиот народ со бара?е за автономи?а на Македони?а со седиште во
Солун
и возобновува?е на
Охридската архиепископи?а
со седиште во
Солун
.
[2]
Од 1882 до 1884 г. во Софи?а го раководел
Македонското благотворно друштво
, а потоа работи во друштвото ?Македонски глас“.
[1]
Во 1886 г. станува член на
Та?ниот македонски комитет
. Организира испра?а?е на комитски чети од
Бугари?а
во
Македони?а
.
[1]
Сво?от бурен револуционерен, општествен и културно-просветен живот го завршува во 1912 година во бугарскиот главен град
Софи?а
.
[1]
[2]
- ↑
1,0
1,1
1,2
1,3
1,4
1,5
1,6
1,7
д-р Сто?ан Киселиновски и др. (2000).
Македонски историски речник
. Скоп?е: ИНИ. стр. 156.
ISBN
9989-624-46-1
.
- ↑
2,0
2,1
2,2
2,3
2,4
2,5
2,6
2,7
Личности од Македони?а
. Скоп?е: МИ-АН. 2002. стр. 90?91.
ISBN
9989-613-28-1
.
- ↑
Дойнов, Дойно. Кресненско-Разложкото въстание, 1878-1879, София, 1979, стр. 283
- ↑
4,0
4,1
4,2
Славко Димевски,
За разво?от на македонската национална мисла до создава?ето на ТМОРО
, Култура - Скоп?е, 1980.