De
Carlo Borromeo
, gebuer den
2. Oktober
1538
bei
Arona
, a gestuerwen den
3. November
1584
zu
Mailand
, war e
Kardinol
an Hellege vun der
kathoulescher
Kierch. E staamt aus dem italieeneschen Adelsgeschlecht vun de
Borromeo
. Nom
hellegen Ambrosius
war hien deen zweete grousse Beschof vu Mailand an eng bedeitend Persoun vun der
Geigereformatioun
am
16. Joerhonnert
.
En ass als Jong vum
Ghiberto Borromeo
,
Grof vun Arona
, an der
Margarita Medici
am Schlass vun Arono um
Lago Maggiore
op d'Welt komm. D'Borromaer waren Offizeier, Banquieren a Politiker an hate sech och an den italieeneschen Heichadel abestuet. De Carlo Borromeo ass vun der Famill zum Kleriker bestemmt ginn. Scho mat 12 Joer ass hien als Abt an der
Benediktinerabtei
zu Arona agesat ginn. D'Famill Borromeo hat en Usproch op dei Positioun, dei och mat engem gudden Akommes verbonne war. Mat 14 Joer huet de Carlo sai Jura-Studium zu
Pavia
ugefaangen, datt e
1559
mat heijen Auszeechnungen ofgeschloss huet.
Dem Carlo sai Monni, den
Giovanni Angelo Medici
, ass
1559
Poopst ginn. Als
Pius IV.
huet e sain
Neveu
op
Roum
geholl. Mat 21 Joer ass de Carlo Borromeo Geheimsekretar ginn, duerno Kardinol-
Diakon
. Am
Konzil vun Trient
, dat
1561
erem opgemaach gouf, spillt en eng wichteg Roll, en huet och weesentlech zum Ofschloss vum Konzil baigedroen.
Nom Doud vu sengem Brudder Federico huet de Carlo sech entschloss
Priister
ze ginn, an en ass
1563
geweit ginn. E besse mei speit huet en d'Wei zum Beschof erhalen an ass zum Kardinol an Aerzbeschof vu Mailand ernannt ginn, konnt dei Plaz awer ereischt
1565
untrieden. D'
Aerzbistum
huet als erofgekomm gegollt an ass vum Carlo Borromeo nees zu enger
Diozees
, dei sech weise konnt, gemaach ginn.
De Kardinol war e bescheidene Mann, dee Guddes gedoen an
asketesch
gelieft huet. En hat eng grouss Leift fir Kultur an ass vill duerch sai Bistum gereest. Onermiddlech war hien och a senger Aarbecht an am Gebiet. Seng Breiwer fellen honnert Bann an der
Ambrosianescher Bibliotheik
. Hien huet sech zu engem grousse Reformer vun der kathoulescher Kierch entweckelt, och andeems en all Bezeiungen a familiar Bindungen ausgenotzt huet fir sech duerchzesetzen. Besonnesch huet e sech fir Disziplin bannent der Kierch a fir dei relieis Ennerweisung vu Kanner agesat.
De Carlo Borromeo huet d'
Geigereformatioun
, och ennerstetzt vun der weltlecher Muecht, an de Kampf geint de
Protestantismus
gefouert. En huet sech virun allem fir eng moralesch Erneierung vun der reimesch-kathoulescher Kierch agesat.
1579
huet en zu deem Zweck d'
Collegium Helveticum
gegrennt. Enner dem Borromeo als
Inquisitor
sinn d'Protestante bis an den
Engadin
verfollegt ginn.
Fir Priisteren a Laien ze schoulen huet de Carlo Borromeo eng Rei Seminairen an aner Ariichtunge gegrennt. Seng asketesch Strengt, dei en och vum Uerdensklerus verlaangt huet, an d'Opleise vum Humilitatenuerden hunn ee Mench dozou bruecht op en ze scheissen.
An de Jore vun der
Pescht
(
1576
-
78
) huet e sech fir eng emfangraich Fleeg vun de Kranken agesat, wat e sellege Menschen d'Liewe gerett huet, him awer gesondheetlech geschuet huet.
1578
huet de Carlo Borromeo dunn den
Uerde vun den Oblate vum hellegen Ambrosius
gegrennt, deen aus deser Aarbecht entstanen ass. Schonn zu senge Liefzaiten ass e vu sengen Unhanger glorifizeiert ginn. Wei keen aneren huet hien den Ideal vum chreschtleche Kierchefurst verkierpert.
De Carlo Borromeo ass am Alter vu 46 Joer u Feiwer, dat sai geschwachte Kierper net mei iwwerwanne konnt, gestuerwen. Seng lescht Wierder solle gewiescht sinn: "Har, ech kommen". Sai Vermeige soll en den Aarme vermaach hunn. Eng riseg Menschemeng huet hien zu senger leschter Rou am
Mailanner Doum
begleet.
1602
ass e seileg a
1610
vum Poopst
Paul V.
helleggesprach ginn.