한국   대만   중국   일본 
Abrellsblumm ? Wikipedia Op den Inhalt sprangen

Abrellsblumm

Vu Wikipedia
Abrellsblumm
Wessenschaftlech Klassifikatioun
Raich Planzeraich
Ennerraich Tracheobionta
Ofdeelung Bleieplanzen
Klass Magnoliopsida
Uerdnung Ranunculales
Famill Botterblummen
Gattung Anemone
Wessenschaftlechen Numm
Anemone nemorosa
L.
D'Abrellsblumm nieft dem Daiwelsbaart op enger Lithographie am Geftplanzebuch vum Mathias Kraus [1]

D' Abrellsblumm ( Anemone nemorosa L.) ass eng Bleieplanz aus der Gattung Anemon ( Anemone ), dei zu der Famill vun de Botterblummen (Ranunculaceae) geheiert.

Nimm [ anneren | Quelltext anneren ]

De wessenschaftleche Gattungsnumm gett dacks op dat griichescht Wuert anemos (= "Wand") zereckgefouert, ma den Urspronk schengt eischter beim arabeschen Numm an-nu'm?n (= Blutt ) ze leien [2] , eng Bezeechnung fir eng Planz dei rout blitt, wei d'Adonis [3] .

Den Aartennumm ass dat latengescht Adjektiv nemorosa /- us = "am Schiet".

Dem Henri Klees no huet d'Aart nach follgend Nimm: Bloderblumm, Beschblumm, Hefflerblumm, Holzblumm, Keisblimmchen, Keschteblumm, Laffelsblumm, Laffelkraut, Maerzblumm, Ouschterblei, Schankeblumm, Heckebloum, Pottschambsbloum [4] .

Beschreiwung [ anneren | Quelltext anneren ]

D'Planz dei e puer Joer hannereneen eremkennt, gett tescht 10 a 25 cm grouss a blitt tescht Maerz an Abrell / Mee . Hir Blieder sinn tescht 5 an 12 cm laang, mettelgreng, mat drai ofgerennte Wutzen, a mat klengen Zann laanscht d'Saiten. Se huet eng waiss eenzel Blei mat 6 - 8 Bleieblieder, dei tescht 2 an 3 cm grouss ass, dei heiansdo och liicht rosa ka sinn. Si huet e flaacht Wuerzelwierk, dat sech wait em d'Planz ausbreet. De Som gett vu Seechomesse verspreet.

Verbreedung [ anneren | Quelltext anneren ]

D'Blumm ass an Europa an den hiwwelege Geigenden, an an de Bierger, an de Bescher an op Wisen ze fannen.

Geftegkeet [ anneren | Quelltext anneren ]

D'Planz, dei Protoanemonin enthalt, ass gefteg .

Literatur [ anneren | Quelltext anneren ]

  • Genaust, H. 2017. Etymologisches Worterbuch der botanischen Pflanzennamen. 6. Aufl. Verlag Springer Basel AG. ISBN 978-3-86820-149-9 .
  • Klees, Henri, 1994. Luxemburger Pflanzennamen . Beitrage zur luxemburgischen Sprach- und Volkskunde Nr. VIII. 3. Aufl., 182 S., Pierre Linden, Luxemburg.
  • Kraus, Mathias , 1887. Die einheimischen Giftpflanzen / mit naturgetreuen Abbildungen auf 21 colorirten Tafeln aus der litographischen [sic] Anstalt von J. F. Schreiber in Esslingen. 104 S. Verlag von J. Erpelding, Luxemburg.

Kuckt och [ anneren | Quelltext anneren ]

Notten [ Quelltext anneren ]

  1. Des Lithographie vum Jakob Ferdinand Schreiber steet nieft der Sait 10 am Buch "Die einheimischen Giftpflanzen" vun 1887.
  2. Cf. Genaust 2017: 62 an der Literatur.
  3. Z. B. d' Summer-Adonis ( Adonis aestivalis L.)
  4. Cf. Klees 1994 Nr. 31 / S. 3 an der Literatur.

Um Spaweck [ anneren | Quelltext anneren ]

Commons: Anemone nemorosa ? Biller, Videoen oder Audiodateien