Unam legis e paginis de
disserentibus
Koine
(300 a.C.n.?600 p.C.n.)
Dialecti Graecae aetatis classicae
Dialectus Ionica
(?ωνικ? δι?λεκτο?) est subdivisio
Dialecti Ionico-Atticae
, quae adhibebatur in
Ionia
et plurimis
Maris Aegaei
insulis. Nondum
Dialectus Attica
quoque inter dialectos Ionicas numeratur, quia Attici quoque se ipsos
Iones
affirmabant.
Dialecti Ionicae duae divisiones distinguuntur:
- Dialectus Ionica orientalis, in
Ionia
adhibita
- Dialectus Ionica insularis, in plurimis
Maris Aegaei
insulis adhibita
- Bondesson, B. (1936).
De sonis et formis titulorum Milesiorum Didymaeorumque
. Lundae: typis descripsit Hakan Ohlssons boktryckeri.
- Chatzeioannou, C. (1936). Περ? των εν τη μεσαιωνικ? και νε?τερα κυπριακ? ξ?νων γλωσσικ?ν στοιχε?ων. Athenis: Verlag der "Byzantinisch-neugriechischen Jahrbucher".
- Friedmann, B. (1937).
Die jonischen und attischen Worter im Altlatein.
Helsingiae.
- Garbrah, K. A. (1977).
A grammar of the ionic inscriptions from Erythrae: phonology and morphology
. Meisenheim am Glan: Hain.
- Giannaces, G. C. (2015). Ο γλωσσικ?? χ?ρτη? τη? κεντρικ?? και β?ρεια? Ελλ?δα? κατ? την αρχαι?τητα. Thessalonicae: Κ?ντρο Ελληνικ?? Γλ?σσα?, 2015.
- Leumann, M. (1950).
Homerische Worter
. Basileae: F. Reinhardt.
- Monro, D. B. (1891).
Homeric grammar
. 2a editio. Oxoniae: Clarendon Press.
- Sacale, D. Th. (1978). Ιωνικ? λεκτικ? στον Πλ?τωνα. Ioanninae: Φιλοσοφικ? Σχολ? Πανεπιστημ?ου Ιωανν?νωνα.
- Scherer, A. (1934).
Zur Laut- und Formenlehre der milesischen Inschriften
. Monaci: Druck der Salesianischen Offizin.
- Stuber, K. (1996).
Zur dialektalen Einheit des Ostionischen
. Innsbruck: Institut fur Sprachwissenschaft der Universitat Innsbruck.