|
Cave: notitiae huius paginae nec praescriptiones nec consilia medica sunt.
|
Glandula thyreoidea
[1]
sive
thyreodea
[2]
seu
scutiformis
[2]
est
glandula endocrinea
corporis
hominis
ac multorum
animalium
. Nomen sumpsit de
cartilagine thyroidea
laryngis
, ante quam posita est. A glandula thyreoidea varia
hormonta
secreta sunt, quae
metabolismum
et incrementum corporis dirigunt.
In medicina,
endocrinologia
, mala et morbi glandulae thyreoideae et metabolismi hormontum thyreoidalium frequenter observantur.
Struma
significat tumescentia glandulae, saepe in regionibus orbis terrarum, quo homines
iodo
carent. Functio normalis
euthyreosis
, accelerata
hyperthyreosis
, diminuta
hypothyreosis
dicitur. Etiam carcinomata glandulae notae sunt.
Iam ab hebdomade quarta
post menstruationem
(p. m.) quaedam
proliferatio epithelialis
fundo
pharyngis
, ubi base linguae, inter
tuberculum impar
(ex
arcu pharyngei
primo derivatum) et
copulam linguae
(ex arcu secundo pharyngei) apparet. Primaria haec proliferatio,
ductus thyreoglossus
notus, cum
foramine caeco
fundi lingualis coniuncta est. Paulo post deorsum discessa, in panniculos duos dividitur; deinde vesiculae multae, progenitores folliculorum (acinorum), oriuntur. Initio folliculi epithelium cuboideum continent, denique tantum colloidum thyreoidale, quod multitudine intra folliculos usque ad
partum
auget, donec fine
graviditatis
de
glandula thyreoidale colloidali
dicitur. Immediate ante partum glandula plene
sanguinis
est. Nimirum post partum pondus glandulae diminuerit, quia sanguis sub partu de glandula expressus est, et, pariter, fere totum colloidum ex glandula elisum, ergo organum nunc
glandula parenchymatosa
vocatur. Sane usque ad
pubertatem
pondus glandulae iterum auget. Iuxta viginti annos natum pondus cum 25 g maximum est. Denique tarditudine pondus usque ad senectutem detrahetur.
Glandula thyreoidea est
glandula
papilionis
instar in parte colli anteriore sita
tracheam
adiacens. Dividitur glandula in duo lobos,
lobum dextrum
et
lobum sinistrum
. Interpositus transitus tenuior,
isthmus
nominatur, est. Forma papilionis dicti constituens utroque lobo
cornu superior
et
cornu inferior
est.
Compingitur glandula ex multiplicibus
acinis
(folliculis) de forma spherica. Cinguntur acini de materia proteinacea nominatur
colloidum
. Cellulae epitheliales ipsae glandulae thyreoideae nominantur
thyreocyti
. Eae
proteinum
thyreoglobinum
formant, quod colloidum constituit. Thyreoglobulino praecursores hormontum thyreoidalium appositi sunt.
Providentia arterialis per
arteriam thyreoideam superiorem
et
inferiorem
fit; effluxus venalis per venas
superiorem
,
mediam
, et
inferiorem/inferiores
.
Glandulam thyreoideam in
regione cervicali anteriori
, ubi in
trigono musculari
, reperimus.
Trigonum musculare
est regio
colli
anterior inter
os hyoideum
et
sternum
.
Conferatur pagina principalis
Iodum
.
Generationis
hormontum thyreoidalium
elementum
iodum
I
-
(simplice negative oneratum) pernecesse est. Doses iodi minimae ad vitam necessariae ex aetatibus, velut
graviditate
lactationeque
ineuntibus, pendent
[3]
:
- ab
partu
ad 6 menses natum: die 110 μg,
- infantes
ab 7 mensibus nati ad 12 menses: die 130 μg,
- pueri ab 1 anno nati ad 7 annos: die 90 μg,
- pueri ab 8 annis nati ad 12 annos: die 120 μg,
- adulescentes
ab 13 annis nati ad 18 annos: die 150 μg,
- adulti ab 18 annis nati: die 150 μg,
- in
graviditate
: die 220 μg,
- in
lactatione
: die 290 μg.
Materia essentialis iodum nutrimentis addendum est. Cum non pauca (ut
frumentorum
,
leguminum
,
holerum
,
fructuum
,
lactis
productaque sui,
carnium
, fluminis
piscium
) iodo careant - plerisque non plus quam 6μg/100 g insunt, in plurimis civitatibus iodum
sali
comerciali (circiter 2 000 μg/100g) addatur; fons principalis hodierna nutrimen cum sale est. Hac de causa plerisque in civitatibus industriosis homo circiter 500μg I
-
die consumit, et 120μg die glandulae thyreoideae assumuntur.
Munus principale glandulae thyreoidea generationem
hormontum
liberationemque eorum est.
Hormonta
ex glandula thyreoida in
sanguinem
liberata multiplices effectus organismi exercent. Haec
hormonta thyreoidalia
,
tri-iodo-thyroninum
(T
3
) enim, et triiodothyronino quantitatibus maioribus
thyroxinum
(T
4
), quod ex
iodo
et
aminoacido
tyrosino
generatur. Hormonta thyreoidalia metabolismo, systemati cardiovasculari, et incremento organismi momenta maxima habent. Intra organismi cellulas receptoria hormontum thyreoidalium inveniuntur.
Praeterea glandula thyreoidea peptidum hormon
calcitoninum
fabricat.
Ut supra descriptum hormonta thyreoidealia intra corpus munera momentorum maximorum adhibere solent. Ea sunt:
- Tetraiodothyroninum
sive vulgo
thyroxinum
, cum atomis iodi quattuor (T
4
),
- triiodothyroninum
, cum atomis iodi tribus (T
3
),
- triiodothyroninum versum
, cum atomis iodi tribus, quoque (rT
3
),
- 3,3'-diiodothyroninum
, cum atomis iodi duobus (3,3'-T
2
), et
- 3,5'-diiodothyroninum
, cum atomis iodi duobus, quoque (3,5'-T
2
).
Synthesis prohormontis thyroxini ex
aminoacidi
tyrosino
ope enzymi
thyroidi peroxidasis
(sive thyroperoxidasis, TPO) gradatim fit.
-
Multiplices
thyreocyti
colloida (undiformia) cingunt.
- ↑
His (1895).
Die anatomische Nomenclatur. Nomina Anatomica. Der von der Anatomischen Gesellschaft auf ihrer IX. Versammlung in Basel angenommenen Namen
. Lipsiae: Verlag von Veit & Comp.
- ↑
2.0
2.1
Kraus, L.A. (1844).
Kritisch-etymologisches medicinisches Lexikon
(Dritte Aufgabe). Gottingae: Verlag der Deuerlich- und Dieterichschen Buchhandlung.
- ↑
NIH
de
consumptione iodi ex nutrimentis
(
Anglice
)