한국   대만   중국   일본 
Demeter - Vicipaedia Jump to content

Demeter

E Vicipaedia
Vide etiam paginam discretivam: Demeter (discretiva) .
Demeter, in regali solio sedens, Metaniram genibus nitentem manu benedicit, quae triticum triplicem porrigit, permanens arcanorum signum ( Pictor Varrese , hydria figurarum rubrarum ca. 340 a.C.n. , ex Apulia ).

Demeter ( -tros, f. ) [1] ( Graece Δημ?τηρ ) in religione et mythologia Graeca antiqua est dea materna et messis , quae frumentis fertilitatique terrae praesidet, telluris vegetationem alens.

Didrachma in insula Paro in Cycladibus facta Demetra repraesentat.

Demeter praeterea sanctitati matrimonii , legibus sacris , et circulo vitae mortisque praesidet. Ea et filia Persephone erant figurae maximi momenti in Mysteriis Eleusinis , quae pantheon Olympicum anteerant. In tabulis Graecis Mycenaeis Linearibus B ex tempore circa 1400? 1200 a.C.n. Pyli inventis, "duae dominae et rex" idem esse ac Demeter, Persephone, Posidonque putantur. [2]

Triptolemus , Demeter, et Persephone . Pictura pictoris Triptolemi, circa 470 a.C.n. . Vas in Museo Lupariensi curatum.

Romani antiqui eam eandem ac deam suam Cererem habebant.

Alia nomina [ recensere | fontem recensere ]

Haec dea apud Graecos appellabatur Attice Δημ?τηρ , Dorice Δαμ?τηρ , Aeolice Δωμ?τηρ , [3] Alia eius nomina et epitheta erant:

Coniuges et liberi [ recensere | fontem recensere ]

  1. Zeus
    1. Persephone
  2. Posidon
    1. Despoina
    2. Arion
  3. Iasion
    1. Pluto
    2. Philomelus
  4. Karmanor
    1. Eubuleus
    2. Chrysothemis
  5. Triptolemus
    1. Amphitheus I
  6. Oceanus
    1. Dmia [7]

Notae [ recensere | fontem recensere ]

  1. D?m?t?r, -tros . Itaque fortasse dativo Demetri , accusativo Demetra . Vide lexicon Gaffiot et CIL 10, 3685 : "AEDEM DEMETROS". In libris recentibus genetivum Demetris aliquando reperitur.
  2. John Chadwick, The Mycenean World (Cantabrigiae: Cambridge University Press, 1976).
  3. Henricus Liddell , Robertus Scott , A Greek-English Lexicon . 9a ed. (Oxonii, 1925-1940)
  4. Henricus Liddell , Robertus Scott , A Greek-English Lexicon . 9a ed. (Oxonii, 1925-1940). Derivativa huius nominis?adiectivum Deoius et patronymicum Deois (i.e. Persephone)?apud Ovidium reperiuntur: Metamorphoses 8.758 : "Deoia quercus"; 6.114 : acc. "Deoida".
  5. Eustathius Thessalonicensis , scholia de Homero , 265.
  6. Themis fuit dea Geca antiqua, corpus ordinis divini. Rempublicam ordinavit, ordinemque socialem evocavit. Finley, The World of Odysseus , rev. ed. (Viking Press, 1978), p. 78, nota 82.
  7. Hesychius Alexandrinus s.v. Dmia.

Fontes [ recensere | fontem recensere ]

Bibliographia [ recensere | fontem recensere ]

  • Burkert, Walter. 1985 Greek Religion. Cantabrigiae Massachusettae: Harvard University Press.
  • Parin d'Aulaire, Ingri, et Edgar Parin d'Aulaire. 1962 . D'Aulaire's Book of Greek Myths.
  • Harrison, Jane Ellen. 1903 . Prolegomena to the Study of Greek Religion.
  • Hesiodus . 1914 . Theogonia et Works and Days in The Homeric Hymns and Homerica with an English Translation by Hugh G. Evelyn-White. Cantabrigiae Massachusettae: Harvard University Press; Londinii: William Heinemann Ltd.
  • Kerenyi, Karl. 1967 . Eleusis: archetypal image of mother and daughter.
  • Kerenyi, Karl. 1976 . Dionysos: Archetypal Image of Indestructible Life.
  • Nilsson, Martin P. 1940 . Greek Popular Religion. sacred-texts.com.
  • Pausanias . 1918 . Pausanias Description of Greece with an English Translation by W. H. S. Jones, Litt.D., and H. A. Ormerod, M.A., in 4 Volumes. Cantabrigiae Massachusettae: Harvard University Press; Londinii: William Heinemann Ltd.
  • Ruck, Carl A. P., et Danny Staples. 1994 . The World of Classical Myth: Gods and Goddesses, Heroines and Heroes. Durham: Carolina Academic Press. ISBN 0890895759 .

Nexus interni

Nexus externi [ recensere | fontem recensere ]

Vicimedia Communia plura habent quae ad Demetra spectant.