Demeter
(
-tros,
f.
)
[1]
(
Graece
Δημ?τηρ
) in
religione
et
mythologia Graeca antiqua
est
dea materna
et
messis
, quae
frumentis
fertilitatique
terrae
praesidet,
telluris
vegetationem
alens.
Demeter praeterea sanctitati
matrimonii
,
legibus sacris
, et circulo
vitae mortisque
praesidet. Ea et
filia
Persephone
erant figurae maximi momenti in
Mysteriis Eleusinis
, quae
pantheon Olympicum
anteerant. In tabulis
Graecis Mycenaeis
Linearibus B
ex tempore circa 1400?
1200 a.C.n.
Pyli
inventis, "duae dominae et rex" idem esse ac Demeter, Persephone,
Posidonque
putantur.
[2]
Romani antiqui
eam eandem ac deam suam
Cererem
habebant.
Haec dea apud Graecos appellabatur
Attice
Δημ?τηρ
,
Dorice
Δαμ?τηρ
,
Aeolice
Δωμ?τηρ
,
[3]
Alia eius nomina et
epitheta
erant:
- Deo
(
Δη?
),
hypocorisma
[4]
- Sito
(
Σιτ?
, a voce
σ?το?
'
triticum
') ut
victus
vel frumenti dator,
[5]
- Thesmophoros
(
θεσμοφ?ρο?
, a
θεσμ??
'ordo divinus, ius non scriptum') ut signum continuationis
civilizatae
societatis
rusticae
.
[6]
- Anesidora
(
?νησιδ?ρα
), quae dona praebet
- Chloe
(
χλ?η
), quae significat 'virgam tenerem' (
Pausanias
,
Descriptio Graeciae
1.22.3)
- Potnia
(
π?τνια
), quae significat 'dominam', in
hymno Homerico in Cererem
- Zeus
- Persephone
- Posidon
- Despoina
- Arion
- Iasion
- Pluto
- Philomelus
- Karmanor
- Eubuleus
- Chrysothemis
- Triptolemus
- Amphitheus I
- Oceanus
- Dmia
[7]
- ↑
D?m?t?r, -tros
. Itaque fortasse dativo
Demetri
, accusativo
Demetra
. Vide
lexicon Gaffiot
et
CIL 10, 3685
: "AEDEM DEMETROS". In libris recentibus genetivum
Demetris
aliquando reperitur.
- ↑
John Chadwick,
The Mycenean World
(Cantabrigiae: Cambridge University Press, 1976).
- ↑
Henricus Liddell
,
Robertus Scott
,
A Greek-English Lexicon
. 9a ed. (Oxonii, 1925-1940)
- ↑
Henricus Liddell
,
Robertus Scott
,
A Greek-English Lexicon
. 9a ed. (Oxonii, 1925-1940). Derivativa huius nominis?adiectivum
Deoius
et patronymicum
Deois
(i.e. Persephone)?apud
Ovidium
reperiuntur:
Metamorphoses
8.758
: "Deoia quercus";
6.114
: acc. "Deoida".
- ↑
Eustathius Thessalonicensis
,
scholia
de
Homero
, 265.
- ↑
Themis
fuit dea Geca antiqua,
corpus
ordinis divini.
Rempublicam
ordinavit, ordinemque socialem evocavit. Finley,
The World of Odysseus
, rev. ed. (Viking Press, 1978), p. 78, nota 82.
- ↑
Hesychius Alexandrinus
s.v.
Dmia.
- Burkert, Walter.
1985
Greek Religion.
Cantabrigiae Massachusettae: Harvard University Press.
- Parin d'Aulaire, Ingri, et Edgar Parin d'Aulaire.
1962
.
D'Aulaire's Book of Greek Myths.
- Harrison, Jane Ellen.
1903
.
Prolegomena to the Study of Greek Religion.
- Hesiodus
.
1914
.
Theogonia
et
Works and Days
in
The Homeric Hymns and Homerica with an English Translation by Hugh G. Evelyn-White.
Cantabrigiae Massachusettae: Harvard University Press; Londinii: William Heinemann Ltd.
- Kerenyi, Karl.
1967
.
Eleusis: archetypal image of mother and daughter.
- Kerenyi, Karl.
1976
.
Dionysos: Archetypal Image of Indestructible Life.
- Nilsson, Martin P.
1940
.
Greek Popular Religion.
sacred-texts.com.
- Pausanias
.
1918
.
Pausanias Description of Greece with an English Translation by W. H. S. Jones, Litt.D., and H. A. Ormerod, M.A., in 4 Volumes.
Cantabrigiae Massachusettae: Harvard University Press; Londinii: William Heinemann Ltd.
- Ruck, Carl A. P., et Danny Staples.
1994
.
The World of Classical Myth: Gods and Goddesses, Heroines and Heroes.
Durham: Carolina Academic Press.
ISBN 0890895759
.
Nexus interni