Catapulta Romana, in libro anni 1584 depicta
Exemplum catapultae nuper constructum
Catapulta
[1]
est
machina bellica
, seu
tormentum
, quo
sagittae
et
tela
magno impetu, longoque spatio iaciuntur.
[2]
Catapultae variorum generum in bellis ab antiquitate usque adhuc adhibitae sunt.
Catapulta
a voce
Graeca
καταπ?λτη?
deducitur, quae ex
κατ?
"de, contra" et
π?λλω
"vibro, iacio" composita est.
[3]
Catapulta ex
arcu
orta est. A Graecis primum inventa est
gastraphetes
(
γαστραφ?τη?
),
manuballistae
similis. Deinde pro
nervis
simplicibus substituti sunt
funes
torsi, qui constructionem machinarum maiorum, catapultarum propriorum sinivit.
Inter genera catapultarum apud Graecos notarum erant: catapulta quae aeris pressione utebatur (
?ερ?τονον
), catapulta quae
elaterem
aeneum habebat (
χαλκ?τονον
), catapulta iterans (
καταπ?λτη? πολυβ?λο?
), catapulta levis quae sagittas (
ε?θ?τονον
) et gravis quae lapides iaciebat (
παλ?ντονον
).
[4]
Apud Romanos
tormentum
significabat omnem machinam qua tela fune contento iacerentur. Primum
scorpio
appellabatur catapulta qua sagittae, et
ballista
qua lapides iaciebantur. Postea
ballista
quoque machinam sagittiferam significare coepit. Ballista in carro posita dicebatur
carroballista
.
Onager
autem erat catapulta gravis unius funis qua lapides iaciebantur.
[4]
Nexus interni
