Camilliani
sive (nomine pleniore)
Ordo Clericorum Regularium Ministrantium Infirmis
sunt
ordo religiosus
Ecclesiae Catholicae Romanae
, qui praecipue aegris curandis studet.
Sigla
ordinis:
M.I.
[1]
Ordo conditus est a
Camillo de Lellis
(
1550
-
1614
), qui post vitam saecularem in nosocomio Sancti Iacobi ("Insanabilium" dicto)
[2]
Romae, quo venerat, ut ibi vulnus bello acceptum sanaretur, vocationem suam invenit: Postquam munus nosocomii administrandi suscepit, primo die
15 Augusti
1582
, dum aegrorum ministros observat, sibi societatem hominum "piorum et bonorum" instituendam esse sensit, qui aegrotos non pretii causa curarent, sed "sponte sua et ob Dei amorem ... illa caritate et teneritate, qua matres erga proprios filiolos aegros uti solent".
[3]
Quinque nosocomii ministri (Ludovicus Altobelli, Curzius Lodi, Bernardinus Norcino, Franciscus Profeta et Benignus Sauri) se Camillo adiunxerunt. Propter controversias Camillus sociique (initio "Ministrantes infirmorum" dicti) nosocomium Sancti Iacobi reliquerunt.
Die
8 Septembris
1584
fundator Bernardinum Norcino et Curzium Lodi
habitu
clericali
investivit, tunc societas munus infirmos curandi in nosocomio prope ecclesiam
Sancti Spiritus in Saxia
coepit.
[4]
"Ministrantes infirmorum" celeriter numero crescebant, fama eorum diffusa est. Papa
Gregorius XIV
societatem
Bulla apostolica
Illius qui pro gregis
diei
21 Septembris
1591
in
ordinem
evexit.
[5]
Camilliani
votum
quartum (praeter tria communia:
paupertas
,
oboedientia
,
castitas
) professi sunt, scilicet auxilium infirmorum, quod etiam pestilentia affectis praestarent, immo vero in periculo mortis.
[6]
Cum Camillus mortuus est (
1614
), ordini erant quindecim domus in
Italia
; numerus religiosorum fuit 242, quorum 88
sacerdotes
, praeterea plus quam 80
novitii
.
[7]
Saeculo decimo septimo
in
Hispania
,
America Latina
et altrove casus apertae sunt. Etiam variae
congregationes
femineae consilium Camilli sequentes ortae sunt.
Saeculo duodevicesimo
et imprimis tempore
Napoleonico
ordo quasi exstinctus est.
Domus Camillianorum inveniuntur in:
[8]
- Europa
:
Austria
,
Francia
,
Germania
,
Hibernia (res publica)
,
Italia
,
Nederlandia
,
Polonia
,
Britanniarum Regnum
,
Hispania
,
Hungaria
- America
:
Argentinia
,
Bolivia
,
Brasilia
,
Chilia
,
Columbia
,
Aequatoria
,
Haitia
,
Mexicum
,
Peruvia
,
Civitates Foederatae Americae
- Africa
:
Beninum
,
Burkina
,
Kenia
,
Madagascaria
,
Tanzania
,
Togum
,
Uganda
)
- Asia
:
Armenia
,
Philippinae
,
Georgia
,
India
,
Formosa
,
Thailandia
,
Vietnamia
- Australia
Sedes primaria ordinis est prope
Ecclesiam Sanctae Mariae Magdalenae (Romae)
.
[1]
Die
31 Decembris
2008
ordini erant 167 domus et 1 111
religiosi
, quorum 665 erant
presbyteri
.
[1]
- ↑
1.0
1.1
1.2
Annuario Pontificio 2010
, p. 1439.
- ↑
Breviarium Romanum
- ↑
S. Cicatelli,
Vita manoscritta del P. Camillo
, p. 39. Italice cit. in P. Sannazzaro,
I primi cinque capitoli generali dei Ministri degli Infermi
, Curia generalizia, Romae 1979., p. 37.
- ↑
P. Sannazzaro,
op. cit.
, pp. 38-39.
- ↑
Documentum editum est a P. Kraemer,
Bullarium Ordinis CC. RR. Ministrantium Infirmis
, Typ. Arena, Veronae 1947, doc. III, pp. 19-55.
- ↑
Formula professionis invenitur apud M. Vanti (ed.),
Scritti di S. Camillo de Lellis
, Editrice Il pio samaritano, Romae 1965, pp. 102-107.
- ↑
P. Sannazzaro,
op. cit.
, p. 556.
- ↑
Pagina domestica ordinis
(status 9-4-2010)
- Annuario Pontificio per l'anno 2010
, Libreria Editrice Vaticana, In Civitate Vaticana 2010. ISBN
978-88-209-8355-0.
- Filippo Caraffa e Giuseppe Morelli (Ed.),
Bibliotheca Sanctorum
(BSS), 12 vol., Istituto Giovanni XXIII nella Pontificia Universita Lateranense, Romae 1961-1969.
- Peter Kraemer,
Bullarium Ordinis CC. RR. Ministrantium Infirmis
, Typ. Arena, Veronae 1947.
- Guerrino Pelliccia e Giancarlo Rocca (Ed.),
Dizionario degli Istituti di Perfezione
(DIP), 10 vol., Edizioni paoline, Mediolani 1974-2003.
- Giancarlo Rocca (Ed.),
La sostanza dell'effimero. Gli abiti degli ordini religiosi in Occidente
, Edizioni paoline, Romae 2000.
- Piero Sannazzaro,
I primi cinque capitoli generali dei Ministri degli Infermi
, Curia generalizia, Romae 1979.
- Mario Vanti,
Scritti di S. Camillo de Lellis
, Editrice "Il pio samaritano", Romae 1965.
Ordines Ecclesiae Catholicae