Algazelus
vel
Algazel
(
Arabice
et
Persice
??? ???? ???? ??? ???? ???????
Ab? ??mid Mu?ammad ibn Mu?ammad al-Ghaz?l?
) (natus
Susiis
die
5 Iulii
[1]
1057
; mortuus ibidem die
19 Decembris
1111
) fuit
Persicus
[2]
theologus
,
iuris peritus
,
philosophus
, et
mysticus
Islamicus
.
Algazalus aliquando ab
historicis
potentissimus
Mussulmanus
post
Muhammad
prophetam
Islamicum appellatus est.
[3]
Appellaverunt autem alii eius motum a
scientia
ad
fidem
progressui scientifico Islamico detrimentum.
[4]
Praeter opera quae cursum philsophiae Islamicae mutaverunt (primus
Neoplatonismus
Islamicus, qui in
philosophia Hellenistica
conditus creverat, exempli gratia, tam felice ab Algazelo refutatus tam numquam refectus est),
orthodoxum
eius temporis Islam et
Sufismum
conexuit.
[3]
Orthodoxi quidem
theologi
in
viis
suis iam ambulabant, itidem
mystici
, sed omnes sensum evolverunt aestimationis mutuae, qui fecit ut nulla condemnatio generalis ab his contra usus illorum fieri posset.
[3]
Natus est Algazelus anno
1058
Susiis
in
urbe
provinciae
Chorasaniae
in
Perside
(hodierna
Irania
).
Patre
,
sufi
more maiorum, Algazelus et
Ahmad Ghazali
,
frater
minor natu,
pueri
mortuo, amicus
familiae
pueros paucos annos tutus est. Anno autem
1070
, Algazelus et frater
Gorgan
ad urbem migraverunt ut discipuli in
madrassa
,
schola
Islamica, operam darent, ubi
fiqh
(
iurisprudentia
Islamica) iuxta Ahmad ibn Muhammad R?dk?n? et Abu'l Q?sim Jurj?n? studebat. Circa
septem
annos post, ad Susia revertus est.
Suum primum iter magni momenti, ad
Nisapurum
, circa
1080
factum est, ipso
viginti tres
annos agente. Ibi factus est discipulus
Abu'l Ma'?l? Juwayn?
(hoc est, Imam al-Haramayn vel Magister Urbium Sanctissimarum) viri doctissimi
Mussulmani
. Hoc autem anno
1085
mortuo, ille ad curiam
Nizamul Mulk Tusi
, potentis
sultanarum
Selgiukidarum
veziri
, migravit; qui, animo ab eius eruditione commoto, eum anno
1090
principalem professorem in
Nizamiyya
(
eximia universitate
)
Bagdatensi
creavit, ubi clarissimus magister acroases prae plus quam 300 discipulis faciebat. Omnes per terras Islamicas, populo gratissimus factus est.
Anno
1095
autem discrimen fidei passus est. Sedem universitariam relinquens, a Bagdato discessit,
peregrinationem
sacram praetendens. Nonnullos annos
Damasci
et
Hierosolymis
commorabatur, atque
Meccam
et
Medinam
anno
1096
visitavit. Divitias deponens atque
paupertatem
et
Sufismum
sibi adsumens, ad
Susia
redivit, ubi nonnullos annos
vitam
umbratilem degit, usque ad
1106
, cum in
Nizamiyyah
Nisapurensi
cursum scholasticum breviter daret. Deinde iterum
Susia
reversus est, ubi mansit usque ad
mortem
,
Decembri
1111
.
Filium
unum habuit, nomine Abdu'l Rahman Allam.
Plus quam septuaginta
libros
scripsit, ut ipse in
epistula
dixit, de
theologia
, de
philosophia
, de
iure
.
- Tah?fut al-fal?sifa (Incohaerentia philosophorum): Algazelus ipse librum
Persice
vertit, sub titulum K?my?ye Sa'?dat (Alchemia Beatitudinis)
- al-Munqidh min al-?al?l (Liberator ab errore): de vita sua.
- Ihya' Ulum al-Din (Renascentia scientiarum religiosarum)
- ↑
Fons
nominis Latini desideratur
(addito fonte, hanc formulam remove)
- ↑
Ghazali
,
The Columbia Encyclopedia,
ed. 6a,
2006
.
- ↑
3.0
3.1
3.2
William Montgomery Watt
,
The Faith and Practice of Al-Ghazali
(Londinii: George Allen and Unwin Ltd., 1953), 14?16.
- ↑
A. Sawwaf,
al-Ghazali: Etude sur la reforme Ghazalienne dans l’histoire de son developpement
(Fribourg: 1962).
- 'Abd-al-Hadi, Abu Ridah Muhammad.
1952
.
Al-Ghazali und seine Widerlegung der griechischen Philosophie (Tahafut al-Falasifah).
Matriti.
- Arnaldez, Roger.
1998
. Ghazali. In
Dictionnaire des philosophes,
Encyclopaedia Universalis,
pp. 605-611. Lutetiae: Albin Michel.
- Asin Palacios, Miguel.
1935
-
1940
La espiritualidad de Algazel y su sentido Cristiano.
Matriti et Granatae: Estanislao Maestre (= Publicaciones de las escuelas de estudios arabes de Madrid y Granada, serie A, num. 2), 4 Bde.
- Asin Palacios, Miguel.
1901
.
Algazel: dogmatica, moral y ascetica.
Zaragoza: Comas Hermanos.
- Aulie, Richard P.
1994
.
"Al-Ghazali Contra Aristotle: An Unforeseen Overture to Science In Eleventh-Century Baghdad."
PSCF
(Martio) 45:26?46.
- Bakar, Osman.
1998
.
Classification of knowledge in Islam: a study in Islamic philosophies of science.
Cantabrigiae: Islamic Texts Society.
ISBN 0-946621-71-3
.
- Bouyges, Maurice.
1959
.
Essai de chronologie des oeuvres de al-Ghaz?l? (Algazel), edite et mis a jour par Michel Allard.
Recherches publiees sous la direction de l'Institut de Lettres Orientales de Beyrouth, 14. Beryti: Imprimerie Catholique.
- Campanini, M.
1996
. Al-Ghazzali. In
History of Islamic Philosophy,
ed. S. H. Nasr et O. Leaman.
- Carra de Vaux, Bernard.
1974
.
Gazali. A. H. 450-505/A. D. 1058-1111 -Algazel-. Etude sur la vie et l'oeuvre mystique, philosophique et theologique D'Abou Hamid Mohammed Al-Gazali
. Lutetiae: Re-editio Amstelodami: Philo.
ISBN 90-6022-522-8
.
- Dougan, Abdullah.
The Glimpse: A study of the inner teaching of the Mishkat al-Alwar (The Niche for Lights).
Aucopoli: Gnostic Press.
ISBN 0-9597566-6-3
- Griffel, Frank.
2009
.
Al-Ghaz?l?'s philosophical theology.
Oxoniaei: Oxford University Press.
ISBN 0-19-533162-1
.
- Griffel, Frank.
2000
.
Apostasie und Toleranz im Islam: Die Entwicklung zu al-Gazalis Urteil gegen die Philosophie und die Reaktionen der Philosophen.
Islamic Philosophy, Theology and Science, 40. Lugduni Batavorum: Brill.
ISBN 90-04-11566-8
. (
Introductio et conclusio
apud Universitatem Yalensem).
- Haque, Amber.
2004
Psychology from Islamic perspective: contributions of early Muslim scholars and challenges to contemporary Muslim psychologists.
Religion & Health
43(4):357?377. doi 10.1007/s10943-004-4302-z.
- Jabre, Farid.
1985
.
Essai sur le lexique du Ghazali: contribution a l'etude de la terminologie de Ghazali dans ses principaux ouvrages a l'exception du Tah?afut.
Beryti: Publications de L'Universite Libanaise.
- Laoust, H.
1970
.
La politique de Gazali.
Lutetiae.
- Lazarus-Yafeh, Hava.
1975
.
Studies in Al-Ghazzali
. Hierosolymiis: Magnes Press, Hebrew University.
- Nakamura, K. Al-Ghazali. In
Encyclopedia of Philosophy.
- Savage-Smith, Emilie.
1995
. Attitudes toward dissection in medieval Islam.
Journal of the History of Medicine and Allied Sciences
50(1):67?110. pmid 7876530. doi 10.1093/jhmas/50.1.67.
- Sinaceur, A. M., ed.
1987
.
Ghazali: la raison et le miracle. Table ronde Unesco, 9-10 decembre 1985.
Lutetiae: Maisonneuve et Larose. Islam d'hier et d'aujourd'hui, 30.
ISBN 2-7068-0951-5
.
- Sinai, Nicolai.
2003
.
Menschliche oder gottliche Weisheit? - zum Gegensatz von philosophischem und religiosem Lebensideal bei al-Ghazali und Yehuda ha-Levi.
Wurzburg: Ergon-Verlag.
ISBN 3-89913-312-9
.
- Smith, Margaret.
1944
.
Al-Ghaz?l? the Mystic: a Study of the Life and Personality of Ab? ??mid Mu?ammad al-??s? al-Ghaz?l?, together with an account of his Mystical Teaching and an estimate of his place in the History of Islamic Mysticism.
Londinii: Luzac.
- Watt, W. M.
1963
.
Muslim Intellectual: A Study of al-Ghazali.
Edinburgi.
- Wittingham, Martin.
2007
.
Al-Ghazali and the Qur'an: one book, many meanings
. Londini: Routledge.
ISBN 0-415-37543-6
,
ISBN 0-203-96465-9
.
- Zakzouk, Mahmoud.
2005
Ghazali und Descartes: Ein philosophischer Vergleich.
Nordhausen: Traugott Bautz Verlag.(Interkulturelle Bibliothek, 104),
ISBN 3-88309-283-5
.
- Zwemer, S. M.
1920
.
A Moslem Seeker after God.
Novi Eboraci.
- Situs de Algazelo,
apud www.ghazali.org
- Ghazali et reformatio Islamica,
apud www.islamtimes.org
- "Incohaerentia Philosophorum,"
, apud www.ghazali.org
- Short commentary
on
The Alchemy of Happiness
- The Alchemy of Happiness,
by Mohammed Al-Ghazzali, the Mohammedan Philosopher, trans. Henry A. Homes (Albany, Novi Eboraci: Munsell, 1873). Vide verba prima in
The Online Library of Liberty
.
- De Tahafat al-Falasifa,
apud consideredbookreviews.blogspot.com
- Abu Hamid Al-Ghazali
, apud www.intellectualencounters.org
- "Profession de Foi de l'Imam Al Ghazali,"
apud www.at-tawhid.net