Aequatio

Latinitas bona
E Vicipaedia
Aequatio in tabula representari potest. Hae tabulae monstrant aequationem quadraticam , ubi quantitates a, b, c valores alios habent secundum colores: in prima imagine, a = 0 et b = 0; in seconda, a = 0 et c = 0; in tertia, b = 0 et c = 0. Figurae sunt parabolae .
Haec est de aequationibus mathematicis. Si de chemica quaeres, vide aequationem chemicam .

Aequatio [1] est sententia mathematica quae dicit duas quantitates esse aequas. Omnes aequationes habent symbolum aequalitatis "=", sicut

,

quod verbis dicitur " duo et tres sunt/aequant quinque ," et

.

Si sententia dicit quantitatem aliquem maiorem vel minorem esse alia quantitate, est inaequatio , sicut

(hoc est, " duo et quattuor sunt maiores quam quinque ").

Aequationes versus identitates [ recensere | fontem recensere ]

Aequationes supra sunt identitates mathematicae, aequationes quae sunt vera valoribus suarum partium neglectis. Aequatio cui non est identitas est:

,

quae quippe est falsa infinito numero valoris dato, et vera est solum si . Aequationem solvere significat invenire unicum valorem vel valores quibus aequatio vera est.

Saepius litterae primae abecedarii , ut a, b, c, quantitates constantes nominant, et litterae ultimae, ut x, y, z, nominant quantitates variabiles quarum valores inveniendi. Exempli gratia,

significat ,

in qua sententia scimus a et b et debemus solvere ut x sciamus.

Proprietates [ recensere | fontem recensere ]

Si aequatio noscitur vera esse, in eam operationes hae sequentes faciantur et veram etiam habeas:

  1. Ullum valorem adde ambobus lateribus: si a = b, tum a + c = b + c.
  2. Ullum valorem subtrahe de ambobus lateribus: si a = b, tum a - c = b - c.
  3. Ambo latera multiplicentur ullo valore: si a = b, tum ac = bc.
  4. Ambo latera dividantur ullo valore excluso zero : si a = b, et c ≠ 0, tum a/c = b/c.

Aequationis gradus et canonica forma [ recensere | fontem recensere ]

Canonica aequationis cuiusdam forma appellatur forma quae formam " polynomium = zero " habeat. Exempli gratia:

x+2=0 (primus gradus)
5x 2 - 9x + 17 = 0 (secundus gradus)

Gradus polynomii est denique etiam gradus aequationis.

Quomodo possumus solvere aequationes gradus secundi [ recensere | fontem recensere ]

Aequationes gradus secundi (aut aequationes quadraticae nominatae), quae habent formam

,

habent solutionem

ubi

  1. si , aequatio duas solutiones habet ambas reales,
  2. si , aequatio tantum unam habet solutionem (aut melius, duas habet quae sunt concurrentes), denique,
  3. si , aequatio duas distinctas solutiones complexas (partim realem et partim imaginariam) habet.

dicitur discriminans formae.

Quomodo possumus solvere aequationes gradus terti [ recensere | fontem recensere ]

Ab-initio, consideratur aequationes gradus terti, quae habent formam

,

Eae habent solutionem

ubi Delta est

, positivus vel negativus est.

  • Si major est 0, calcolantur duos numeros reales e qui equali sunt sic:

e solutiones equationes sunt:

  • Se minor ab 0 necesse est numerus complexus convertire

Nexus interni

Nota [ recensere | fontem recensere ]

  1. Die Streitschriften By Jakob Bernoulli, Jean Bernoulli, Herman Heine Goldstine, P. Radelet-de Grave ( Anglice , Latine )

Nexus externi [ recensere | fontem recensere ]