Ab eleemosynis
[1]
vel
eleemosynarius
[2]
in
Ecclesia Catholica Romana
erat titulus, iam sexto saeculo in fontibus memoratus, eius qui
eleemosynas
pauperibus dividebat atque nonnullis insuper
liturgicis
officiis fungebatur. Plerumque non multum a
capellano
differebat. In Francia et in Anglia eleemosynarii qui regis eleemosynas administrabant personae spectatae dignitatis erant et
Magni Eleemosynarii
appellabantur (quae dignitas in Francia a rege
Carolo VIII
creata est). In Anglia hic titulus hodieque in usu est apud regiam domum.
Hodie in Francia ab eleemosynis dicitur homo a quacumque probata religione (non tantum catholica aut christiana) missus qui apud exercitum
[3]
aut in carcere
[4]
aut in valetudinario quodam ministerium suum absolvat ne solacium religionis ibi egentibus desit. Stipendium a civitate Francica accipit postquam persona grata probatus est.
Bernd-Ulrich Hergemoller, 'Elemosinarius'. In:
Lexikon des Mittelalters (LexMA)
. tomo 3, Artemis & Winkler, Munchen/Zurich 1986 ː 1802 f.
ISBN 3-7608-8903-4