Selva tropical de
Costa Rica
Distribucion mundial das selvas tropicais
A
selva tropical humida
, tamen dita
umbrofila
ou
pluviosa
, e un
bioma
das zonas intertropicais, caracterizado por unha
formacion vexetal
arborea alta e densa, asi como por un clima calido e moi humido.
O bosque umbrofilo e o mais rico en diversidade especifica, non so polas arbores senon pola
flora
e a
fauna
en xeral (ata varios centenares de especies de arbores por hectarea, contra unha decena como maximo nos medios temperados). Caracterizase por arbores de grande tamano, de medra lenta. As cantidades de especies, xeneros ou familias endemicas son aqui as mais altas entre os
ecosistemas
das terras emerxidas.
O termo
selva tropical humida
designa asi mesmo o
bosque primario
que ocupa este bioma; senon falase de
bosque secundario
.
A selva tropical ocupa un pouco menos da decima parte da superficie ocupada por todos os bosques, ou sexa 12,3 millons de km², mais abriga de largo o optimo de biodiversidade especifica.
Estes bosque chamados
tropicais humidos
, ou umbrofilos, ou
rain forests
situanse entre os dous
tropicos
e son asi ditos intertropicais; situanse seguindo globalmente o
Ecuador
termico (ou meteoroloxico).
- En
America do Sur
, estes bosques estan presentes sobre todo na cunca do
rio Amazonas
e nos planaltos das Guaianas, ocupando mais de 5 millions de km², e dicir un terzo do
continente
.
- En
America central
, este
bioma
e observabel en toda a parte sur da rexion.
- En
Asia
, hai cerca de 3,5 millons de km² de bosque umbrofilo, situanse en especial no Sueste asiatico, a excepcion dunha parte central de
Indochina
ocupada por
bosques tropofilos
, estendendose desde a
China
meridional ata
Papua Nova Guinea
, deixando as veces o lugar aos
mangleirais
nas costas.
- Na parte occidental de
Africa
cobren a zona sita arredor do Ecuador, desde
Guinea
a
Gabon
para remontaren logo o curso do
rio Congo
sempre seguindo o
paralelo
0°. Na parte oriental, a selva tropical tornase mais rara, e aparece tan so preto do litoral
kenyano
, proximo a mangleiros; reaparece en
Madagascar
e illas vecinas como a illa de
Reunion
.
O bosque umbrofilo esta sometido a un
clima ecuatorial
. Este clima caracterizase
humidade
ambiental e calor permanentes, asi como pola sua regularidade da duracion do dia e da noite ao longo de todo o ano.
Este
clima
e de
tipo calido
: a totalidade das medias mensuais estan por encima dos 18 °C. Asi entre 25º e 30 °C, e a
temperatura
que se pode encontrar todo o ano nestas rexions, cunha
amplitude termica
relativamente feble : da orde de 5 °C.
E importante notar que esta monotonia termica mantense entre as temperaturas dia/noite.
As
precipitacions
son fortes nas rexions ecuatoriais : superiores a 1500 mm/ano, con recollidas de mais 100 mm mensuais (en media 200 mm), sendo o caracter mais notabel do clima o feito da constancia das precipitacions (chove durante as 3/4 partes do ano), gozando dunha
humidade
permanente (80 % no
solo
de media).
As
selvas de montanas
, situadas entre 1000 e 2000 metros de
altitude
, reciben
precipitacions
largamente superiores as dos
bosques
de
chairas
: de 2000 a 8000 mm segundo altura, mais a temperatura baixa 0,6 °C por cada 100 m de elevacion.
A causa da densidade forestal, a luz penetra dificilmente.
A pesar de que o
bioma
e o mais rico e o mais complexo do planeta, os solos do bosque pluvial non e menos fraxil, delgado e pobre, dado que os elementos nutritivos son cativos da vexetacion, pois calquera elemento descomposto e, de feito, reutilizado rapidamente e posto en circulacion ou ben e arrastrado para as augas subterraneas.
Por si so, este sistema conten o 70 % das especies vexetais conecidas. A sua vexetacion, caracterizada pola estratificacion vertical, esta dominada polas plantas con flores e polas
arbores
. Podense atopar entre 80 e 200 especies arboreas por hectarea nos bosques tropicais asentados. Poren, e raro encontrar dous individuos da mesma especie nunha hectarea, pois unha ou duas especies non poderian converterse en dominantes mais que en sectores especificos como os
pantanos
.
As
follas
son en xeral de extremidades alongadas, que permiten a evacuacion da auga, pois o estancamento de auga impide ou dificulta as funcions respiratorias e asimiladoras da arbore, favorecendo as plantas
epifitas
. Hai poucos
brotes
, pois non hai necesidade de sobrevivir a unha estacion mala; cando existen, estan protexidos por
pelos
, por
mucilaxe
ou por follas secundarias.
As selvas tropicais e unha das zonas menos populosas da
Terra
: na
Amazonia
, por exemplo, a densidade de poboacion e inferior a 1 hab./km². Son por tanto lugares inhospitos para os humanos, ainda que posuen recursos importantes, como a madeira.
O terreo e pouco apto para a agricultura, sempre enchoupado de auga, a pesar da constante accion solar; as augas estancadas provocan a putrefaccion dos materiais organicos, constituindo un ambiente ideal para os insectos. A calor fai as actividades fisicas moi pesadas. O ambiente e propicio para a aparicion de enfermidades entre os seres humanos, de xeito que a vida media e mais breve que noutras partes do mundo, e a mortalidade infantil e tamen mais elevada.
Os homes viven en grupos reducidos, de tipo tribal, ocupando areas moi vastas; actualmente o numeros de nativos propios desta zona esta a diminuir, entre outras cousas polo impacto da deforestacion que recorta os espazos selvaticos.