Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
O concepto de
Revolucion cientifica
da sociedade occidental de
medieval
en
moderna
, iniciada no
seculo XVI
por
Nicolas Copernico
. Esta transformacion foi o resultado dun cambio de mentalidade cara a natureza, dun novo pensamento cientifico. En tempos de
Galileo
, a
fisica
adquiriu o status de modelo de
ciencia
, modelo que deberia seguir todo saber que quixese alcanzar a categoria de
conecemento cientifico
. A tarefa da
ciencia
do
seculo XVII
foi atopar
tecnicas
precisas para ter o control racional da
experiencia
e mostrar como conceptos matematicos podense utilizar para explicar os fenomenos naturais.
Esencialmente, o exito de Galileo debeuse a capacidade para combinar as funcions de erudito e artesan. Para iso aceptou as
tecnicas
dos
artesans
- as
lentes
, o
astrolabio
, as
bombas
- e o razoamento loxico-matematico desenvolvido polos
gregos
e a escolastica medieval. A partir de
datos
repetibles, ordenados baixo
principios
matematicos Galileo formulou a lei da caida dos corpos, as leis de movemento dos
proxectis
e a
lei do pendulo
. E dicir que reduciu a leis os diversos feitos observados utilizando un
razoamento indutivo
.