Cor falsa
,
falsa cor
ou
pseudocor
refirese a un grupo de
metodos de visualizacion dos datos
empregados para amosar imaxes en cor que foron gravadas nas
partes visibles
ou non visibles do
espectro electromagnetico
. Unha
imaxe en falsa cor
e unha imaxe que representa un obxecto en
cores
que difiren das que amosaria unha fotografia (unha
imaxe en cor verdadeira
segundo a nosa
percepcion da cor
). Nesta imaxe, as cores asignaronse a tres
lonxitudes de onda
diferentes que os nosos ollos normalmente non poden ver.
Ademais, as variantes de
falsa cor
como
pseudocolor
(
pseudocor)
,
density slicing
(
corte de densidade)
e
coropleths
usanse para a
visualizacion de informacion de datos
recollidos por unha unica canle en escala de grises ou datos que non representan partes do espectro electromagnetico (por exemplo, elevacion en mapas de relevo ou tipos de tecidos en
imaxe por magnetica
).
O concepto detras da
cor verdadeira
pode axudar a comprender a cor falsa. Unha imaxe chamase
imaxe de cor verdadeira
cando ofrece unha
reproducion de cor
natural ou cando se achega a ela. Isto significa que as cores dun obxecto nunha imaxe
aparecen a un observador humano
do mesmo xeito que se este observase directamente o obxecto: unha arbore verde aparece verde na imaxe, unha maza vermella vermella, un azul ceo azul, etc.
[
1
]
Cando se aplica a imaxes en branco e negro, a
cor verdadeira
significa que a luminosidade percibida dun suxeito conservase na sua representacion.
A representacion absoluta en cor verdadeira e imposible.
[
2
]
Hai tres fontes principais de erro de cor (fallo metamerico):
- Diferentes sensibilidades espectrais do ollo humano e dun dispositivo de captura de imaxe (por exemplo, unha
camara
).
- Diferentes emisions / reflexos espectrais do obxecto e do proceso de renderizacion de imaxes (por exemplo, unha
impresora
ou monitor ).
- Diferenzas na irradiacion espectral no caso de imaxes reflectantes (por exemplo, impresions fotograficas) ou obxectos reflectantes - ver detalles do indice de representacion de cores (CRI).
O resultado dun fallo metamerico seria, por exemplo, a imaxe dunha arbore verde que mostra un ton de verde diferente ao da arbore en si, un ton de vermello diferente para unha maza vermella, un ton de azul diferente para o ceo azul, etc. en. A xestion da cor (por exemplo, con perfis ICC ) pode usarse para mitigar este problema dentro das restricions fisicas.
As imaxes aproximadas en cor verdadeira recollidas por naves espaciais son un exemplo onde as imaxes tenen unha certa cantidade de fallo metamerico, xa que as bandas espectrais da camara dunha nave espacial son elixidas para reunir informacion sobre as propiedades fisicas do obxecto investigado e non son elixidas para capturar imaxes en cor verdadeira.
[
2
]
Este panorama en cor verdadeira aproximada mostra o crater de impacto Endurance en
Marte
. Foi tomado pola camara panoramica do rover Opportunity e componse dun total de 258 imaxes tomadas nas bandas espectrais de 480, 530 e 750 nanometros (azul / verde, verde e infravermello proximo).
En contraste cunha imaxe de cor verdadeira, unha imaxe de cor
falsa
sacrifica a interpretacion de cor natural para facilitar a deteccion de funcions que non son facilmente distinguibles doutro xeito, por exemplo o uso de infravermellos proximos para a deteccion de vexetacion en imaxes de satelite.
[
1
]
Ainda que se pode crear unha imaxe en falsa cor usando so o espectro visual (por exemplo, para acentuar as diferenzas de cor), normalmente alguns ou todos os datos empregados proceden de
radiacion electromagnetica
(EM) fora do
espectro visual
(por exemplo,
infravermellos
,
ultravioletas
ou
raios X
). A eleccion das bandas espectrais rexese polas propiedades fisicas do obxecto investigado.
Como o ollo humano usa tres bandas espectrais (ver tricromatismo para mais detalles), tres bandas espectrais adoitan combinarse nunha imaxe de falsa cor. Necesitanse polo menos duas bandas espectrais para unha codificacion en falsa cor,
[
3
]
e e posible combinar mais bandas nas tres bandas RGB visuais, sendo o factor limitante a capacidade do ollo para discernir tres canles.
[
4
]
Pola contra, unha imaxe "a cor" feita a partir dunha banda espectral ou unha imaxe feita a partir de datos que consisten en datos non EM (por exemplo, elevacion, temperatura, tipo de tecido) e unha imaxe pseudocolor (vexase mais abaixo).
Para a cor verdadeira, as
canles RGB
(vermello "R", verde "G" e azul "B") da camara estan mapeadas as canles RGB correspondentes da imaxe, producindo un mapeado "RGB → RGB". Por falsa cor, esta relacion cambia. A codificacion falsa cor mais sinxela e tomar unha imaxe RGB no espectro visible, pero mapeala doutro xeito, por exemplo "GBR → RGB". Para as imaxes tradicionais de satelite en falso cor da
Terra
usase un mapeo "NRG → RGB", sendo "N" a banda espectral de infravermellos proximos (e a banda espectral azul sen usar). -imaxes en cor.
[
1
]
[
5
]
Utilizase a falsa cor (entre outras) para as imaxes de satelite e espazo: exemplos son
os satelites de teledeteccion
(por exemplo
Landsat
, ver exemplo anterior), telescopios espaciais (por exemplo, o
telescopio espacial Hubble
) ou
sondas espaciais
(por exemplo
Cassini-Huygens
). Algunhas naves espaciais, con rovers (por exemplo, o
Mars Science Laboratory
Curiosity
) son os exemplos mais destacados, tamen tenen a capacidade de capturar imaxes aproximadas en cor verdadeira.
[
2
]
Os satelites meteoroloxicos producen, en contraste coa nave mencionada anteriormente, imaxes en escala de grises do espectro visible ou infravermello.
Unha
imaxe en pseudocor
(as veces
pseudo-cor
ou
pseudo cor
) derivase dunha imaxe en escala de grises asignando cada
valor de intensidade
a unha cor segundo unha taboa ou funcion.
[
6
]
A pseudo cor usase normalmente cando se dispon dunha unica canle de datos (por exemplo, temperatura, elevacion, composicion do solo, tipo de tecido, etc.), en contraste coa cor falsa que se adoita usar para mostrar tres canles de datos.
[
3
]
A pseudocoracion pode facer alguns detalles mais visibeis, xa que a diferenza percibida no espazo de cor e maior que entre os sucesivos niveis de gris so. Por outra banda, deberia escollerse a funcion de mapeo de cores para asegurarse de que a claridade da cor ainda e monotonica ou o cambio desigual dificultaria a interpretacion dos niveis, tanto para os espectadores normais como para os daltonicos. Un erro e a paleta "arco da vella" de uso comun, cun cambio de luminosidade de ida e volta.
[
7
]
Un exemplo tipico para o uso da pseudo cor e a termografia (imaxe termica), onde as camaras de
infravermellos
presentan so unha banda espectral e mostran as suas imaxes en escala de grises en pseudo cor.
Outro exemplo conecido de pseudo cor e a codificacion de elevacion usando matices hipsometricos en mapas de relevos fisicos, onde os valores negativos (por debaixo
do nivel do mar
) adoitan representarse por tons de azul e os valores positivos por verdes e marrons. Dependendo da taboa ou funcion empregada e da eleccion das fontes de datos, a pseudocoloracion pode aumentar o contido da informacion da imaxe orixinal, por exemplo engadindo informacion xeografica, combinando informacion obtida a partir de luz infravermella ou ultravioleta ou doutras fontes como exploracions por
resonancia magnetica
.
[
8
]
Unha aplicacion mais afastada de pseudocoracion e para almacenar os resultados de elaboracion de imaxe; isto e, mudando as cores para entender mellor unha imaxe.
[
9
]
O corte por densidade, unha variacion de pseudo cor, divide unha imaxe en poucas bandas de cores e utilizase (entre outras) na analise de imaxes de
teledeteccion
.
[
10
]
Para cortar densidade, o rango de niveis de escala de grises dividese en intervalos, con cada intervalo asignado a unha das poucas cores discretas, isto contrasta coa pseudo cor, que usa unha escala de cores continua.
[
11
]
Por exemplo, nunha imaxe termica en escala de grises os valores de temperatura na imaxe podense dividir en bandas de 2 °C e cada banda representada por unha cor; como resultado, a temperatura dun punto no termografo pode ser mais facil de adquirir polo usuario, porque as diferenzas perceptibeis entre as cores discretas son maiores que as das imaxes con escala de grises continua ou pseudo continuo cor.
Un
coropleth
e unha
imaxe
ou
mapa
no que as areas estan coloreadas ou estampadas proporcionalmente a
categoria
ou ao valor dunha ou mais
variabeis
que se representan. Estas estan mapeadas a poucas cores; cada area aporta un punto de datos e recibe unha destas cores seleccionadas. Basicamente tratase de cortar a densidade aplicada a unha superposicion de pseudocolor. Un
mapa coropleth
dunha
area xeografica
e asi unha forma extrema de falsa cor.
A interpretacion artistica prestase a expresion subxectiva da cor. Varias correntes artisticas desde o
seculo XIX
foron desligando as cores das formas que as reflectian. Algunhas cores dos
impresionistas
e
postimpresionistas
eran deliberadamente intensas e puras, para buscar a sensacion de luz con mesturas que destacasen o cromatismo sobre a forma, ao tempo que se desenvolvia a
fotografia en branco e negro
. As pinceladas de cores eran "irreais" ou "falsas" e mesturabanse na retina e non no lenzo, coma no
puntillismo
. Alguns chamaron a iso posteriormente "pinceladas gestalticas", referido as teorias da
Gestalt
de que o todo e algo distinto a mera suma das partes. Os obxectos xa non se conceben como tendo unha cor verdadeira, senon que percibimos a reflecten. No seculo XIX tamen foi descuberto o
efecto purkinje
.
As
vangardas
avanzaron na desvinculacion da forma e as cores, tanto no campo da
abstraccion
como en correntes coma o
cubismo
e o
fauvismo
. No trancurso do seculo XX houbo descubrimentos sobre a relacion das cores entre si, por exemplo os de
Anni
e
Josef Albers
, profesores da
Bauhaus
, sobre o cambio de percepcion das cores en funcion do seu contorno, e a sua aplicacion
multidisciplinar
. En 1963 Albers publicou a sua teoria segundo a cal toda cor e relativa e nunca vemos unha cor illada, senon sempre en relacion as cores do contorno.
[
12
]
Tamen nos anos 60s do s. XX,
Andy Warhol
converteuse nunha figura culturalmente significativa do
movemento da arte moderna
ao crear pinturas en cor falsa con tecnicas de
serigrafia
. Algunhas das estampas mais reconecidas de Warhol incluen unha replicacion de
Marilyn Monroe
, a sua imaxe baseada nun fotograma da pelicula
Niagara
. O tema era un
simbolo sexual
e unha
estrela do cine negro
cuxa morte en 1962 influiu no artista. Fixeronse unha serie de estampas con coidado, pero exponendo a sua personalidade como unha ilusion a traves da sua lina de montaxe de estilo de producion de arte que non son eroticas, mais ben lixeiramente grotescas.
[
13
]
Usando varias paletas de cores de tinta, Warhol mergullouse nun proceso de repeticion que serve para comparar personaxes e obxectos cotians coas calidades da
producion
en serie e do
consumismo
.
[
14
]
As cores da tinta seleccionaronse mediante a experimentacion da
estetica
e non se correlacionan coa representacion de cores do
espectro electromagnetico
empregado no procesamento de imaxes de
teledeteccion
. Durante anos o artista continuou as
serigrafias
en falsa cor de Marilyn Monroe, quizais a sua obra mais referenciada foi
Turquoise Marilyn
,
[
15
]
comprada en maio de 2007 por un coleccionista por 80 millons de dolares estadounidenses.
[
16
]
- ↑
1,0
1,1
1,2
"Principles of Remote Sensing - Centre for Remote Imaging, Sensing and Processing, CRISP"
.
www.crisp.nus.edu.sg
. Consultado o 1 de setembro de 2012
.
- ↑
2,0
2,1
2,2
Nancy Atkinson (1 de outubro de 2007).
"True or False (Color): The Art of Extraterrestrial Photography"
.
universetoday.com
. Consultado o 1 de setembro de 2012
.
- ↑
3,0
3,1
"Mars Art Gallery Articles"
.
www.marsartgallery.com
. Consultado o 1 de setembro de 2012
.
- ↑
"NGC 3627 (M66) - NASA Spitzer Space Telescope Collection"
.
www.nasaimages.org
. 15 de setembro de 2005. Arquivado dende
o orixinal
o 1 de setembro de 2011
. Consultado o 1 de setembro de 2012
.
- ↑
GDSC, Nationaal Lucht- en Ruimtevaartlaboratorium (National Laboratory of Air and Space Transport), Netherlands.
"Band combinations"
. Geospatial Data Service Centre, Nationaal Lucht- en Ruimtevaartlaboratorium (National Laboratory of Air and Space Transport), Netherlands. Arquivado dende
o orixinal
o 17 de agosto de 2012.
- ↑
"Pseudocolor Filter for VirtualDub"
. Neuron2.net. Arquivado dende
o orixinal
o 2010-06-11
. Consultado o
2012-09-01
.
- ↑
Stauffer, Reto.
"Somewhere over the Rainbow"
.
HCL Wizard
(en
ingles
)
. Consultado o 14 de agosto de 2019
.
- ↑
Leonid I. Dimitrov (1995).
"Pseudo-colored visualization of EEG-activities on the human cortex using MRI-based volume rendering and Delaunay interpolation"
.
Medical Imaging 1995: Image Display
2431
: 460.
Bibcode
:
1995SPIE.2431..460D
.
doi
:
10.1117/12.207641
. Arquivado dende
o orixinal
o 2011-07-06
. Consultado o
2009-03-18
.
- ↑
Setchell, C. J.; Campbell, N. W. (xullo de 1999).
"Using colour Gabor texture features for scene understanding"
(PDF)
(en
ingles
)
: 372?376.
doi
:
10.1049/cp:19990346
.
- ↑
John Alan Richards;
Xiuping Jia
(2006).
Remote Sensing Digital Image Analysis: An Introduction
(4th ed.). Birkhauser. pp. 102?104.
ISBN
9783540251286
. Consultado o
2015-07-26
.
- ↑
J. B. Campbell, "Introduction to Remote Sensing", 3rd ed., Taylor & Francis, p. 153
- ↑
"Documental en castelan sobre a teoria de Albers da interaccion das cores"
.
- ↑
Wood, Paul (2004).
Varieties of Modernism
. Londres, Reino Unido: Yale University Press. pp. 339?341, 354.
ISBN
978-0-300-10296-3
.
- ↑
"Gold Marilyn Monroe"
.
www.MoMa.org
. Consultado o 9 de xuno de 2014
.
- ↑
Fallon, Michael (2011).
How to Analyze the Works of Andy Warhol
. North Mankato, Minnesota, United States of America: ABDO Publishing Company. pp.
44
?46.
ISBN
978-1-61613-534-8
.
- ↑
Vogel, Carol (2007-05-25).
"Inside Art"
.
The New York Times
. Consultado o 9 de xuno de 2014
.