Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
O presidente da Republica Bolivariana de Venezuela e ao mesmo tempo
xefe de Estado
e de Goberno, dirixe o
poder executivo
nacional de Venezuela e e comandante xeral das Forzas Armadas Bolivianas. Do mesmo xeito, a posicion corresponde a maxistrada mais alta do pais e ao mais alto funcionario publico nacional.
O actual mandato presidencial e de seis anos, coa posibilidade garantida pola Constitucion de celebrar un referendo de retiro popular en calquera momento durante os ultimos tres anos de mandato presidencial. O 15 de febreiro de 2009, un referendo aprobado pola maioria dos votantes eliminou as restricions anteriores que limitaron o mandato presidencial a dous mandatos consecutivos.
O nomeamento de presidente inclue so as persoas que xuran as suas posicions como presidente de Venezuela. O primeiro presidente foi Cristobal Mendoza, asumiu o cargo o 5 de marzo de 1811, por decision do Congreso Nacional e foi oficial o 5 de xullo de 1811 coa Declaracion de Independencia da Coroa Espanola.
Debido a profunda axitacion polas guerras da independencia en Suramerica, entre 1814 e 1818 Espana establece nuevamente o seu goberno co pais en guerra, ata o Congreso de Angostura, chamado
Simon Bolivar
≪xefe supremo da Republica de Venezuela ≫(comandante supremo da Republica de Venezuela) de 1819 a 1821. Posteriormente o Libertador actuou como presidente da Gran Colombia (que unia a Venezuela, Colombia, Panama e Ecuador) entre 1821 e 1830. Logo de dividirse o Grande Colombia Simon Bolivar esta exiliado da sua naciente republica, tomando posesion de Jose Antonio Paez.
Ainda que o papel do presidente da republica e do seu significado sufriron cambios ao longo de 200 anos de historia, asi como a sua posicion e relacions cos outros actores da organizacion politica nacional, foi e e unha das figuras politicas mais destacadas.
