Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Vista do Plan Delta
Oosterscheldekering
, o mais longo dos trece diques do Plan Delta.
Oosterscheldekering, vista lateral.
Durante a
Inundacion do mar do Norte de 1953
, a brecha nun dique dos
Paises Baixos
causou a morte a 1.835 persoas, forzou a evacuacion doutras 70.000 e resultaron destruidas 4.500 edificacions. Para evitar que unha catastrofe asi se repetise, executouse un ambicioso proxecto , chamado
Plan Delta
(en
neerlandes
:
Deltawerken
) que reuniu as desembocaduras do
Rin
e o
Mosa
.
A obra mais destacada do complexo e a
Oosterscheldekering
. Esta considerada unha das sete marabillas do mundo moderno segundo a
American Society of Civil Engineers
.
Os traballos ligados ao plan delta desenvolveronse nun periodo de 30 anos e comprenden:
- Stormvloedkering Hollandse IJssel (
1958
)
- Zandkreekdam (
1960
)
- Veerse Gatdam (
1961
)
- Grevelingendam (
1965
)
- Volkerakdam (
1969
)
- Haringvlietdam (
1971
)
- Brouwersdam (
1971
)
- Markiezaatskade (
1983
)
- Oosterscheldekering (
1986
)
- Oesterdam (
1987
)
- Philipsdam (
1987
)
- Bathse spuisluis (
1987
)
- Maeslantkering (
1997
)
