Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Mapa no que se pormenoriza o desenvolvemento da Longa Marcha. As partes sombreadas en laranxa indicas as zonas que estaban baixo control comunista.
A
Longa Marcha
(
en
chines tradicional
:
長征
; en
chines simplificado
:
?征
; pinyin:
Chang Zh?ng
), tamen conecida como
Gran Marcha
, foi unha viaxe a traves do interior da China que seguiron as tropas do
Exercito Popular de Liberacion
, as forzas armadas do
Partido Comunista da China
, entre os anos 1934 e 1935, fuxindo do exercito da
Republica da China
. Anos antes, os
comunistas
chineses lograran establecer unha zona baixo o seu control nunha area montanosa da provincia de
Jiangxi
, ao sur do pais, onde estableceron a
Republica Sovietica da China
. Perseguidos polas forzas da Republica, dirixidas polo xeneral en xefe
Chiang Kai-shek
, o 16 de outubro de 1934 os dirixentes comunistas decidiron emprender a fuxida cara ao interior do pais, que os levaria un ano despois a provincia de
Shaanxi
, unha rexion ainda mais remota que tamen se atopaba baixo control comunista.
Durante a Longa Marcha, os comunistas, eventualmente liderados por
Mao Zedong
e
Zhou Enlai
, escaparon cara ao norte e oeste do pais, percorrendo preto de 12.500 quilometros en 370 dias. A dificultade da viaxe a traves da China interior, que so completarian arredor dunha decima parte das tropas que sairon de Jiangxi, faria deste un dos episodios mais significativos e determinantes da historia do Partido Comunista da China, que selaria o prestixio persoal dos novos lideres do partido, con Mao a cabeza, nas decadas seguintes.
