Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
O
cromosoma artificial bacteriano
(
CAB
ou, en ingles,
BAC
) e un
vector de clonacion
usado para clonar fragmentos de
ADN
(de 100 a 300
kb
de tamano; como media 150 kb)
[
1
]
na bacteria
Escherichia coli
, creado a partir do
plasmido
factor F
encontrado de modo natural na mencionada
bacteria
[
2
]
[
3
]
.
E un dos tipos de vectores de clonacion conecidos como "vectores de alta capacidade", entre os que ademais se incluen os
cosmidos
,
PACs
(cromosoma artificial derivado do ADN do bacteriofago P1) e YACs (
cromosoma artificial de levedo
), por contraposicion cos "vectores de baixa capacidade", como
plasmidos
, vectores derivados do
fago lambda
,
faxemidos
e
fosmidos
.
Os cromosomas artificiais bacterianos son moi utilizados como vectores de clonacion para a construcion de
xenotecas
(bibliotecas xenomicas), como no
Proxecto Xenoma Humano
. A sua frecuente utilizacion debese a sua notable capacidade, grande estabilidade e baixa porcentaxe de
quimerismo
. Tamen se usan no estudo de enfermidades hereditarias e para a clonacion de xenomas de axentes infecciosos como virus
[
4
]
[
5
]
[
6
]
.
Dado o gran tamano dos CAB (ou BAC) recombinantes, as estratexias para a sua introducion na celula mais eficientes son as que utilizan a
electroporacion
(aplicanse correntes electricas a membrana celular para que se formen poros que permitan o paso de substancias).
Un cromosoma artificial bacteriano tipico consta de:
Para realizar a
clonacion
dun xene hai que seguir o seguinte procedemento:
- a) Cortase o vector co
encima de restricion
HindIII
para abrir o
plasmido
e facelo linal.
- b) Desfosforilanse os extremos 5’ do vector para evitar a autoligacion.
- c) Dixirese a nosa mostra con HindIII ou outro encima compatible. Seleccionanse os fragmentos segundo o seu tamano por
electroforese
e purificanse.
- d) Levase a cabo a reaccion de ligacion.
- e) Transfirense os vectores a unha celula por
electroporacion
.
- f) Seleccion dos clons nun medio con
cloranfenicol
e
X-gal
. Son positivos os que sobreviven en
cloranfenicol
e carecen de actividade de
beta-galactosidase
.
- ↑
Stone NE, Fan J-B, Willour V, Pennacchio LA, Warrington JA, Hu A, Chapelle A, Lehesjoki A-E, Cox DR, Myers RM (1996). "Construction of a 750-kb bacterial clone contig and restriction map in the region of human chromosome 21 containing the progressive myoclonus epilepsy gene".
Genome Research
6
(3): 218?225.
PMID
8963899
.
doi
:
10.1101/gr.6.3.218
.
- ↑
O'Connor M, Peifer M, Bender W (1989). "Construction of large DNA segments in
Escherichia coli
".
Science
244
(4910): 1307?1312.
PMID
2660262
.
doi
:
10.1126/science.2660262
.
- ↑
Shizuya H, Birren B, Kim U-J, Mancino V, Slepak T, Tachiiri Y, Simon M (1992).
"Cloning and stable maintenance of 300-kilobase-pair fragments of human DNA in
Escherichia coli
using an F-factor-based vector"
.
Proc Natl Acad Sci USA
89
(18): 8794?8797.
PMC
50007
.
PMID
1528894
.
doi
:
10.1073/pnas.89.18.8794
.
- ↑
Almazan F, Gonzalez JM, Penzes Z, Izeta A, Calvo E, Plana-Duran J, Enjuanes L (2000).
"Engineering the largest RNA virus genome as an infectious bacterial artificial chromosome"
.
Proc Natl Acad Sci USA
97
(10): 5516?5521.
PMC
25860
.
PMID
10805807
.
doi
:
10.1073/pnas.97.10.5516
.
- ↑
Domi A, Moss B (2002).
"Cloning the vaccinia virus genome as a bacterial artificial chromosome in
Escherichia coli
and recovery of infectious virus in mammalian cells"
.
Proc Natl Acad Sci USA
99
(19): 12415?12420.
PMC
129459
.
PMID
12196634
.
doi
:
10.1073/pnas.192420599
.
- ↑
Messerle M, Crnkovic I, Hammerschmidt W, Ziegler H, Koszinowski UH (1997).
"Cloning and mutagenesis of a herpesvirus genome as an infectious bacterial artificial chromosome"
.
Proc Natl Acad Sci USA
94
(26): 14759?14763.
PMC
25110
.
PMID
9405686
.
doi
:
10.1073/pnas.94.26.14759
.