Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
A
contraccion de Lorentz
e, segundo a
teoria da relatividade
, a contraccion do tamano dun corpo a medida que a sua velocidade se achega a velocidades comparables coa da luz. Orixinalmente foi introducido por
Hendrik Lorentz
como unha forma de explicar a ausencia de resultados positivos no
experimento de Michelson-Morley
. Posteriormente foi deducido por
Albert Einstein
no contexto da relatividad especial.
A contraccion de Lorentz ven descrita pola seguinte expresion:
onde L0 e a distancia medida por un observador estacionario e L1 e a distancia medida por un observador que se despraza a unha velocidade v sendo c a
velocidade da luz
.
A contraccion de Lorentz tamen pode entenderse como o efecto da dilatacion temporal e como o aumento da masa inercial dun corpo ou particula.