Un posto de venda de cunchas en
Tanzania
.
Lamina do
Museum Wormianum
, ou gabinete de curiosidades de
Ole Worm
(1588?1654), medico e anticuario danes. No centro, no andel mais proximo ao chan, podese ver a sua coleccion de
conchilliata
.
Unha lamina do libro de Lister mostrando o que el chama
conchas buccinis
.
A
conquilioloxia
e o estudo
cientifico
das
cunchas
de
moluscos
. E unha rama da
malacoloxia
. Os conquiliologos poden estudar as cunchas para conseguir entender a diversa e complexa
taxonomia
dos moluscos ou simplemente para aprecialas polo seu valor
estetico
.
Esta definicion as veces se amplia (especialmente en
Europa
) para incluir o estudo dos moluscos, o que tecnicamente e a malacoloxia, ao mesmo tempo que incluen outros
invertebrados
marinos, como os
equinodermos
, os
cnidarios
e os
crustaceos
.
A conquilioloxia ocupase de todas as cunchas de moluscos; poren, as
luras
e outros
cefalopodos
non tenen cunchas externas (coa excepcion dos
nautilos
), xa que desenvolveron so un oso interno ou cuncha, utilizado para a flotacion ou como soporte.
Algunhas especies perderon completamente o seu esqueleto (interno ou externo), mentres que alguns substituirono por unha estrutura de soporte cartilaxinosa. Debido a isto, os conquiliologos ocupanse principalmente dos
gasteropodos
, os
bivalvos
, os
poliplacoforos
e os
escafopodos
.
O termo conquilioloxia deriva dos elementos
conquilio-
, tirado do
grego antigo
κογχ?λιον
kogchylion
/konkilion/, 'cunchina', e
-loxia
, do grego -λογ?α
-logia
, 'tratado'.
[
1
]
A recoleccion de cunchas, actividade predecesora da conquilioloxia, remontase ate aos mais afastados tempos da humanidade: desde que houbo persoas que paseaban polas praias agunhas puideron recoller cunchas debido a sua beleza e tamen e posibel que fose ao dia seguinte a buscar mais. O feito de que moita xente xa estuviera usando os moluscos como unha fonte de alimentacion, unido a sua abundancia, facilitou a sua introducion nas vidas das persoas.
Encontraronse colares de cunchas en
asentamentos arqueoloxicos
datados na
Idade de Pedra
, alguns dos cales situados en areas afastadas das costas indicando que foron obxecto dalgun tipo de comercio ou intercambio. Colares de cunchas e outras
xoias
encontranse na maioria das escavacions arqueoloxicas, incluindo ruinas antigas
aztecas
e doutos
pobos amerindios
, da antiga
China
e do val do
Indo
.
Durante o
Renacemento
, a xente comezou a ter un maior interese na beleza de obxectos naturais para incluir nos seus
gabinetes de curiosidades
ou
cuartos de marabillas
. As cunchas converteronse nunha gran parte desas coleccions.
Contra o final do
seculo XVII
, a xente comezou a ver as cunchas cun interese cientifico.
Martin Lister
entre
1685
e
1692
publicou a sua
Historia Conchyliorum
, que foi o primeiro libro detallado sobre cunchas, con mais de 1 000 pranchas gravadas.
As cunchas foron coleccionadas durante milenios, pero non seempre so pola sua beleza. A parte de que os moluscos, sobre todo os
bivalvos
, foron desde sempre unha importante
fonte de alimentacion
para moitos poboss en distintos lugares do mundo, as cunchas utilizaronse en diversas partes como:
- Moeda (de cambio)
, e dicir, como un medio de intercambio en varios lugares, incluindo
America do Norte
,
Africa
e o
Caribe
.
- Ferramentas
, debido a sua gran variedade de formas.
- Nalgus pobos, as cunchas desempenan asi mesmo un papel na
relixion e a espiritualidade
. Por exemplo, as de
Cypraea
foron moitas veces consideradas como simbolos das mulleres debido a sua forma parecida a da
vaxina
.
- As cunchas tamen foron (e son) empregadas como
instrumentos musicais
, normalmente como unha especie de trompeta ou
buguina
.
- Con fins decorativos. Os "valentins" dos marineiros eran recordos decorativos fabricados no Caribe do
seculo XIX
. Consistian en complexos desenos de cunchas incrustadas en caixas de madeira (normalmente en forma de hexagono). Os "valentins" en forma de corazon encontrabanse entre os desenos mais populares, de ai o seu nome.
- Asi mesmo, utilizanse alguns subprodutos das cunchas en procesos industriais.
- Quizais os subprodutos mais significativos son as
perlas
"fabricadas" polas
ostras
.