Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
A flor non se queima baixo o lume do
chisqueiro Bunsen
debido as propiedades illantes do aeroxel.
Un ladrillo de 2,5
kg
soportado por 2
g
de aeroxel.
O
aeroxel
e unha substancia
coloidal
similar ao
xel
no cal o componente
liquido
e substituido por un
gas
obtendo como resultado un
solido
de moi baixa
densidade
(3 mg/cm³ ou 3 kg/m³) e altamente poroso, con certas propiedades moi sorprendentes, como e a sua enorme capacidade de
illamento termico
. O 99´8 % e ar.
Este material esta xeralmente composto por un 90,5% a un 99,8% de
ar
, e mil veces menos denso que o
vidro
e unhas tres veces mais denso que o ar. Familiarmente e denominado
fume conxelado
,
fume solido
ou
fume azul
debido a sua natureza semitransparente. Ao tacto, ten unha consistencia similar a
espuma de polistireno
.
Posue un
indice de refraccion
do 1,0, moi baixo para un solido. A
velocidade do son
a traves del e moi baixa, 100 m/s. O seu aspecto e "
fantasmagorico
" e ten unha resistencia considerable posto que soporta mais de 1 000 veces o seu
peso
.
Esta substancia foi creada por
Samuel Stephens Kistler
en
1931
, como resultado dunha aposta entre el e Charles Learned, sobre quen poderia substituir o liquido dun tarro de marmelada por gas sen que o volume deste diminuise.
O aeroxel podese fabricar a partir de moi diferentes materiais; as investigacions de Kistler consistian en aeroxeis baseados en
silice
,
circonio
,
alumina
, oxido de
cromo
,
estano
e
carbono
.
