In
tekst
, breed definiearre, is in lange rige talige tekens, lykas
letters
,
symboalen
of
luden
, dy’t yn in kommunikative situaasje as ienheid beskoge wurde. In tekst kin dus sawol skreaun, as net-skreaun weze.
Der binne dus, by de undergrins, teksten dy’t ut mar ien teken of lud besteane. Yn in soad gefallen bestiet in tekst lykwols ut in tal mei ferdrach oardere wurden en sinnen, dy’t min ofte mear
koherinsje
en
koheezje
sjen litte. Oan de boppegrins ha jo dan bygelyks in romantekst, of in lang petear of gewoan in dialooch tusken twa minsken.
De gearhing en it kommunikative funksjonearjen fan teksten wurdt bestudearre yn de
tekstlinguistyk
resp. de
pragmatyk (taalkunde)
.
Tekst wurdt ek brukt as
synonym
foar it beprate, behannele underwerp.
- Do moatst net fan ‘e tekst reitsje → net oer wat oars begjinne.
- Tekst en utlis jaan → fierder ferdutse
In
digitale tekst
,
elektroanyske tekst
of
e-tekst
bestiet yn prinsipe ut in beskate koade foar elts teken (yn tsjinstelling ta in grafyske werjefte lykas by in letter op papier, en yn tsjinstelling ta in lud), eventueel oanfolle mei
opmaakkoades
. (De meast basale koades dy’t gjin sichtbere tekens represintearje binne dy foar de
spaasje
en de
nije rigel
.) Dat makket effisjinte
elektroanyske
opslach mooglik, bygelyks as in
txt
-,
html
-,
doc
- of
pdf
-
bestan
, of yn ien fan de spesjale formats foar
e-boeken
.
Foardielen fan in digitale tekst foar in tekst op papier oer binne (ien en oar foarsafier’t dy mooglikheden net beheind binne, lykas by
Digital Rights Management
, en fierder ofhinklik fan it bestanstype en software) de trochsyk-, bewurk-, kopiear- en ferstjoerberens (under oare
e-post
en
sms
), de lytse massa en it lytse folume fan de
gegevensdrager
, de ynstelberens fan de lettergrutte mei automatysk oanpassen fan de hoemannichte tekst op in rigel oan de skerm- of finsterbreedte sadat safolle mooglik tekst op ien rigel stiet sunder dat horizontaal scrollen nedich is, en de mooglikheid ta it kiezen fan in lettertype.
In neidiel is dat in apparaat of software nedich binne om in tekst leze te kinnen (de koades wurde derfoar weromlezen nei de grafyske werjefte op in
byldskerm
) of te annotearjen/bewurkjen/skriuwen.
In tuskenfoarm der’t de foardielen foar in part by fan tapassing binne is it as ofbylding opslaan fan
ynskende
tekstsiden. Dat wurdt tapast as de tekst oarspronklik op papier stie en it tefolle wurk is om de tekst te digitalisearjen (eventueel mei
OCR
, of as jo de oarspronklike opmaak sekuer sa halde wolle. Yn it leste gefal wurdt ek wol in kombinaasje tapast fan digitalisearring om it trochsykjen mooglik te meitsjen, mar mei werjefte as in ofbylding.
Omsetten fan digitale tekst nei tekst op papier bart mei in
printer
.