Klaas Kuiken
keatser
Kuiken mei al syn medaljes en de Sulverne Keningsbal fan 'e PC .
persoanlike bysunderheden
bynamme	De Kuk
nasjonaliteit	Nederlansk
bertedatum	28 maart 1902
berteplak	Minnertsgea ( Fryslan )
stjerdatum	28 april 1984
stjerplak	Ljouwert ( Fryslan )
etnisiteit	Frysk
sportive ynfo
sport	keatsen
PC	1925 Kening, 1926 Kening, 1932 Kening, 1937 , 1941
debut	1921
karriere-ein	1947
wichtige prestaasjes
NK keatsen foar senioaren : 3× twadde priis PC : 3× twadde priis NK keatsen foar senioaren : 2× twadde priis PC : 3× trede priis

Klaas Kuiken ( Minnertsgea , 28 maart 1902 ? Ljouwert , 28 april 1984 ) wie in Frysk keatser . ^[1] 'De Kuk' wun fjouwer kear de kampioensmedalje fan it Nederlanske Keatsbun (1927, 1929, 1930 en 1931) en trije kear de PC (1925, 1926 en 1932).

Libben en karriere [ bewurkje seksje | boarne bewurkje ]

Kuiken waard yn 1902 berne yn Minnertsgea , yn 'e doetiidske gemeente Barradiel . Hy wie in arbeidesrssoan fan Dirk en Tryntsje Kuiken en fan Biltsk komof . Kuiken wenne lange tiid yn Sint-Jabik en dernei de rest fan syn libben yn Sint-Anne . Hy sette yn 1921 utein mei in karriere yn it keatsen , en die yn totaal 21 kear mei oan 'e PC , fan 1924 oant en mei 1947 . Yn 1925 wun er de PC foar de earste kear, mei in partoer dat fierders bestie ut Taede Zijlstra fan Wytmarsum en Ids Jousma fan Dokkum . Kuiken waard dat jiers ta kening utroppen, en dat barde yn 1926 op 'e nij, doe't er de PC wer wun mei itselde partoer.

Yn 1928 einige Kuiken mei syn maten op 'e PC op it twadde plak, doe't se yn 'e finale ferslein waarden troch Ids Roukema , Dirk de Jong en Klaas Kooistra . Yn 1929 en 1931 behelle er de twadde priis op it NK keatsen foar senioaren , dat doedestiden noch de Bunspartij foar Senioaren neamd waard. Yn 1931 klom Kuiken ek wer op nei it twadde plak op 'e PC, der't hy en syn partoer it dat jiers yn 'e finale ferlearen fan Taede Zijlstra , Pieter Helfrich en Klaas de Jager . Syn trede oerwinning op 'e PC behelle Kuiken yn 1932 , mei Sape de Haan en Jan van der Lei , dy't beiden fan Berltsum kamen. Kuiken waard op 'e nij ta kening fan 'e PC utroppen.

Yn 1933 , 1934 en 1935 hearde Kuiken ta it winnende partoer op it NK keatsen foar senioaren. Underwilens berikte er yn 1934 it trede plak op 'e PC, en yn 1935 it twadde plak, doe't hy en syn maten yn de finale belies jaan moasten tsjin Taede Zijlstra , Dooitzen de Bildt en Sjouke Helfrich . Mei dy beide lesten, De Bildt, dy't fan Sint-Jabik kaam, en Helfrich, ut Frjentsjer , wun Kuiken yn 1937 de PC foar de fjirde kear. Dat jiers waard Sjouke Helfrich ta kening utroppen. Yn 1939 en 1940 berikte Kuiken noch twa kear it trede plak op 'e PC.

Op 4 augustus 1941 die Kuiken ek wer mei oan 'e PC, dy kears yn in partoer mei Jan de Groot fan Weidum en op 'e nij Sjouke Helfrich, dy't underwilens nei Winaam ferhuze wie. Dy moarns reizge er mei frou en dochter op 'e trambus fan Sint-Jabik nei Frjentsjer , doe't de sjauffeur , dy't letter in kondukteur bliek te wezen dy't ynfoel as sjauffeur, de tram by Seisbierrum troch in unhandige maneuver kantelje liet, sadat it hiele spul yn 'e sleat belane. ^[2] De Ljouwerter Krante fan 5 augustus berjochte deroer:

" De hear Van der Meij ut Seisbierrum, dy't tafallich efter de bus ried, wist guon passazjiers, under wa de bekende keatser Kuiken ut Sint-Jabik en dy syn frou en bern, ut de bus te helpen, wylst tasketten omwenjenden de oaren ut harren behyplike posysje reden." ^[2]

Trije fan de 26 ynsittenden rekken by it ungemak slim ferwune en moasten oerbrocht wurde nei it sikehus . Kuiken run in lichte harsensskodding op en belane thus op bed . Doe't er nei in skoft sliept te hawwen, wekker waard en besefte dat er thus wie en net op it Sjukelan , gied er der lykwols of, klaaide him oan en frege de pleatslik notkeapman Wijbenga, dy't in auto hie, om him nei Frjentsjer te riden. Der hiene syn maten al sein, nei't it nijs fan it ungelok harren berikte: "As er net dea is, komt er noch wol." De earste omgong wie underwilens ferkeatst, werby't Ynse Kuperus foar Kuiken ynfallen wie. ^[2]

Nei syn oankomst naam Kuiken it oer en keatste de rest fan 'e dei mei in harsensskodding troch. Hy, De Groot en Helfrich hellen de finale en fersloegen deryn it partoer fan Jan van Dijk , Taede Zijlstra en Jan van der Lei . Sa wun Kuiken foar de fyfde kear de PC. Jan de Groot waard utroppen ta kening. Neffens it ferhaal kaam de juns , doe't Kuiken wer thus yn Sint-Jabik wie, dokter noch even del om te sjen hoe't it mei him wie. "Jo binne in raar man," soe dokter sein hawwe. "Dat kan wel weze," antwurde Kuiken nei't it skynt, "maar salle jou my eerst niet even felisitere? Ik hew wel de PC wonnen." ^[2]

Dy oerwinning op de PC wie Kuiken syn leste grutte priis. Yn 1942 berikte er nochris it twadde plak op it NK keatsen foar senioaren. Hoewol't er noch oant 1947 trochgie mei keatsen op heech nivo, behelle er dernei gjin wichtige prizen mear. Yn totaal garre Kuiken under syn keatskarriere 628 punten op foar it Ivich Keatsklassemint , en wun er 35 keningskippen . Hy wie ek de earste skathalder fan de op 7 april 1938 oprjochte Feriening fan Keatsers . Hy bleau de rest fan syn libben op It Bilt te wenjen en kaam yn 1984 yn 'e alderdom fan 82  jier yn it sikehus yn Ljouwert te ferstjerren .

Prizen [ bewurkje seksje | boarne bewurkje ]

• 1924 Bunspartij senioaren / NK 4e priis
• 1925 Bunspartij senioren / NK 5e priis
• 1925 PC 1e priis
• 1926 PC 1e priis
• 1927 Bunspartij senioaren / NK 4e priis
• 1928 PC 2e priis
• 1929 Bunspartij senioaren / NK 2e priis
• 1930 Bunspartij senioaren / NK 5e priis
• 1931 Bunspartij senioaren / NK 2e priis
• 1931 PC 2e priis
• 1932 PC 1e priis
• 1933 Bunspartij senioaren / NK 1e priis
• 1934 Bunspartij senioaren / NK 1e priis
• 1934 PC 3e priis
• 1935 Bunspartij senioaren / NK 1e priis
• 1935 PC 2e priis
• 1937 PC 1e priis
• 1939 Bunspartij senioaren / NK 5e priis
• 1939 PC 3e priis
• 1940 PC 3e priis
• 1941 PC 1e priis
• 1942 Bunspartij senioaren / NK 2e priis
• 1947 Bunspartij senioaren / NK 8e priis