Meardere katerns wurde ynbun foar in boek
Yn syn algemiene betsjutting is in
katern
in samling fan in tal yninoar skode tearde bleden
perkamint
of papier dy’t de basisienheid foarmje by it
binen fan in boek
of in
brosjuere
. Yn de terminology fan de boekbinerij is in
katern
eat dat untstiet troch ien
folium
of
piano
-fel foar printwurk opienfolgjend in tal kearen te tearen neffens it saneamde
ynslachskema
. Faak wurdt it fel hieltyd oer de midden teard; it tal siden fan in katern is dan in macht fan 2. By de produksje fan in
boek
wurdt in tal fellen printe en dernei ta katerns teard. Dan wurde dy katerns yn in
bynstrjitte
sammele ta in
boekblok
, der’t in
omslach
omhinne lime wurdt. As it fel faker as ienkear teard is, komme de siden earst los faninoar as it boek snien wurdt. Foarhinne waarden ek wol boeken ferkocht der’t de siden noch net fan lossnien wiene.
It wurkjen mei katerns is untstien ut it bruken fan
perkamint
. Perkamint waard makke ut bistehuden en as it fel perkamint klear wie om te bruken waard it ien of mear kearen ploaid om it op it winske formaat te krijen. Der untstiene boekformaten ut as it
yn folio
(2°) better bekend as de
foliant
,
yn kwarto
(4°),
yn oktavo
(8°),
yn duodesimo
(12°) ensafuorthinne. De nammen fan it formaat binne oflaat fan it tal resultearjende folia yn it troch tearen foarme katern. Omdat de maksimale grutte fan it fel perkamint dat ut in hud makke wurde koe sawat festlei, stie it boekformaat dat troch it tearen untstie ek min ofte mear fest. In foliant wie dus it grutste boekformaat, it
yn kwarto
formaat wie mar heal sa grut ensafuorthinne.
Se koene katerns ek gearstalle troch meardere bifolia yninoar te skowen en sa te sammeljen yn in katern. Op dy wize koene katerns untstean dy’t net troch it midstroch tearen fan perkamint of papier makke wurde koene lykas de kwinion (kwintinion) besteande ut fiif bifolia of it trinion (ternion) mei trije bifolia. Yn de midsiuwen waard dy technyk brukt foar it gearstallen fan katerns frij algemien brukt en as it katern untstie troch tearen waard it hiel wol iepen snien foar it beskriuwen of beskilderjen mei miniatueren. It bifolium wie de ‘’wurkienheid’’ fan de skriuwer en de ylluminator.
It formaat joech ek in sekere status oan it boek mei. Sa wie it
Houwelijck
fan
Jacob Cats
yn 1647 te keap yn twa edysjes. De
yn kwarto
ferzje jilde fiif gune wylst de duodesimo edysje mar ien gune en fjouwer stuorren gou, mei oare wurden mar in fjirde fan de gruttere utjefte.
[1]
As in beprinte of beskreaun stik papier ienkear teard is, wurdt dat in
bifolium
of by fersin ek wol
bifolio
neamd. In bifolium telt twa folia of fjouwer siden. As de bleden yn in boek of
manuskript
net
de side numere binne, dan wurdt praat oer folia. De twa siden fan in folium wurde oantsjut mei
rekto en ferso
.
In kwaternion bestiet ut fjouwer bifolia gearfoege ta ien katern. It kwaternion hat gjin streekrjocht ferban mei it boekformaat
yn kwarto
, ek yn in foliant kinne de katerns ut fjouwer bifolia bestean en dus kwaternions weze en om in kwaternion te meitsjen troch tearen fan it bled moat it net twa kear mar trije kear teard wurde. Yn hanskriften dy’t ut perkamint makke binne wie it kwaternion it meast brukte formaat om it boek gear te stallen, mar der waarden likegoed binions, trinions en kinions brukt. It is fan de term
quaternion
of
quatern
der’t it wurd katern fan oflaat is.
[2]
In kwaternion neame se ek wolris
kwarto-yn-achten
.
De term
katern
wurdt ek brukt om in stik fan in krante of tydskrift mei oan te tsjutten. Ek der jildt dat ien beprinte fel papier meastentiids fjouwer siden telt. Inkeld is yn it katern in lytser stik papier ynfoege dat mar twa siden telt.
Ferskate boekformaten binne te werlieden ta it tearen fan in fel perkamint of papier ta in katern. Efterinoar oan:
- Folio
: Ienkear oer de midden teard, twa folia, fjouwer siden (bygelyks 50 x 32 sm)
- Kwarto
: Twa kear oer de midden teard, fjouwer folia, acht siden (sawat 32 x 25 sm).
- Oktavo
: Trije kear oer de midden teard, acht folia, sechstjin siden (sawat 25 x 16 sm).
Utgeande fan inselde fel papier wurdt it boekformaat hieltyd behindiger, wat ta gefolch hat dat it boek tsjokker en/of yn ferskate dielen splist wurde moat.
By alde op papier printe boeken kinne jo ut de loop fan de keatlinglinen en de wetterlinen
[3]
ofliede hoe’t it katern teard waard. As de keatlinglinen rjochtop rinne giet it oer folio of oktavo, rinne se lizzend dan ha jo mei kwarto of duodesimo te krijen.
Boarnen, noaten en/as referinsjes:
|
- ↑
B. van Selm,
... te bekomen voor een Civielen prijs
. De Nederlandse boekprijs in de zeventiende eeuw als onbekende grootheid, 2001 dbnl. s.98
- ↑
INL Geintegreerde Taalbank
.
- ↑
De linen dy’t untsteane yn it bled papier troch de triedden wermei’t de seef der’t it papier op skept wurdt gearstald is. Jo kinne dy linen sjen as jo it papier tsjin it ljocht halde. De keatlinglinen rinne deselde kant ut mei de lange side fan it fel, de wetterlinen heaks op de keatlinglinen en hiel ticht byinoar.
|