Johannes Dirks Baarda
(
Ljouwert
,
26 oktober
1836
-
Feanwalden
,
23 juny
1903
) wie in notarisklerk en skriuwer.
Baarda waard berne yn Hotel Phoenix yn Ljouwert, by syn pake en beppe, mar waard grut brocht by syn omke yn
Jirnsum
nei't beppe yn 1839 stoarn wie. Omke ornearre him foar it notariaat; hy is notarisklerk wurden. Earst wenne er yn
Damwald
en doe yn
Mitselwier
. 12 maaie 1878 ferhuze er nei Feanwalden, der't er op kantoar kaam by Mr. van Kleffens, en boaske oan Dieuwke Willems Kuipers fan
Hantumhuzen
. Hy waard in ful drankbestrider.
Baarda skreau proaza en poezy mei in liberaal-satiryske strekking yn tydskriften:
Fryske Husfrjeon
(1858-66),
Bijekoer
(1859-65),
Iduna
(1861-64) en
Swanneblommen
(1860-63); en yn kranten: it wykbled Kanton Bergum (1881) en it
Friesch Volksblad
(1877-78). Mei J. G. de Vries ut
Ikkerwald
makke er it drankbestridersjierboekje 'De Folkfrieun' (Boalsert, 1862 en Dokkum, 1864).
Hy publisearre under de
skulnammen
Simen Aukes en Johannes.
- In profeet yn sin eigen lan
,
novelle
- 1863
- Goede voornemens
, toanielstik (Amsterdam 1878)
- In lyts forsin
, blyspul mei sang, (De Jouwer) - 1880
- In fers fan Baarda is op muzyk set en komt foar yn it Ny Frysk Lieteboek (It Hearrenfean 1886).
Boarnen, noaten en/as referinsjes:
|
Brouwer, J.H., en oaren (red.)
,
Encyclopedie van Friesland
, Amsterdam: Elsevier 1958,
Johannes Dirks Baarda
.
|