In
grytman
(letterlik: 'hy dy't groetet') wie rjochter en bestjoerder fan in
gritenij
yn de provinsje
Fryslan
en yn it
Westerkertier
fan de provinsje
Grinslan
.
Troch de greven wie de funksje fan
skelta
(
skout
) yntrodusearre. Doe healwei de
12e iuw
yn Fryslan it
greeflik
gesach begun of te takeljen en stadich oan it tiidrek fan de
Fryske frijheid
untstie ferdwun ek de skelta ut Fryslan. Derfoar yn it plak kaam de grytman opsetten. Yn
Easterlauwersk Fryslan
waarden dizze persoanen mei
redjeva
oantsjut
[1]
.
Oarspronklik halde er him foaral dwaande my de rjochtspraak. Oars as foarhinne de skelta en
asega
hie er beide funksjes yn him, mei dit ferskil dat er net troch in
Hear
keazen waard mar troch it
Folk
. Lykwols hie allinnich de eigeners of brukers fan
pleatsen
fan in beskate omfang stimrjocht. De grytman hie dan ek in soad
stimhawwende pleatsen
. Yn de rin fan de tiid waard de grytman ornaris keazen ut de groep fan
haadlingen
, mar fan de
Saksetiid
of waarden de grytmannen om bar keazen of oanwiisd, troch gearwurking fan de
steedhalders
en
Deputearre Steaten
.
De grytman beneamde tadiene boeren as
bysitters
, dy't fan gewicht wiene by de rjochtspraak en de grytman assistearren by it bestjoer. Offisjeel wie de beneaming foar ien jier, mar yn de praktyk bytiden tritich jier of oant de dea.
Ek beneamde de grytman yn elts doarp in eigen
doarpsrjochter
. Dy rjochte yn ienfaldige saken, bemiddele by skelen en hie tafersjoch op de feiligens. Ek liet er plakkaten skriuwe dy't yn it doarp oanplakt waarden, faak op de tsjerkedoar.
Beside de rjochtspraak soarge de grytman ek foar it
bestjoer
yn de Fryske
gritenijen
. De alve Fryske steden hienen boargemasters.
Yn it ferline waard wol tocht dat de
heraldyske
Fryske Earn
it foarrjocht fan in grytman en syn neisieten wie.
De
Gemeentewet
fan
Thorbecke
(ofkundige yn
1851
) makke fan de Fryske grytmannen
boargemaster
. De funksje fan grytman wurdt wol ris fergelike mei it hjoeddeiske
boargemastersamt
. By de ynfiering fan de
Gemeentewet
yn
1851
waard yn Fryslan de grytman as haad fan it bestjoer oer in gritenij/gemeente ferfongen troch de boargemaster. Dat is dan ek wol hast de ienige oerienkomst fan beide funksjes.
Moat in boargemaster skipperje tusken in soad utersten fan winsken en easken fan syn amtnerkorps en kompromissen slute tusken de feroarjende ynsichten fan gemeenteriedsleden, de grytman wie gewoan de baas yn de gritenij. Net allinnich op bestjoerlik med, mar iuwenlang ek op it med fan rjochtspraak en lytse kriminaliteit. Hy hie it tafersjoch oer in
nedergerjocht
yn syn gritenij en hie sels rjocht op in persintaazje fan de opleine boetes. In tige lukrative funksje, dy't troch party grytmanen noch ris ekstra utmolken waard. Uteraard hienen se der harren striemamnnen foar en sels it utfieren fan it amt lieten se faak oan oaren oer. De sekretaris fan de gritenij wie faak de feitlike bestjoerder. Dy waard der allyksa meast knap ryk fan.
Troch harren grutte rykdom en it feit dat se lange tiid net ferplichte wienen (kontinu) yn de gritenij te wenjen der't se oer hearsken, hienen in soad grytslju stedsfilla’s bouwe litten der't se har benammen winterdeis komfortabel en mids alle gemakken yn it sosjale libben stoarten. In foarbyld hjirfan is it
grytmanshus
yn de sted
Ljouwert
Boarnen, noaten en/as referinsjes:
|
- ↑
E. Engelsma (2010), "De Grote Friese Oorlog, side 9
.
|