Greven op it
begraafplak
Meppelerstrjitwei yn
Swol
.
In
gref
of
leste restplak
is in plak der't in
lyk
(yn 'e regel dat fan in
minske
, mar soms ek dat fan in
bist
) nei it
ferstjerren
pleatst is. Meastal giet it derby om in stik
grun
butendoar der't sa'n lyk
begroeven
(
beierdige
) is. It komt lykwols ek foar dat greven binnendoar binne. Sa waarden foarhinne
notabelen
wol yn 'e tsjerke beierdige, en ek de pleatsing fan in lyk yn in boppe-grunske of undergrunske
keamer
of
greftombe
komme foar. As it om in boppegrunske keamer giet, sprekt men fan in
mausoleum
, wylst in undergrunske keamer in
grefkelder
neamd wurdt. Yn guon
kultueren
wurde liken by wize fan beierdiging yn
spelonken
of
rotsholten
pleatst. As derby neitiid sprake is fan ofsluting fan 'e spelonk of rotsholte, hjit dat
ynmitseling
en wurdt nei it ofsletten diel ferwiisd as in
grefnis
. Ek komt it gauris foar dat der
grefgeskinken
yn it gref pleatst wurde dy't de ferstoarne yn it
hjirneimels
bruke kin.
Yn 'e
Westerske kultuer
is it oer it algemien lykwols wizansje om it lyk fan 'e ferstoarne nei de
dea
yn in
deakiste
te beierdigjen yn 'e grun fan in
tsjerkhof
(it perseel lan dat om in
tsjerke
hinne leit) of yn 'e grun fan in oar
begraafplak
dat spesjaal foar dat doel reservearre is. Derby wurdt meastal in
grefsark
fan
moarmer
of in oare
stiensoarte
rjochtopsteand oan it hollenein fan it gref set of der lizzend boppe-op pleatst. Soms wurdt oan it hollenein in steand
houten
krus
(it
symboal
fan it
kristendom
) tafoege. It komt ek foar dat liken nei de dea
kremearre
wurde. Yn sokke gefallen is der oer it algemien gjin sprake fan in gref, al is it mooglik dat de
jiske
neitiid dochs noch begroeven wurdt. Dernjonken is it ek mooglik dat de
urne
mei de jiske op in tsjerkhof of begraafplak yn in utsparring yn in
urnemuorre
pleatst wurdt.
In
massagref
is in gref weryn't in grut tal minsken begroeven binne. Soks komt foar as der in protte liken te begraven binne, bygelyks nei in
natoerramp
, in
epidemy
of in mei opsetsin troch oare lju oanrjochte
bloedbad
. In spesjaal soarte fan gref is in
seemansgref
, werby't it lyk fan in opfarrende fan in
skip
op
see
oerboard smiten wurdt. In
oarlochsgref
is yn
Nederlan
in gref mei in spesjale beskerme status fan immen dy't yn 'e
Twadde Wraldoarloch
yn 'e striid tsjin 'e
Dutske besetter
sneuvele of troch de Dutsers
eksekutearre
is.
Men wurdt achte greven foechsum te behanneljen, sawol ut
respekt
foar de
deade
, as ut meilibben mei de
djipdroven
.
Fandalisearring
fan begraafplakken wurdt dan ek beskoge as in tige minne die, dy't
bestrafber
is as
misdriuw
. It iepenbrekken fan greven is in noch helte minder misdriuw, dat
grefskeining
hjit. Lykwols is it foar
argeologen
tige gongber om greven ut 'e
prehistoarje
, de
Aldheid
en de
Midsiuwen
iepen te brekken. It ferskil liket dermei te lizzen oan 'e alderdom fan in gref. De
argeology
kin in protte ynformaasje ut in gref helje, lykas hoe't de ferstoarne foar syn dea
libbe
, hoe't er
stoarn
is en hokfoar opfettings oft syn kultuer oer de
dea
en it hjirneimels hie. As der grefgeskinken binne, kin der noch mear ut oflaat wurde oer de kultuer fan 'e deade. Tsjintwurdich binne unskeinde greven troch de yntrede fan 'e
argeogenetika
in noch wichtiger boarne fan ynformaasje as foarhinne. Yn dat ramt wurde by argeologysk undersyk fan greven beskermjende
klean
droegen om besmetting mei modern
DNA
foar te kommen. Net eltsenien fynt it iepenbrekken fan greven foar
wittenskiplik undersyk
talitber. Yn 'e
Feriene Steaten
fersette de
Yndianen
har bygelyks fuleindich tsjin it fersteuren fan 'e rest fan harren
foaralden
, en sunt yn
1990
nei lang krewearjen fan 'e Yndianen de
Native American Graves Protection and Repatriation Act
(NAGPRA) oannommen waard, is dat ek net mear tastien.
Greven op in
begraafplak
yn
Eastenryk
.
