In
fuzje
(fan it
Franske
fusion
, dat "ferraning" betsjut) is it mei-inoar ferranen fan twa earder selsstannige
ekonomyske
of
sosjale
ienheden. Dat kinne
bedriuwen
weze, mar bygelyks ek
ferienings
. It grutte ferskil tusken in fuzje en in
oername
is dat in fuzje gelikensens tusken de beide fuzjepartners ymplisearret. By in oername, oan 'e oare kant, wurdt de iene ienheid troch de oare oernommen, wat in ungelikense relaasje ynhaldt, mei't derby de oernimmer (of de
oandielhalders
fan 'e oernimmer) sizzenskip kriget oer de oernommene.
Op
ekonomysk
med is in fuzje it ferranen fan twa ekonomyske ienheden, ornaris
bedriuwen
. Derfan besteane ferskate foarmen.
By in oandielefuzje feroarje inkeld de
oandielen
fan eigner: bedriuw A keapet alle oandielen fan bedriuw B, mei as gefolch dat B foar de folle 100% in
dochterundernimming
wurdt fan A, wylst A de
memme-undernimming
wurdt fan B. De tsjinprestaasje fan A oan B kin yn dit gefal bestean ut
jild
of in
oandieleruil
. Suver
juridysk
sjoen is dat gjin fuzje, mar
belestingtechnysk
wurdt wol as sadanich behannele. By in oandielefuzje hoege alde ofspraken (yn it foarbyld bgl. tusken de lieding fan bedriuw B en de
wurknimmers
fan bedriuw B) net op 'e nij befestige te wurden.
By in bedriuwsfuzje keapet bedriuw A alle
aktiva
fan bedriuw B, en kin bedriuw A derfoar yn ruil oan bedriuw B jild of oandielen oanbiede by wize fan tsjinprestaasje. B wurdt dertroch in saneamde kasjild-
B.V.
of in
holding
, mei't A no de eigentlike
undernimming
yn 'e hannen hat. Suver juridysk sjoen is ek dat gjin fuzje, mar op 'e nij wurdt it belestingtechnysk wol sa behannele. Bykommend foardiel is de mooglikheid de lusten sunder de lesten utkieze te kinnen. Neidielen binne lykwols it feit dat wurknimmers yn in bedriuwsfuzje oernommen wurde moatte en dat elts fan 'e aktiva apart levere wurde moat.
Ek twa
maatskippen
of oare
bedriuwsfoarmen
dy't juridysk gjin ienheid binne of net fusearje kinne, binne der ekonomysk sjoen wol ta yn steat. Juridysk kin in ekonomyske fuzje tusken sokke bedriuwsfoarmen net as fuzje betitele wurde, en ek foar de belesting sil der almeast gjin rekken mei holden wurde.
In
juridyske
fuzje haldt yn dat twa (of mear)
rjochtspersoanen
opgeane yn ien nije rjochtspersoan.
Oandielhalders
fan 'e fusearjende
fennoatskippen
wurde fan rjochtswegen oandielhalder fan 'e troch de fuzje nij untstiene fennoatskip. De juridyske fuzje is regele yn boek 2 fan it
Boargerlik Wetboek
. De juridyske fuzje is in folle beheinder begryp as de ekonomyske fuzje, mei't oan in juridyske fuzje in stikmannich easken steld wurde. Sa meie inkeld rjochtspersoanen fusearje (dus bygelyks gjin
maatskippen
) en moatte beide fuzjepartners deselde rjochtsfoarm hawwe (dus in
besletten fennoatskip
kin net fusearje mei in
feriening
). Dernjonken sil foar in foarnommen fuzje by grutte bedriuwen de
NMa
, de
Jeropeeske Kommisje
en/of de autoriteit op it med fan 'e
merk
op 'e hichte steld wurde moatte om goedkarring te krijen. Ek de
undernimmingsried
moat ynljochte wurde, sadat dy mei de direksje en eventueel mei de oandielhalders om 'e tafel kin oer de sosjale gefolgen fan 'e fuzje.
Fiskaal
wurdt under it begryp 'fuzje' behalven de juridyske fuzje ek de ekonomyske fuzje beflapt. Fuzjes binne op dit med faak ferfelend, want neffens it belestingstelsel is der yn sokke gefallen sprake fan in oerdracht. Benammen as der in soad ofskreaun wurdt, kin it foarkomme dat dertroch in flinke
winst
realisearre wurdt, en winst betsjut belesting beteljen. Faak hat de undernimming net safolle jild yn kas, benammen as de tsjinprestaasje ut oandielen bestiet. Derom befetsje de belestingwetten fasiliteiten dy't in frijstelling jouwe yn it gefal fan in fuzje. Sa'n fasiliteit moat oanfrege wurde, wernei't de
fiskus
him tastiet under beskate betingsten dy't foar eltsenien itselde binne, de standertbetingsten. Dernjonken kinne per gefal ekstra betingsten steld wurde. As bedriuwen deroan net foldogge, folgje der sanksjes, en yn it uterste gefal kin de frijstellingsfasiliteit mei weromwurkjende kreft hielendal opheft wurde.
- it op flugge wize realisearjen fan bedriuwsgroei
- it skeppen fan oandielhalderswearde
- it beheljen fan foardiel ut
skaalfergrutting
(lykas it besparjen op 'e produksjekosten troch gruttere of effisjintere produksje)
- it krijen fan tagong ta nije
technologyen
- it krijen fan tagong ta nije (butenlanske) merken
- it ferstevigjen fan 'e posysje op 'e eigen (binnenlanske) merk om butenlanske
konkurrinten
foar te wezen
- persoanlike redens fan toplju dy't neat mei it belang fan it bedriuw te krijen hawwe:
- it hegere
salaris
en de troch in fuzje beskikber kommende gruttere
bonus
- en
opsjeregelingen
- it plak yn it skiednisboek dat in topman kriget troch oan 'e widze fan in grutte fuzje te stean
Hoewol't der foar undernimmings in soad redens binne om te fusearjen, blykt yn 'e praktyk dat mar ruchwei 50% fan 'e fuzjes suksesfol is. Der binne twa metoaden om fest te stellen oft der sprake is fan sukses. De meast brukte metoade is kwantitatyf, werby't de
omset
- en
winstsifers
fan it fusearre bedriuw ferlike wurde mei dy fan 'e beide rjochtsfoargongers fan foar de fuzje of mei de prestaasjes fan ferlykbere bedriuwen. In oare metoade is kwalitatyf, troch yn
fraachpetearen
de belutsen
toplju
deroer te understean ynhoefier't de fuzje oan harren ferwachtings foldocht.