Flavius Belisarius
of ek
Belisarios
(
Gryksk
: Βελισ?ριο?) (
505
-
565
) wie nei alle gedachten de grutste generaal fan it
East-Romeinske Ryk
of
Byzantynske Ryk
. Yn namme fan keizer
Justinianus I
oermastere hy in grut part werom fan it ferlern gongen
West-Romeinske Ryk
.
Belisarius wie fermoedlik fan mingde
Slavysk
-
Grykske
komof. Hy makke opgong yn it leger en tsjinne as generaal oan de eastgrins der't hieltyd skermutselingen wienen mei de
Sassaniden
. Der besoarge hy de opkringende Perzen in oantal swiere nederlagen sadat de keizer in 'ivige frede' mei harren sluet. Ut tankberens beneamde hy Belisarius ta haad fan syn liifwacht. Troch dizze frede koe de keizer al syn oandacht rjochtsje op Westen fan it eartiids Romeinske ryk der't de Germanen harren keninkriken stifte hiene. Mar eardat it safier wie rekke de keizer sawat de troan kwyt troch de
Nika oproer
. Allinnich troch diedkreftich optreden fan syn frou
Theodora
bleau de troan behalden. Mei help fan Belisarius koe de opstan delslein wurde, der't under de rebuljemakkers mear as 30.000 deaden by falle soenen.
Neidat yn
Konstantinopel
de rest werom komd wie, waard Belisarius nei
Noard-Afrika
stjoerd om in ein te meitsjen oan it
Fandaalske ryk
. Yn in fjildtocht dy't krekt mear as in jier duorre waarden de Fandalen yn twa fjildslaggen ferslein, alhoewol't it noch in skoft duorje soe eardat al harren gebieten de Romeinen op 'e nij as hearskers erkenden.
Dernei moast Belisarius de
Ostrogoaten
fan Itaalje under hannen nimme. Dat wie in hiel wat dregere opdracht en it soe sawat tweintich jier duorje oant de Goaten de striid opjoegen. Dat resultaat waard berikt troch "kollega" generaal
Narses
. Belisarius sels wie op in sydspoar terjochte kaam. Nei alle gedachten wie de keizer bang wurden foar de tige populere generaal dat dizze him nochris fan de troan stompe soe. Belisarius waard werom roppen nei
Konstantinopel
en Narses krige it befel oer de kampanje yn Itaalje. Omdat dizze wol genoch troepen meikrige, koe er de Goaten sa fier krije dat sy harren oerjoegen.
Op beskuldiging fan unbetrouberens waard Belisarius feroardield ta de finzenis. Mar omdat al it ryk mei swierrichheden te krijen hie oan de grinzen, waard al gau wer berop op him dien. Yn it easten wienen de Sassaniden wer op it oarlochspaad en yn it noarden waard de Balkan oerspield mei Slavyske stammen, omdat it meastepart fan de grinstroepen earne oars ynset wienen. Op wunderbaarlike wize slagge Belisarius der yn om it leger op 'e nij te organisearjen en koed er de Slaven werom driuwe. Ut tankberens mocht er yn syn amt weromkomme. Koart dernei stoaren sawol de alde keizer as de generaal.