Albertus van Raalte
(folut:
Albertus Christiaan van Raalte
;
It Wanneperfean
(
Oerisel
),
17 oktober
1811
?
Holland
(
Michigan
),
27 july
1876
) wie in
Nederlansk
-
Amerikaansk
predikant
fan
Nedersaksysk
komof. Nei't er mei de
Ofskieding fan 1834
ut 'e
Nederlansk-Herfoarme Tsjerke
stapt wie, krige er troch syn feardichheid as sprekker grutte oanhing yn noardlik
Oerisel
. Yn
1846
emigrearre
er mei in groep folgelingen nei de
Feriene Steaten
, der't er it folgjende jiers yn
Michigan
it stedsje
Holland
stifte.
Van Raalte waard yn
1811
berne op
It Wanneperfean
, in
doarp
yn it
Stienwikerlan
, yn 'e
Kop fan Oerisel
. Hy studearre
teology
yn
Leien
, mar om't er de regleminten fan 'e
Nederlansk-Herfoarme Tsjerke
net erkenne woe, krige er letter in preekferbod oplein. Derom sleat er him oan by lykstimden, dy't nei de
Ofskieding fan 1834
de
Kristlike Grifformearde Tsjerke yn Nederlan
oprjochten. (Dat tsjerkgenoatskip soe yn
1892
opgean yn 'e
Grifformearde Tsjerken yn Nederlan
, dy't yn
2004
wer opgiene yn 'e
Protestantske Tsjerke yn Nederlan
.) Van Raalte kaam dernei efterinoar yn
Genemuiden
,
Mastenbroek
en
Ommen
te stean. Yn dy snuorje naam er njonken syn
predikantskip
ek de oplieding fan oaren ta 'learaar' ter han. Hy hold yn
Oerisel
en derbuten sprekbeurten en waard mear as ienris arrestearre foar it opstokeljen fan syn taharkers.
Doe't der yn 'e
1840
-er jierren under syn tsjerkefolk hongersneed utbriek fanwegen de
jirpelsykte
, begun Van Raalte nei te tinken oer
emigraasje
. Earst woed er nei
Nederlansk-Ynje
of
Sud-Afrika
ta, mar uteinlik keas er foar de frijheid en romte dy't de
Feriene Steaten
beaen. Yn
1846
sette er of mei in groep folgelingen, dy't benammen ut
Ommen
en
Hellendoarn
en omkriten wei kamen. It doel fan 'e reis wie oarspronklik de
steat
Wiskonsin
, der't er optimistyske berjochten oer heard hie fan
Achterhoekske
lanferhuzers dy't har der festige hiene. Nei in swiere en stoarmeftige oertocht oer de
Atlantyske Oseaan
besleat Van Raalte lykwols op advys fan in dumny yn
Albany
om ynstee nei
Michigan
ta te gean. Yn it sudwestlike part fan dy steat, op it plak der't de rivier de
Macatawa
yn 'e
Michiganmar
utmune, stifte Van Raalte yn
1847
de delsetting
Holland
.
Nei't Van Raalte in pamflet nei Nederlan stjoerd hie weryn't er de lju waarm makke om ek te emigrearjen, setten har letter datselde jiers en yn
1948
yn Holland noch ferskate oare groepen
ymmigranten
nei wenjen, ut
Oerisel
,
Grinslan
,
Seelan
,
Fryslan
en it
greefskip Bentheim
, fuort oer de
Dutske
grins. De earste jierren wiene tige swier en in protte fan 'e lanferhuzers stoaren oan
syktes
, honger, kjeld en fan klearebare utputting. Boppedat wie de krite der't se har yn festige hiene gjin leech lan, mar waard it bewenne troch de
Ottawa
-
Yndianen
. Yn 't eartoan libben beide groepen gear oan 'e
Macatawamar
, de ferbrede muning fan 'e rivier de Macatawa, mar om't sawol de kolonisten as de Yndianen oan har eigen sede en plige festhalde woene, untstiene der al rillegau swierrichheden. Uteinlik kochten Van Raalte en syn folk yn
1848
alle lan oan 'e Macatawamar op, wernei't de Ottawa har noardliker nei wenjen setten, by it hjoeddeiske
Northport
.
Van Raalte wie yn Holland net allinnich predikant, mar de unbekreaude lieder fan 'e mienskip, en hy bemuoide him mei frijwol alles. Hy behearske yn 't earstoan de
polityk
en bestjoerde de delsetting, wie
rjochter
,
abbekaat
en
kadasteramtner
, en hie it ek op finansjeel med foar 't sizzen. Oan 'e iene kant stied er altyd klear foar syn folgelingen, mar party wiene fan miening dat er de toutsjes te strak yn 'e hannen hold. Boppedat wiene der beskuldigings fan utrupeling doe't bliken die dat er perselen grun djoerder ferkocht as de priis dy't er der foar betelle hie oan 'e Amerikaanske oerheid. Van Raalte sels ferdigene syn wurkwize mei de stelling dat er it ferskil net yn eigen buse stoppe, mar dat der de
tsjerke
, de
skoalle
en it
weeshus
fan boud waarden.
Op
religieus
med sleat Van Raalte him yn 'e Feriene Steaten oan by de
Herfoarme Tsjerke yn Amearika
(RCA), dy't der al bestie sunt
1628
. Ek der wiene net alle lanferhuzers bliid mei, want ien fan 'e redens om Nederlan te ferlitten, wie no krekt foarme troch alle problemen dy't se der mei de festige tsjerke han hiene. Yn
1857
fun der dan ek krekt yn Holland in
tsjerkeskuorring
plak, doe't de
Kristlik-Herfoarme Tsjerke yn Noard-Amearika
him ta fertriet fan Van Raalte ofspjalte fan 'e RCA. Fierders hie Van Raalte yn
1851
in liedende rol by de oprjochting fan in skoalle yn Holland der't yn
1866
it
Hope Kolleezje
ut untstie, in
universiteit
dy't noch altyd bestiet en in wichtige rol spilet yn 'e fermiddens fan 'e RCA. Yn
1871
kaam Van Raalte syn frou te ferstjerren, dy't syn hiele troude libben lang in grutte stipe foar him west hie. Fiif jier letter stoar Van Raalte sels, yn 'e alderdom fan 65 jier.
Boarnen, noaten en/as referinsjes:
|
Foar boarnen en oare literatuer, sjoch under:
Bron
, op dizze side
.
|