It arranzjearre houlik fan 'e
Franske
kening
Loadewyk XIV
Antoine Dieu
(om 1661?1727)
Houlikspolityk
wie foarhinne in ferskynsel dat in protte brukt waard om middels en macht binnen in
aadlik
laach
te halden of oanwinne te litten. Derby gie it om it beavensearjen fan in
ferstanshoulik
tusken leden fan twa aadlike famyljes binnen itselde
lan
of tusken twa foarstehuzen dy't regearren oer ferskillende lannen. Yn dat ferban wie de froulike partner yn 'e regel de swakkere partij, en spriek men sadwaande fan it
uthylkjen
fan in frou of famke. Foar de manlike partner waard dy term frijwol nea brukt.
In
houlik
dat ut sokke
diplomatike
regelings fuortkaam, wie altyd in
arranzjearre houlik
, mar hoegde net altyd ek
leafdeleas
te wezen of te bliuwen. It houlik tusken de
Fryske
steedhalder
Willem IV
en
Anna fan Hannover
, de dochter fan 'e
Britske
kening
George II
, dat op krekt sa'n wize ta stan kaam, wie bygelyks tige leafdefol. Faak troffen de beide partners it lykwols net sa goed, en libben se fierhinne byinoar lans. De manlike partner socht dan faak syn heil yn relaasjes mei
metresses
, en soms naam de froulike partner ek in minner.
Houlikspolityk is suver sa ald as de
minskheid
, en is yn 'e Westerske
kultuer
dokumintearre fan 'e iere
Grykske
Aldheid
of. De
myte
oer
Helena fan Troaje
en har ungelokkige houlik mei kening
Menelaos fan Sparta
(foar't se utnaaide mei de
Trojaanske
prins
Paris
) is wierskynlik it bekendste ferhaal oer houlikspolityk ut 'e
Prehistoarje
. Yn oare kultueren, lykas dy fan
Mesopotaamje
,
Egypte
,
Sina
,
Yndia
en
Japan
giet houlikspolityk teminsten likefier yn 'e
skiednis
werom.