? 48 ?

  Man, us 't nu doch eg oders as,
Meest du well Buknecht wes.
Du beest unskiljeg; det as was;
Det as jo klar us Kes.
Slaw in! Hirr as min rochter Hunn.
An Letjen konn ar uck ub stunn.“
An Ok, wat ha 'r me 't Sladdrin wonnen?
An duchteg Bas. Ick san 't ham gonnen.

Aalkersem.
Simon Reinhard Bohn.

?

Konning an Praster.

Ick wall jam fertell an letj Duntji rocht nureg:
Diar wiar ans 'n Konning; di Konning wiar kureg.
Uck wiar diar so 'n bucketen Praster diarbi;
Man spiteg, a Dickshord wiar wiser us hi!

Di Konning hedd oders foll Surreg an Kommer;
Hi junnd ham nian Raw nedder Wonter noch Sommer;
Hi surregt ub 't baast for sin Lidj an sin Lunn,
An hedd hi ans Kriich, wiar hi forst un a Hunn.

Dann slepp hi so follsis me Stewel an Sporen
Ub 't Foder an lig ub a Grunj well bi Skuren.
An Onnergurd moost hi so manningsis mast,
An willems dann las 'r well Honger an Thast.

Di Praster ferstenn det ham beder tu hegin
An duchteg ub Bad an bi Bosel tu plegin.
Hi hedd so 'n ruad Nos an so 'n gratt Onnerkann;
Sin Liff wiar so bucket an trinj us 'n Tann.