Wikipedia, Entziklopedia askea
Koriolano Obertura
Koriolano Obertura
op. 62 (
alemanez
Ouverture Coriolan
)
1807an
Ludwig van Beethovenek
sortutako lan bat da. Askotan esan izan da
William Shakespearen
Koriolano
izeneko lanean oinarritu zela konposatzaile alemaniarra, baina, benetan,
Heinrich Joseph von Collinek
idatzitako izen bereko
tragediarako
idatzi zuen.
Obertura
honen egitura eta gaiek, oso modu orokorrean jarraitzen dute lana. Gai nagusiak,
do minor
tonalitatean, modu ilunean, Koriolanok
Erroma
inbaditzea erabakitzen duen zatia irudikatzen du, eta Mi
bemol
nagusian idatzitako gaiaren leuntasunak, bere amak, halakorik ez egiteko erregutzen dion zatia irudikatzen du. Koriolanok, amore ematen du bere amaren erreguaren aurrean, baina bere aliatu ziren bere antzinako etsaiak, erabaki horregatik haserretu eta Koriolano hiltzen dute.
Obertura honen hoberen onarturiko grabazioetako bi,
Wilhelm Furtwanglerrena
Berlingo Orkestra Filarmonikoa
zuzentzen
1943an
eta
Fritz Reinerrena
Chicagoko Orkestra Sinfonikoa
zuzentzen,
1959an
dira. Bi grabazio hauetako bate ere ez ditu Beethovenek eginiko denbora oharrak jarraitzen.
Beste grabazio garrantzitsu batzuk,
Herbert von Karajanena
Berlingo Orkestra Filarmonikoarekin,
Karl Bohmena
Vienako Orkestra Filarmonikoarekin
,
Karlos Kleiberrena
Bavariako Estatu Orkestrarekin
eta
Bruno Walterrena
Kolunbiako Orkestra Sinfonikoarekin dira.