Komatxo

Wikipedia, Entziklopedia askea
Hiru komatxo mota: goitik behera, frantsesak, bikoitzak, eta bakunak.

Komatxo ak, halaber aipu-marka k, esaldi bat edo haren atal bat mugatzen duten eta binaka doazen puntuazio zeinuak dira: lehena tartea irekitzeko erabiltzen da eta bigarrena, ixteko.

Hainbat itxura dituzte:

Europar Batasun eko dokumentuen idazketa kodeak komatxoei buruzko hiru mailok xedatuta dauzka: (≪…“…‘…’…”…≫):

Paperean , ≪Norbaitek galdetu zuen “Nork oihukatu du ‘Jainko maitea!’ ?” .≫ idatzi dute. [ aldatu | aldatu iturburu kodea ]

  • beltzez : aipuak dauzkan esaldi nagusia ( Paperean [...] idatzi dute. ),
  • letra etzanaz eta beltzez : 1. mailako aipua ( ≪Norbaitek [...] galdetu zuen≫. ),
  • azpimarratua : 2. mailako aipua ( "Nork oihukatu du [...] ?" ), eta
  • letra biribilaz: 3. mailako aipua ('Jainko maitea!').

Erabilpena [ aldatu | aldatu iturburu kodea ]

Egoerotan erabiltzen dira:

  • aipuetarako,
  • gutxi erabilitako hitzak nabarmentzeko, adibidez, atzerriko hizkuntzetako ezohiko hitzak edo atzerriko hitz guztiak; hala ere, letra etzana hobesten da,
  • bestelako adiera duten hitzak adierazteko: afektibitatea, ironia, adibidez,
  • balio adierazgarriko hitz edo esamoldeak nabarmentzeko, kasu horretan letra beltza gomendatzen bada ere,
  • lanen izenburuetarako, eta
  • inoren hizkera adierazteko, estilo zuzeneko marra z aurkeztea hobesten den arren.

Kanpo estekak [ aldatu | aldatu iturburu kodea ]