Wikipedia, Entziklopedia askea
Joaquin Rodrigo Vidre
(
Sagunto
,
1901eko
azaroaren 22a
-
Madril
,
1999ko
uztailaren 6a
) espainiar musikagilea izan zen. Hiru urte zituela itsu geratu zen. Gaztetandik hasi zen Valentzian musika ikasten Antichekin. 1927. urtean Parisa joan zen eta
Paul Dukasekin
osatu zituen ikasketak. Garai hartan
Manuel de Fallaren
laguntza izan zuen. 1925. urtean konposizioko sari nazionala irabazi zuen, eta 1942. urtean musikako sari nazionala. 1940. urtean mundu osoan ezaguna den gitarra eta orkestrarako
Concierto de Aranjuez
(1938-1939) estreinatu zuen, eta handik aurrera Espainiako Gerra Zibilaren ondorengo espainiar musikagile nagusitzat hartua izan da. 1950. urtean
San Fernandoko Arte Ederretako akademiako
kide izendatu zuten. Rodrigoren musikak molde neoklasikoak erabiltzen ditu, harmonia eta orkestra laguntza soila, eta kolore folklorikoa. Aipatutakoaz gainera, lan aipagarriak ditu, besteak beste:
Per la flor del lliri blau
(1934) poema sinfonikoa;
Concierto heroico
(1942);
Concierto de estio
(1943);
Concierto galante
(1949), biolontxelo eta orkestrarako;
Concierto serenata
(1952),
harpa
eta orkestrarako;
Fantasia para un gentilhombre
(1954), gitarra eta orkestrarako;
Concierto andaluz
(1967); eta
Con Antonio Machado
(1972), kantu eta pianorako.
1983an
Espainiako Musika Sari Nazionala
eman zioten eta 1996an
Asturiasko Printzea saria
, musika espainiarrari bultzada berriak emanez mundu-mailan ezagutzera emateagatik, eta orokorrean musika espainiarrari egindako ekarpenagatik.