Wikipedia, Entziklopedia askea
Charlotte Delbo
(
Vigneux-sur-Seine
,
1913
–
Paris
,
1985
)
idazle
frantsesa
izan zen, Frantziako
Erresistentziako kidea
eta nazien
kontzentrazio esparruetatik
bizirik ateratako lekukoa.
Bere literatur lanaren zati handi bat,
Robert Antelme
eta
Primo Levi
idazleen kasuan bezala,
Auschwitz-Birkenau
eta
Ravensbruckeko
kontzentrazio-esparruetan ikusitakoa kontatzen erabili zuen, historiaren lekuko izaten.
Komunista
zen ideologiaz,
Italiako
etorkinen familia batean hazia. Antzerki munduan egin zuen lan
Louis Jouvet
zuzendariaren laguntzaile gisa
[1]
. 1941ean
Erresistentziarekin
bat egin zuen senarra zuen
Georges Dudachekin
batera. Biak elkarrekin atxilotu zituzten, eta Dudach 1942an fusiatu egin zuten
[2]
.
1943ko urtarrilaren 24an Auschwitzera deportatu zuten 230 emakumeren artean. Errepresioaren konboi inportanteenetakoa izan zen horretatik, 49 emakume bakarrik irten ziren bizirik liberazioaren garaian.
Deportazioaren unean erabaki zuen Delbok, itzultzerakoan, han berarekin izan zirenen testigantzak bilduko zituela. 1965ean argitarat zuen, hortaz,
Aucun de nous ne reviendra (Inor ere ez gara itzuliko).
Delboren testigantzetan Lutx edo Higinia Luz Martos delako nafar baten berri ere jasotzen zen, eta hari horri tiraka deskubritu zuen Alberto Barandiaran kazetariak, hura
Higinia Luz Goni
zela,
Ziraukikoa
. Delbo ez bezala,
Lutx
Auschwitzen hil zen, 1943an
[3]
[4]
.