Langile baten semea, Euskadiko Ezkerraren Gazteak sortu eta berehala kide bilakatu zen. Primo de Riveraren diktaduran Santonara erbesteratu zuten non idazteari ekin zion. 1931n jaioterriko zinegotzi hautatu zuten eta gero baita Badajozeko diputatu ere. PSOE alderdiko burkide eta kazetaria izan zen. Prieto zuzendari zuen El Liberal egunkarian erredaktore izanez hasi zen; PSOEko burkide eginik, La Lucha de clases aldizkarian ere idatzi zuen.

Gerra Zibila Madrilen pasa zuen Gobernazioko ministro izan zen, Negrinen gobernuan (1937-1938), eta geroago Defentsa Ministerioko idazkari. Gero Frantziara ihes egin zuen. Parisen erbesteraturik, Historia de la guerra de Espana (1940) idatzi zuen, bere obra garrantzitsuena, 1936-1939 bitarteko gerran Espainiako errepublikanoen artean izan ziren liskar eta ezadostasun politikoak aztertzeko baitezpadako iturburua dena. Parisen erbesteraturik zela, Gestapok atxilo hartu eta Espainiara itzuli zuten; Francoren gobernuak epaitu eta fusilatu zuen.

Egunkari askotan idatzi zuen: La Lucha de Clases eta El Liberal Bilbon; La Vanguardia eta El Diluvio Bartzelonan eta PSOEren El Socialista zuzendu zuen.

Pablo Iglesias ^[2] , Guerra y vicisitudes de los espanoles . ^[3] Una vida heroica: Pablo Iglesias biografia-lana idatzi zuen (1926). Beste biografia eta eleberri batzuk ere idatzi zituen: Una vida humilde: Tomas Meabe (1927); Una vida anonima: Vida del obrero (1927); El asalto (1930, meatzariei buruz) edo Rusia al dia ^[4] saikaerez gain, eleberriak ere idatzi zituen, 1927ko belaunaldian sar ditzakegunak:

• Una vida anonima (1927)
• El botin (1929), ^[5]
• El asalto (1930) ^[6]
• Los trabajos clandestinos , de 1934 ^[7]