Lars Erik Einar Gustafsson
(
Vasteras
,
1936ko
maiatzaren 17a
-
Stockholm
,
2016ko
apirilaren 3a
) suediar eleberrigile eta olerkaria izan zen.
Literatura, estetika, soziologia eta filosofia ikasi zituen Uppsalako Unibertsitatean eta, ondoren, Unibertsitateko gobernu-organoetan lan egin zuen.
1960tik aurrera poesia eta eleberriak aldizka argitaratu zituen, eta 1962tik 1972ra
Bonniers Litterara Magasin
aldizkariko editore burua izan zen. 1983tik 2003ra, germaniar ikasketen irakasle izan zen Austingo Unibertsitatean. Identitatearen arazoa eta kritika soziala gai nagusiak dira bere lanetan. Bere funtsezko lana
Erlezain baten heriotza
da, 1978koa.
Sari ugari jaso zituen: Gerard-Bonnier-Preis (2006), Goethe Domina (2009), Thomas Mann Saria (201, Italiako Nonino (2016).
Lan hautatuak
aldatu
- Sprak och Logn. En essa om sprakfilosofisk extremism i nittonde arhundradet
, 1978
Eleberriak eta ipuinak
aldatu
- Sprickorna i muren
- Herr Gustafsson sjalv
- Yllet
- Familjefesten
- Sigismund, ur en polsk barockfurst minnen, 1976
- En biodlares dod, 1978 (
Erlezain baten heriorza
)
- Tennisspelarna
, 1977
- Berattelser om lyckliga Manniskor:', 1981
- Sorgemusik for frimurare
, 1983
- Bernard Foys tredje rockad
, 1986
- Det sallsamma djuret fran norr och andra science-fiction-berattelser
, 1989
- En kakelsattares eftermiddag
, 1991
- Historien med dogs
, 1993
Olerkigintza
aldatu
- Varldens tystnad fore Bach
, 1982
- En tid i Xanadu
, 2002
Kanpo estekak
aldatu