El Vikipedio, la libera enciklopedio
Bjørnøya, sude de la Spicbergoj
marborda klifo kun birdokolinio sur la suda Urso-insulo
Miseryfjellet, la plej alta monto de la insulo
La
Urso-insulo
(
norvege
Bjørnøya
) apartenas al
Norvegio
, havas surfacon de 178 km², situas ?e 74°30' norda latitudo kaj 19° orienta longitudo inter
Nordkap
kaj
Spicbergoj
. ?i formas kun la insularo de la Spicbergoj la teritorion
Svalbard
.
La insulon malkovris en junio de 1596 la nederlandaj ?ipveturistoj
Willem Barents
kaj
Jacob van Heemskerk
. La insulo povas danki sian nomon al observita na?anta
blankurso
. La insulo estas montara (?is 536 m) kun mara-polusa klimato (jara avera?a temperaturo -2,3 °C) kaj
tundra plantaro
. En somero de 1898 la polusa esploristo
Theodor Lerner
pretendis la insulon por la
Germana imperio
, kio kondukis al stre?oj al
Rusio
.
La Urso-insuloj estis iam centro de
balen?asado
.
Plej ver?ajne, proksime al la insulo mortis en 1928 la polusa esploristo
Roald Amundsen
, kiam li provis helpi la italan aer?ipon Italia.
Dum la
Dua mondmilito
funkciis tie a?tomata germana radiostacio, kiu estis malmuntita en septembro de 1943.
En 2003, lo?is la insulon nur kunlaborantoj de norvega meteologia stacio.
