Turkmena lingvo

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Turkmena lingvo
Turkmence
natura lingvo ? moderna lingvo
Eastern Oghuz ? tjurka lingvaro
Parolata en Turkmenio
Parolantoj 6 975 120
Skribo Latina alfabeto
Lingvistika klasifiko
Altaja (diskutata)
Tjurkaj lingvoj
Oguzaj lingvoj
Oficiala statuso
Oficiala lingvo en   Turkmenio
Lingvaj kodoj
Lingvaj kodoj
   ISO 639 -1 tk
   ISO 639 -2 tuk
   ISO 639-3 tuk
   Glottolog turk1304
Angla nomo Turkmen
Franca nomo Turkmene
Vikipedio
v ? d ? r

Turkmena lingvo (turkmene  Turkmen dili a? Т?ркмен дили ) estas lingvo el oguza grupo de tjurka lingvaro . ?i estas ?tata lingvo de Turkmenio kaj anka? havas regionan statuson en Afganio . Krome, signifaj kvantoj de parolantoj lo?as en Irano , Turkio , Ta?ikio , Kaza?io , Uzbekio kaj Rusio ( Stavropola regiono kaj Astra?ana provinco ).

Historio [ redakti | redakti fonton ]

Bazo de la turkmena lingvo estis lingvo de oguzoj , kiuj lo?is ?e Aralo en la fino de la unua jarmilo de komuna erao . La plej malnova skriba memora?o en la turkmena venas el la 14-a jarcento , sed la literatura turkmena lingvo elformi?is en 18-a ? 19-a jarcentoj dum ora epoko de turkmena poezio kiam aktivis gravaj poetoj Dowletmammet Azady , Magtymguly Pyragy , Seyitnazar Seydi , Gurbandurdy Zelili , Mollanepes , Mammetweli Kemine kaj aliaj. En tiu tempo la popola turkmena lingvo ne estis rekordata kaj nun ni ne povas diri kiom simila ?i estis al la skriba lingvo.

?ar Turkmenio estis parto de Rusa Imperio , en komenco de la 20-a jarcento rusaj lingvistoj komencis esplori ?ian lingvon. Unuaj vortaroj de turkmena lingvo aperis en 1913 , kaj la unua priskribo de gramatiko en 1915 . Gravaj rusaj esploristoj pri turkmena lingvo estis Aleksandr Samojlovi? , Aleksandr Pocelujevskij kaj aliaj. ?uste tiam formi?is la moderna turkmena lingvo. El turkmenaj dialektoj, la plej grandaj estis la tekina kaj la jomuda, kaj anka? ekzistis mil malgrandaj: la ersarina, la golkena, la salira, la sarika ktp. La moderna literatura normo de turkmena lingvo estas plejparte bazita je la tekina dialekto.

En 2016 unuafoje ekde sendependi?o de Turkmenio eldoni?is oficiala vortaro de turkmena lingvo havanta ?. 50 mil vortojn kaj ortografia vortaro kun ?. 110 mil vortoj. [1]

Disvastigo [ redakti | redakti fonton ]

Entute estas ?irka? 6,6 milionoj da parolantoj de la turkmena lingvo en la mondo. La plej granda grupo estas en Turkmenio kie ?i estas oficiala lingvo.

Kvanto de turkmenparolantoj en la mondo
Regiono Kvanto Dato de censo
Turkmenio 3 430 000 [2] 1995
Irano 2 000 000 [2] 1997
Afganio 500 000 [2] 1995
Uzbekio 152 137 [3] 2000
Ta?ikio ?.  90 mil
Kaza?io ?.  90 mil
Rusio , Stavropola regiono kaj Astra?ana provinco ?.  90 mil
Turkio 920 [2] 1982

Klasado kaj dialektoj [ redakti | redakti fonton ]

La turkmena lingvo apartenas al orienta oguza bran?o de tjurka lingvaro . ?i estas plej parenca al la turka kaj la azerbaj?ana , kun kiuj ?i estas interkomprenebla.

Kiel kutimas por tjurkaj lingvoj, la turkmena havas vokalan harmonion , estas aglutina kaj ne havas gramatikan genron . La vortordo estas subjekto - objekto - verbo (SOV).

En la turkmena lingvo agnoskatas ?. 30 dialektoj , ?enerale respondaj al subetnaj grupoj de turkmenoj. La plej gravaj estas la tekina (disvastiginta en centraj regionoj de Turkmenio), jomuda (okcidentaj kaj nordaj regionoj), ersarina (orientaj regionoj la? rivero Amudarja ), salira ( etrap (komunumo) de Sera?s , proksime al la bordo kun Irano ), sarika (la? rivero Murgab kie ?i fluas tra Turkmenio), ?ovdura ( provinco Da?oguz ) kaj aliaj. La tekina dialekto estas foje anka? nomata "la ?agataja", sed ?i estas grave malsama de klasika ?agataja lingvo .

La dialekto de turkmenoj de Stavropola regiono estas ?enerale konsiderata aparta tru?mena lingvo . [4]

Skribo [ redakti | redakti fonton ]

Pli detalaj informoj troveblas en artikolo Turkmena skribo .

Tradicia skribo de turkmena lingvo, samkiel de ?iuj mezaziaj lingvoj, estis adapta?o de la araba skribo . [4] En 1928 oni enkondukis novan latinidan skribon surbaze de janalifo . Tiu alfabeto estis uzata en Turkmenio ?is 1940 , kiam oni decidis ?an?i ?in al la nova, cirilida skribsistemo. [4] Tiu lasta estis oficiala dum la tempo de Soveta Unio .

La nova turkmena alfabeto [ redakti | redakti fonton ]

Post disfalo de Sovetunio kaj sendependi?o de Turkmenio, nova alfabeto estis kreita por la nova ?tato. ?i nomi?as Taze Elipbiy (la?litere "Nova alfabeto) kaj enhavas 30 literojn:

Aa, Bb, Cc, Dd, Ee, Aa, Ff, Gg, Hh, Ii, Jj, ??, Kk, Ll, Mm, Nn, ??, Oo, Oo, Pp, Rr, Ss, ??, Tt, Uu, Uu, Ww, Yy, Yy, Zz

La malnova, "soveta" cirilida alfabeto estas ankora? iom uzata, aparte de tiuj kiuj havas nostalgion por sovetaj tempoj kaj volas distanci?i de diktatoro Saparmurat Nijazov , kiu estis reganto de Turkmenio dum enkonduko de la nova alfabeto, kaj de lia totalisma politiko.

Sonoj [ redakti | redakti fonton ]

Fonetiko de la turkmeno havas kelkajn diferencojn de la aliaj tjurkaj lingvoj: longaj kaj mallongaj vokaloj, okaze havantajn sencdistingan rolon (ekzemple ?t ? fajro / ot ? herbaro, ata ? patro / at? ? al patro ktp); s kaj z en ?iu pozicio prononci?as kiel θ kaj ð ; lipa asimilo de vastaj vokaloj en la unua silabo (ekzemple dogan (frato) prononci?as kiel [doga°n]) ktp. En la tekina dialekto ekzistas tiel nomata "interna fleksio" kiam konsonanto inter vokaloj de anta?lasta silabo engluti?as, ekzemple d?r (?i staras) anstata? durar, g?r (?i venas) anstata? geler ktp. Per engluto de j-sono oni transformas "neperfektajn" participojn (ekzemple aly?n ? prenanta, bery?n ? donanta) al la "perfektaj" (alan ? preninta, beren ? doninta).

Turkmena lingvo havas jenajn fonemojn (montratajn ?i-sube en IFA kaj anka? en latinida (Taze Elipbiy) kaj cirilida turkmenaj alfabetoj):

Vokaloj [ redakti | redakti fonton ]

Turkmena lingvo havas longajn kaj mallongajn vokalojn. ?enerale, longva vokalo prononci?as same kiel la mallonga, sed kun duobla longo. Kiel kutimas en tjurkaj lingvoj, la turkmena havas vokalan harmonion. La vokalaj fonemoj estas jenaj:

Anta?aj Malanta?aj
neronda ronda neronda ronda
Malvastaj i/и [i] u/? [y]
uy/?й [yː]
y/ы [?] u/у [u]
Mezvastaj e/е [e] o/? [ø] o/о [o]
Vastaj a/? [æː] a/а [a] 1
  1. Pro la vokala harmonio, centra vokalo [a] estas konsiderata malanta?a.

Konsonantoj [ redakti | redakti fonton ]

La turkmenaj konsonantaj fonemoj estas jenaj:

Dulipaj Dentalaj /
Alveolaraj
Postalveolaraj
/ Palatalaj
Dorsalaj
/ Glotalaj
Nazaj m/м m n/н n ?/? ŋ
Plozivaj /
Afrikatoj
senvo?aj p/п p t/т t? c/ч t?? k/к k / q
vo?aj b/б b d/д d? j/? d?? g/г ? / ?
Frikativaj senvo?aj f/ф ? s/с θ ?/ш ? h/х x / h
vo?aj w/в β z/з ð ?/ж ?
Alproksimantaj l/л l y/й j
Trilaj r/р r

Notu ke literoj с (s) kaj з (z) efektive signifas sonojn [θ] kaj [ð] , responde, kaj ne [s] kaj [z] (simile al sudiberia prononco de la hispana lingvo ).

Vokala harmonio [ redakti | redakti fonton ]

Samkiel aliaj tjurkaj lingvoj, la turkmena havas vokalan harmonion . ?enerale tjurkdevenaj vortoj havas a? nur anta?ajn, a? nur malanta?ajn vokalojn, kaj ?iuj prefiksoj kaj sufiksoj de la vorto sekvas tion kaj anka? havas a? anta?a-vokalan, a? malanta?a-vokalan formon. Por verbo, ?ia infinitiva formo difinas kiun vokalan vormon ?i havos en ?iuj konjugacioj .

Vortoj de netjurka deveno, kiuj en la turkmena lingvo plejparte venis el la rusa , la persa a? la araba , ne sekvas vokalan harmonion.

Gramatiko [ redakti | redakti fonton ]

Verboj [ redakti | redakti fonton ]

Verboj konjugacias je singularo kaj pluralo kaj anka? je la 1-a, 2-a kaj 3-a persono . La turkmena lingvo enhavas 11 verbotempojn : simpla prezenco (longa kaj mallonga formoj), perfekta prezenco (normala kaj negativa), certa futuro , necerta futuro, kondicionalo , paseo , deviga tempo, imperativo kaj intenca tempo.

Turkmenaj verboj estas de du tipoj distingaj la? sia infinitiva formo: finantaj je sufikso "-mak" kaj je sufikso "-mek". -Mak-verboj sekvas malanta?an vokalharmonion kaj -mek-verboj la anta?an.

Evidenteco [ redakti | redakti fonton ]

Unu el plej nekutimaj kaj amuzaj por alilingvanoj ecoj de tjurkaj verboj estas evidenteco , t.e. markiloj en verboj kiuj montras, kiom certa estas la parolanto ke la konsiderata ago vere okazas a? okazis. En la turkmena evidenteco estas markita per unu el kvar sufiksoj kiuj krude signifas jenon:

  • -dY ? estas rektaj evidenta?oj
  • -Yp-dYr ? eble, la? iu alia ol la parolanto
  • -dYr-mY-nam ? nerektaj evidenta?oj
  • -mY? ? onidire

Krome, ekzistas apartaj partetoj kiuj anka? markas evidentecon, ekzemple parteto eken .

Ekzemploj:

1. Aman syrkawla-p-dyr.
Aman malsani?i-EV-COP
(Mi a?dis ke) Aman estas malsana (t.e. la? iu alia)
Komparu 1 kun 2.a kaj 2.b:
2.a. Aman syrkawla-dy.
Aman malsani?i-3sPAST
2.b. Aman syrkaw.
Aman malsana
Aman estas malsana. (la parolanto estas absolute certa, eble ?ar la parolanto parolis kun Aman mem)
3. Maral A?gabat-dan gel-ip-dir.
 Maral A??abado-ABL veni-EV-COP
 (Mi a?dis ke) Maral venas el A??abado.
 
4. Ben sen-i? koke-ler-i?-i iy-di.
 Ben vi-GEN kuketo-pl-2sPOSS-ACC man?i-3spast
 Ben man?is viajn kuketojn.
i. La parolanto vidie kiel Ben estis man?anta kuketojn (t.e. rekta evidenta?o).
ii. Ben mem diris al la parolanto ke li man?is la kuketojn.
5. Ben sen-i? koke-ler-i?-i iy-ip-dir.
 Ben vi-GEN kuketo-pl-2sPOSS-ACC man?i-EV-COP
 Ben man?is viajn kuketojn.
i. La parolanto a?dis de iu alia ke Ben man?is la kuketojn.
ii. ?enerale la parolanto eksciis ke Ben man?is la kuketojn je iu alia maniero ol 4.i kaj 4.ii
6.a. Ben iy-ip-dir-mika(n) sen-i? koke-ler-i?-i.
 Ben man?i-EV-COP-EV vi-GEN kuketo-pl-2sPOSS-ACC
 (Mi suspektas ke) Ben man?is viajn kuketojn a? ?u ne Ben man?is viajn kuketojn?
i. La parolanto vidis iujn evidenta?ojn de la ago (ekzemple kuketerojn) kaj kreis teorion. (t.e. nerektaj evidenta?oj)
ii. La parolanto pro iu kialo suspektas, ke Ben man?is la kuketojn, sed ne havas pruvojn.
6.b. Men (...) iy-ip-dir-in-mikam?
 Mi (...) man?i-EV-1sPRES(?)-EV
 ?u mi man?is ion?
i. La parolanto ne certas ?u tiu performis la konsideratan agon.
ii. Eble evidenta?o de la ago estas rekta, sed ?iaj cirkonstancoj kaj predikatoj (ekzemple la man?a?o) estas neklaraj.
7. Ben iy-en-mi? sen-i? koke-ler-i?-i.
 Ben man?i-PART vi-GEN kuketo-PL-2sPOSS-ACC
 (Onidire) Ben man?is viajn kuketojn
i. La ago estas deklarita fare de unu a? kelkaj fontoj, sed ili ne aspektas tre kredindaj.

Neigo [ redakti | redakti fonton ]

Unu el manieroj neigi en la turkmena estas uzo de neiga verbo yok. Tiu ?i vorteto ne havas iujn ajn konjugaciojn.

Onu? ma?yny yok.
3sg a?to-GEN NEGV
'Li ne havas a?ton.'
Oyde Amandan ba?ga adam yok.
domoLOC AmanINST krom persono NEGV
'En la domo ne estas iu persono krom Aman.'

Alia maniero estas fonetike kaj gramatike simila negativa sufikso -ok, kiu alglui?as al la fino de la radiko de verbo kiun ?i neigas, anta? la verbotempa sufikso. Sufikso -ok ne sekvas vokalan harmonion. Alia sufikso estas -me/-ma. Kvankam formale ne regulita, plej ofte -mV usi?as kiam temas pri aparta momento a? epizodo kaj -ok por ?eneralaj, adaj a? da?raj aferoj:

Men bilemok. 'Mi ne scias. (?enerale)'
Men bilemokdym. 'Mi ne sciis (dum longa tempo).'
Men bilmedim. 'Mi ne sciis (en tiu ?i aparta okaza).'

(la pozitivaj formoj estas, la?orde: 'Men bilyarin', 'Men bilyardim', and 'Men bildim.'

Ol ajyganok.
3sg malsati-GERUND-NEG
'Li ne estas malsatanta'

En orientaj dialektoj de la turkmena oni pli malofte uzas sufikson -ok pro influo de uzbeka lingvo .

Alia pli maniero esprimi neigon estas per vorteto dal.

Men ?u kitaby okamaly dal.
1sg tiu-?i libro-ACC legi-OBLIG NEG
'Mi ne devas legi tiun ?i libron'
Ol ac dal.
3sg malsata NEG
'Li ne estas malsata'
Kofe gyzgyn bolup biler.
'La kafo povas esti varmega'
Kofe gyzgyn dal bolup biler.
'La kafo ne povas esti varmega'
Kofe gyzgyn dalmi?
?u la kafo ne estas varmega?

Oni notu, ke analogoj de esperantaj sufiksoj ne- kaj mal- ne ekzistas en la turkmena, do oni devas uzi iun formon de neigo.

Okazas tiel ke la sama verbo en malsamaj tempoj rekomendas malsaman formon de neigo:

Men ylgamok.
Mi ne kuras. (prezenco)
Men ylgamadym.
Mi ne kuris. (paseo)
Men ylgajak dal.
Mi ne kuros. (certa futuro)

Sufiksoj [ redakti | redakti fonton ]

Sufiksoj ("go?ulmalar") estas tre grava parto de turkmena verbo. Ili markas posedon, tempon, modon , aspekton ktp. de la verbo. Krome, ekzistas sufiksoj kiuj semantike ?an?as la verbon:

  • Faras verbon pasiva : -yl/-il; -ul/-ul; -l
  • Faras verbon refleksiva : -yn/-in; -un/-un; -n
  • Faras verbon reciproka : -y?/-i?; -u?/-u?; -?
  • Faras verbon ka?zativa : -dyr/-dir; -dur/-dur; -yr/-ir; -ur/-ur; -uz/-uz; -ar/-er; -der/-dar; -t

Plejparto de verbaj sufiksoj (kun escepto de anta?menciita neiga sufikso -ok) sekvas vokalan harmonion.

Kazoj [ redakti | redakti fonton ]

La turkmena havas ses kazojn : nominativo , genitivo , dativo , akuzativo , lokativo kaj instrumentalo . Kazaj sufiksoj sekvas vokalan harmonion.

Ekzemploj [ redakti | redakti fonton ]

Malanta?a vokala harmonio: la substantivo sygyr (" bovo ")

Kaza nomo (turkmene) Kaza nomo (esperante) Formo de la vorto Ekzemplo de uzo
Ba? du?um Nominativo sygyr Sygyr yzyna geldi.
Eyelik du?um Genitivo sygyry? Men sygyry? guyrugyny cekdim.
Yoneli? du?um Dativo sygyra Men sygyra iym berdim.
Ye?i? du?um Akuzativo sygyry Men sygyry sagdym.
Wagt-orun du?um Lokativo sygyrda Sygyrda name guna bar?
Cykys du?um Instrumentalo sygyrdan Bu kesel sygyrdan gecdi. Men sygyrdan yadadym.

Anta?a vokala harmonio: propra nomo Jeren (ina nomo)

Kaza nomo (turkmene) Kaza nomo (esperante) Formo de la vorto Ekzemplo de uzo
Ba? du?um Nominativo Jeren Jeren yzyna geldi.
Eyelik du?um Genitivo Jereni? Men Jereni? sacyny cekdim.
Yoneli? du?um Dativo Jerene Men Jerene nahar berdim.
Ye?i? du?um Akuzativo Jereni Men Jereni gordum.
Wagt-orun du?um Lokativo Jerende Jerende name guna bar?
Cykys du?um Instrumentalo Jerenden Bu kesel Jerenden gecdi. Men Jerenden yadadym.

Leksiko [ redakti | redakti fonton ]

Historie la turkmena lingvo, samkiel ?iuj lingvoj devenantaj de la ?agataja , havis grandan kvanton de pruntovortoj el la araba kaj la persa . En sovetaj tempoj pro geopolitikaj kialoj oni klopodis malpliigi ilian kvanton kaj kiom eblas anstata?igi ilin a? per rusaj vortoj a? per tjurkaj neologismoj. Internaciaj vortoj kaj terminoj pri novaj fenomenoj, ne konataj en tradicia turkmena kulturo, estis pruntataj tra amaskomunikiloj , plej ofte anka? ruslingvaj. Ili eniris unue la parolatan lingvon, kaj poste la skriban kaj oficiali?is en vortaroj.

Numeraloj [ redakti | redakti fonton ]

  • 0. nol
  • 1. bir
  • 2. iki
  • 3. uc
  • 4. dort
  • 5. ba?
  • 6. alty
  • 7. yedi
  • 8. sekiz
  • 9. dokuz
  • 10. on
  • 20. yigrimi
  • 30. otuz
  • 40. kyrk
  • 50. elli
  • 60. altmy?
  • 70. yetmi?
  • 80. segsen
  • 90. togsan
  • 100. yuz
  • 1000. mu?

La komplikaj numeraloj formas la? la sama skemo kiel en Esperanto: 11 ? on bir, 23 ? yigrimi uc, 137 ? yuz otuz yedi ktp.

Koloroj [ redakti | redakti fonton ]

Bazaj esprimoj [ redakti | redakti fonton ]

  • Jes ? hawa
  • Ne ? yok
  • Adia? ? sag bolu?, ho?
  • Bonan matenon ? ertiri?iz hayyrly bolsun
  • Bonan vesperon ? ag?amy?yz hayyrly bolsun
  • Bonan nokton ? gija?iz rahat bolsun
  • Bonvolu ? sufikso -ay/ay al verba radiko. Ekzemple: Bonvolu doni (?in) al mi ? Ma?a beray!
  • Dankon ? sag bolu?

Frazoj [ redakti | redakti fonton ]

  • ?u vi parolas la anglan? ? Siz i?lis dilinde gepleyarsi?izmi?
  • Mi ne parolas la turkmenan ? Men turkmen dilinde geplemeyarin
  • Kion signifas tio? - munu? manysy name?

Referencoj [ redakti | redakti fonton ]

Eksteraj ligiloj [ redakti | redakti fonton ]