San?o la 2-a de Portugalio
(n. en
Koimbro
la
8-an de septembro
1209
; m. en
Toledo
, la
4-an de januaro
1248
), kromnomita la Pia a? la
Kapu?ulo
, kvara re?o de Portugalio, estis filo de la re?o
Alfonso la 2-a de Portugalio
kaj ties edzino Uraka de Kastilio
[1]
.
En tiu tempo kiam li ascendis al la trono, en 1223, Portugalio spertis diplomatian konflikton kun la Katolika Eklezio. Lia patro, Alfonso la 2-a, estis ekskomunikita de la papo
Honorio la 3-a
, pro siaj provoj redukti la povon de la Eklezio ene de la lando. Iu dek-artikola traktato estis signaturita inter la Papo kaj San?o la 2-a, tamen la re?o donis malmulte da atento al ?ia plenumo. Lia prioritateco estis la
Rekonkero
de la sudo de la
Iberia duoninsulo
el la mano de la ma?roj. Ekde 1236 anta?en, San?o la 2-a konkeris plurajn urbojn en
Algarve
kaj
Alentejo
, garantiante la portugalan situacion en la regiono.
En la
16-a de A?gusto
1234
, San?o la 2-a estis ekskomunikita de la sama grupo kiu lan?is la Interdikton en 1231, kuni?inta en la urbo
Ciudad Rodrigo
. Tio estis la natura konsekvenco de la Buleo
Si quam horribile
de la anta?a jaro. La eterna kaj ?iopova kanceliero de San?o, nome Majstro Vicente, estis sendita en misio al la papa administrantaro, tiele penante malpliigi la efektojn de la ekskomuniko sur la a?toritateco de San?o la 2-a, pliigante iomete lian re?adon.
San?o la 2-a montri?is kapabla komandanto, sed, rilatante gravajn administrajn problemojn li estris malpli kompetente. Li fiksis sian atenton ?efe sur la militismaj kampanjoj, kaj la tereno de la internaj disputoj estis grandega. La nobelaro estis malkontenta pri la kondukto de la re?o kaj komencis konspiri kontra? li. Krom tio, la meza klaso de la komercistoj ofte diskutadis kun la klerikaro, sen ia ajna interveno flanke de la re?o. Kiel rezulte, la ?efepiskopo de
Porto
faris formalan plendon al la papo pri tiu situacio de la aferoj. ?ar la Eklezio estis la supera povo en la 13-a jarcento, la papo
Inocento la 4-a
sentis sin libera kaj publikigis la buleon
Grandi non immerito
ordonante ke la portugaloj elektu novan re?on por anstata?igi la tiel nomatan herezulon.
En 1246, malkontentaj nobeluloj invitis Alfonson, fraton de San?o la 2-a, kiu tiame vivis en Francio kiel Grafo de Bulonjo, por havigi al si la tronon. Tuje Alfonso abdikis siajn francajn poseda?ojn kaj mar?is al Portugalio.
San?o la 2-a estis forprenita de la trono en 1247 kaj fu?is ekzile al
Toledo
kie li mortis en la
4-a de Januaro
1248
.
San?o edzi?is ?irka? 1245, kun kastilia damo, Mecia Lopes de Haro
[2]
, vidvino de Alvaro Peres de Kastro, kaj filino de Lope Diaz II de Haro kaj Urraka Alfonso de Leon, nelegitima filino de
Alfonso la 9-a de Leono
, tamen ili ne havis legitimajn gefilojn.
- ↑
Urraca de Castela
, Re?ino de Portugalio (
1187
-
1220
) (n.
1187
, m. la
3-an de novembro
1220
), anka? konata kiel U?aka de Portugalio, estis infantino de Kastilio ekde 1211 ?is sia morto edzina re?ino de Portugalio dank'al la edzini?o kun Afonso la 2-a de Portugalio. ?i estis filino de
Alfonso la 8-a, re?o de Kastilio
.
- ↑
Dona Mecia Lopes de Haro
(a? Mencia Lopez de Haro) (Biskajo, ?
1215
† Palencia,
1270
), estis nobela damo el Leono, kiu pere de edzi?o kun San?o la 2-a, fari?is re?ino de Portugalio. Dona Mecia estis kuzino de San?o la 2-a kaj ilia geedzi?o estis nuligita de la papo
Inocento la 4-a
.