El Vikipedio, la libera enciklopedio
La
ordoliberalismo
(
Ordoliberalismus
en la
germana
, a?
Ordnungspolitik
por ordoliberala politiko nomata politikoj de ordono) estas ekonomia tendenco evoluinta en
Germanio
inter la 1930-aj kaj 1950-aj jaroj, kiu naskis la sistemon de
sociala merkatekonomio
.
Poste la konservativaj
ekonomikistoj
de
Federacia Germanio
,
Walter Eucken
,
Wilhelm Ropke
kaj
Alfred Muller-Armack
ekzemple, esprimis sin en la revuo
Ordo
. Ili influis la ekonomian politikon de diversaj germanaj ?efministroj, kio donis al ili la a?reolon de intelekta patreco de la "
okcident-germana ekonomia miraklo
".
La? la ordoliberala teorio, la
?tato
havas la respondecon krei le?an kaj institucian kadron por la ekonomio kaj konservi sanan nivelon de "libera kaj sendifekta"
konkurenco
per disponoj kongruaj kun la merkatle?oj. Efektive, se la ?tato ne faras anticipajn disponojn por subteni la konkurencon, la
entreprenoj
naskas
monopolojn
a?
oligopolojn
. Tio havus la konsekvencon deturni la ekonomiajn avanta?ojn de la merkato kaj eble iam
subfosi
la
demokration
, ?ar la ekonomia potenco kapablas transformi en politikan potencon.
La ?tato havas do rolon de "ordonanto".
La?
Stephen Padgett
, centra kolono de la ordoliberalismo estas "
labordivido
" klare difinita inter la agantoj de la ekonomia mastrumado:
Okazas nun debato "Ordnungspolitik kontra? Prozesspolitik", do, inter la ordon-politikoj kaj la procedo-politikoj.
