El Vikipedio, la libera enciklopedio
La
novkonfuceismo
(en
simpligita ?ina skribo
: 宋明理?;
tradicia ?ina skribo
: 宋明理學;
pinjino
:
Song-Ming L?xue
a? mallongigita kiel 理學) estas
morala
,
etika
kaj
metafizika
?ina filozofio
influita de la
konfuceismo
kiu enhavas ideojn anka? de la
taoismo
kaj la
budhismo
. ?i estis kreita de
Han Yu
kaj
Li Ao
(772-841) en la
dinastio Tang
kaj ludis gravan rolon dum la dinastioj
Song
kaj
Ming
.
La konfuceistoj de la
Dinastio Song
(960-1279) kutime studis la klasikajn verkojn de sia kredaro, sed ili estis familiarigitaj anka? kun la instruoj de budhismo. La budhisma pensaro havigis multajn mirendajn aspektojn, kiuj inkludis ideojn pri la naturo de la
animo
kaj pri la rilato inter individuo kaj
mondo
, ideoj ankora? neesploritaj de la konfuceismo. La konfuceistoj de la dinastio Song nutris sin grandmezure de la budhisma pensaro same kiel de siaj propraj tradicioj, kio rezultis en la novkonfuceismo.
Estis multaj diversaj perspektivoj en la komunumo de novkonfuceistoj ?is aperis sistemo kiu ligis la pensarojn de budhismo kaj de tiama
taoismo
kun kelkaj de la ideoj disvolvigitaj en la
Libro de ?an?i?oj
(
I Ching
) krom la teorioj de la
Jino kaj Jango
asociaj al la simbolo
Taj?io
. Tipa motivo de novkonfuceismo estas la pentra?oj de
Konfuceo
,
Budho
kaj
Laocio
trinkante el la sama kru?o da
vinagro
sub la titolo "La tri majstroj estas unu!"