Menueto estas malnova franca popoldanco en la 3/4-takto en modera tempo kaj ekde la 17-a jarcento kortega societa danco, kiun ?ategis la franca re?o Ludoviko la 14-a . ?i dominis ?is en la 19-a jarcento balosalonojn kaj scenejojn.

Historio [ redakti | redakti fonton ]

La menueto , nobelara danco, dum la baroko eniris la suiton far Bach kaj Handel . La kulminon ?i tamen nur travivis en la klasika Epoko. Haydn komponis multnombrajn menuetojn, parte enligitaj en simfoniojn, kvartetojn kaj sonatojn. Mozart , kiu almena? verkis 130 de ?i tiuj dancoj, restis al li la?nombre ege poste.

Post la Skolo de Mannheim ?i estas la 4-a movimento en simfonio kaj sonato , ekde Haydn kutime la 3-a movimento. Beethoven plievoluigis la menueton al skerco .

Formo [ redakti | redakti fonton ]

La menueto principe estas triparta kantoformo, do A-B-A, resp. menueto - trio - menueto d.c. . Plejparte menueto kaj trio estas anka? du- a? tripartaj en si mem, je kiu la subpartoj ? krom la da capo ? estas ripetataj. Tiuj subpartoj kutime estas als 8-taktaj periodoj. Por la klasika menueto rezultas do jena kompleta formo ( granda kunmetita triparta kantoformo ):

menueto ( [: A :] [: B A' :] ) -
trio ( [: C :] [: D C' :] ) -
menueto da capo al fine ( [ A | B A' ] )

La nomo trio devenas de la pli malnovaj menuetoj de la barokepoko, en kies meza parto plejofte kon?ertis solista trio , ekzemple du hobojoj kaj unu fagoto a? du violonoj kaj du violon?eloj . El ?i tiu tracicio rezultas la ofte solista , ?ambromuzika karaktero, kiun flegis anka? Haydn kaj Mozart en siaj menuetoj. Krom la instrumentigo la trio plejofte anka? la? tonalo kaj dinamiko kun la menueto.